Czynić dobro

Gdy udało mi się, z Bożą pomocą, pokonać na tyle swoją egoistyczną naturę, by dojrzeć obok drugiego człowieka, zapragnąłem uczynić odrobinę dobra dla niego. Po jakimś czasie swojej aktywności, popadłem jednak w stan zniechęcenia. Z wielkich wizji pozostał niewielki efekt mojego działania. Po czasie, doświadczenie to stało się dla mnie przyczynkiem do zrozumienia pewnej prawdy. Kapłan, który po „wyświęceniu” trafia na pierwszą swoją prafię, po jakimś czasie często dotyka kryzysu. Pragnienie nawrócenia wielu grzeszników słabnie. Bo po roku czasu udało mu się przyciągnąć do Pana Boga tylko pół człowieka. Społecznik, który angażuje się w pomaganie ludzim, popada w zniechęcenie. Bo po roku czasu udaje mu się jedynie dobrze zorganizować. A efektów brak. W Biblii mamy sporo przykładów, gdzie jeden orze, drugi sieje, następny pielęgnuje, a jeszcze następny zbiera. Każdy robi kawał dobrej roboty, żaden zaś nie może przypisać sobie autorstwa tego dzieła. Być może dlatego, aby mu nie odbiło. I tak jest chyba lepiej. dratwa3