Nadchodzi era hiperglobalizacji, czy odwrotnie: postglobalizmu, czyli nie ma tego złego?

W środowiskach prawicowych USA (alt-right) zdecydowanie przeważa opinia, że... świat globalizmu dozna potężnego ciosu od tej całej historii z koronawirusem. Że  wymuszone przez wielki kapitał absurdalne utopie otwartych społeczeństw (Popper-->Soros) niesamowystarczalnych opartych o podział pracy i o obce łańcuchy dostaw (vide: Youtube - Bartosiak) zaczną usuwać się w cień.

Kontrastuje to z obecnym u nas zalewem paniki, że nastaje czas Bestii i Rządu Światowego.

Ja skłaniam się ku poglądowi - oczywiście, mogę się mylić - że hulaj dusza globalizmu może zostać przykrócone. Bo ta utopia Sorosowska po prostu osiągnęła stan nasycenia. Co pohulali, to pohulali z Epsteinem i innymi. Kompromitacja wszystkich klas politycznych może zmienić w najbliższych latach kompletnie obraz sceny politycznej w Europie i przesunąć parlamenty mocno w prawo (co daj Boże). To był i jest czas próby - ludzie ujrzeli uzurpatorów w sytuacji zagrożenia swego życia. Tego się nie zapomina.

Może skończyć się w jakiejś mierze CZAS MAGIKÓW i cwaniaczków zarządzających oczekiwaniami. Może zacząć powracać era państw narodowych. Oby rządzonych przez kompetentnych i odważnych ludzi zamiast tej namiestniczej hałastry wielkiego kapitału, która dominuje w Europie.

=============================

PS

Napisałem ten tekst 16.03.2020r. Oprócz przewidywania "zwrotu na prawo" i pewnego (warunkowego) odchodzenia od utopii globalistycznych zastanawiałem się, czy nie dopisać zdania, że cała ta historia z koronawirusem doprowadzi do osłabienia UE, a może i do poważniejszego kryzysu. W rezultacie nie napisałem tego, ale następnego dnia przeczytałem dokładnie takie prognozy politologa Dalibora Rohaca. A kolejnego dnia (18.03.20202) natrafiłem na podobne myśli u blogera RAM-a: