Wystawieni do wiatru przez partię, czyli pandemiczny cud w Przemyślu

24 lutego około godziny 8:00 czasu polskiego formacje lądowe armii rosyjskiej przekroczyły granice Ukrainy i od strony północnej wkroczyły do obwodów charkowskiego, sumskiego i czernihowskiego, a także z Krymu do obwodu chersońskiego.  

Pierwszą ofiarą rosyjskiej agresji została pandemia oraz wirus SARS-CoV-2. Zwłoki pandemii zalegały polskie dworce w Przemyślu, Warszawie, Krakowie i innych miastach Polski, która jeszcze minutę wcześniej była opanowana przez katastrofalną pandemię. Jednak jedna minuta zmieniła świat (czytaj: „obraz świata”). Dziesiątki tysięcy uchodźców z zaatakowanego kraju, bez szczepień, maseczek, certyfikatów, płynów dezynfekcyjnych i w wołającym o pomstę do nieba łamaniu dystansu społecznego, wchodząc jeden drugiemu na plecy bezlitośnie deptało szczątki pandemii, lub tego, co za nią uchodziło w globalnej sali projekcyjnej mistrzowskiej operacji socjotechnicznej godnej opisanej przez Prusa egipskiej kasty kapłańskiej

.

UDAWAJ GŁUPIEGO A MOŻE ZAPOMNĄ CI TO, CO GŁOSIŁEŚ 

Tym samym miliony rodaków znalazło się w stanie nieredukowalnego dysonansu poznawczego. Otrzeźwienia i wybudzenia na masową skalę raczej nie obserwowano. Wszyscy udawali głupiego, co jest najbardziej infantylnym sposobem „radzenia sobie” w sytuacji, gdy temu, co mamy w głowie rażąco zaprzecza sama rzeczywistość.  

Wielu nadal używało słowa „pandemia”, „stan pandemii”, „najgroźniejszy wirus” etc. Co bystrzejsi wyczuwając w powietrzu zmieniającą się koniunkturę wyrzucali te słowa ze swojego tezaurusa leksykalnego, nagabywani o momentalne zniknięcie widma pandemii zmieniali temat, mówili, że nie mają czasu na rozmowę, bo się spieszą.

Wielu popadło w alkoholizm.

TWÓRZ TEORIE DLA WYTŁUMACZENIA NIEDOSTATKÓW SWOJEGO UMYSŁU I CHARAKTERU 

Niektórzy w zaciszu gabinetów wypracowywali teorie, że wirus, mimo iż nie jest istotą żywą, posiada szczątkowy narząd słuchu i system immunologiczny, który ulega dezaktywacji pod wpływem dźwięków ukraińskiej mowy.  

Inni opracowywali nowatorskie teorie likwidacji wirusa w innych niż Polska krajach za pomocą rozstawianych w terenie masztów głośnikowych emitujących czytanie w języku ukraińskim dzieł klasyków ukraińskiej literatury.  

Różni ludzie różnie sobie radzą z przyrodzoną lub nabytą nieporadnością umysłową lub dysfunkcjami emocjonalnymi. Każdy z wierzących w pandemię robił wszystko, by nie utracić swojej wiary, bo prawie nikt nie lubi dyskomfortu metanoi, konwersji i samodzielnego myślenia.

CUD W PRZEMYŚLU (I NA WSZYSTKICH DWORCACH I PRZEJŚCIACH GRANICZNYCH)

Nie inaczej było u dzielnej braci blogerskiej. Prawie wszyscy pandemo-wierzący unikali tematu „ukrainofobicznego wirusa SARS-CoV-2”. Rżnęli głupa (znaczy siebie) i przekierowywali wszystkie próby rozmowy o „cudzie w Przemyślu”. Ich ulubiona teoria spiskowa o pochodzeniu antypandemicznych poglądów z Łubianki legła kwicząc w gruzach. Nie dało się bowiem pogodzić bredni o szerzeniu poglądów antypandemicznych przez Putina i FSB z wymuszoną przez niego inwazją na Polskę milionów niezaszczepionych, niezamaskowanych uchodźców.  Gdyby pandemia istniała a Putin się nią posługiwał instrumentalnie w celu zniszczenia Polski – to ulice miast Polski zasłane byłyby tysiącami zwłok Polaków zakażonych śmiertelnym wirusem a Putin instalowałby swój poszerzony chanat na ostatnim piętrze Pałacu Kultury. Albo-albo. Albo pic na wodę, albo śmiertelna zaraza dziesiątkująca populację w warunkach absolutnego odrzucenia  reguł DDD i „szczepień”. Tertium non datur.  

„CUD W PRZEMYŚLU” ZREHABILITOWAŁ „NEGACJONISTÓW PANDEMICZNYCH”

Poglądy „antyszczepionkowców” (kiedyś zwanych „kułakami” i „wrogami ludu”) o tym, że maseczki, dystans, izolacje, kwarantanny, lockdowny i „szczepionki” (czytaj „preparaty genetyczne”) są zbędne i są sprytnym budulcem mentalnego matriksa – w pełnej rozciągłości, niepodważalnie, momentalnie – potwierdziła NAJWYŻSZA INSTANCJA, CZYLI RZECZYWISTOŚĆ I FAKTY.  

BLOGOSFERA W DYSONANSIE POZNAWCZYM 

Brać Niepoprawnych też nabrała wody w usta a niektórzy – z pewną nieśmiałością – próbowali delikatnie wznawiać PAN-NEWSPEAK, pandemiczną nowomowę, reaktywować centralnie zaindukowany im SLANG „apokaliptycznej religii strachu” (copyright Gilad Atzmon). Na co licząc? Bóg to jeden wie. Przysłowiowego „jednego sprawiedliwego”, co by w stanie był przyznać się do błędu, do tego, że został wpuszczony w maliny - próżno by szukać.

Jakiś czas temu był jeden bloger, który zdawał się rokować nadzieje publicznej konwersji z pandemicznego matriksa na realność. @Jazgdyni, gdyż o nim tu mowa, napisał tekst o możliwych globalnych beneficjentach pandemii żerujących na jej ogłoszeniu i przedłużaniu w nieskończoność. Niestety, jedna jaskółka wiosny nie czyni. W następnych swych tekstach bloger ów wrócił do szeregów zapiekłych pandemistów. Ale i tak ten przebłysk będzie mu policzony na plus.

SZPONY PARTII 

Cóż tu dodać? Już wiele lat temu Simone Weil (a przed nią Max Weber) udowodniła, że każda partia – z samej swej istoty - niszczy mózg i serce, oducza rozpoznawać prawdę i realizować sprawiedliwość.

NIEWOLNIKOWI ŻYJE SIĘ ŁATWIEJ 

W pandemicznej blogosferze nie widać – z mikroskopijnymi wyjątkami – żadnych nawróceń na realność. W gruncie rzeczy z całej pandemicznej blogosfery rozbrzmiewa - na melodię „Pepe wróć” -  rzewna pieśń „Covid wróć!” intonowana przez tęskniących za światem „pandemicznego patriarchatu represji, wykluczeń i terroru strachem”. Dla kiepskich i przeciętnych kajdany i wszechwładny Pan postawiony „nad głową” są wybawieniem. Szkoda tylko tych niekiepskich i nieprzeciętnych a z powodu swej łatwowierności i dobroduszności zmanipulowanych przez marnych i sprytnych.

Oto pieśń tęskniących za klarownością życia w niewoli: