Kreml już nie chce Tuska

Szybko pojawiła się odpowiedź na pytanie o przyczyny dymisji Tomasza Arabskiego z funkcji szefa KPRM. Oficjalnie tłumaczy się decyzję ministra przemęczeniem, ale po cichu spekuluje, że Arabski stara się zapobiec ewentualnemu poniesieniu konsekwencji karnych, grożących mu w wyniku 6-letniej, politycznej działalności. Dzisiaj wersja ta uwiarygadnia się coraz bardziej za sprawą doniesień z Rosji. Tamtejszy spec od pijaru, reżyser słynnej konferencji MAK, na której generał Anodina zmieszała Polskę z błotem, przyznał, że to co wtedy zaserwowano polskiej i światowej opinii publicznej, było zwyczajnym spektaklem propagandowym.

Z taką pogardą można postępować jedynie wobec państw, których się zupełnie nie szanuje. Jeśli Rosjanie zdecydowali się na taką demonstrację lekceważenia, to zapewne oznacza to iż uznał, że najwyższy czas na zmiany i Tusk powinien już odejść. Arabski musi być tego świadom, musi wiedzieć że Kreml nie chce Tuska i najwyraźniej wierzy mocno w moc sprawczą Rosjan.

Jestem pewien, że Władimir Władimirowicz ma pełen dostęp do materiałów, które mogłyby z łatwością wysadzić ekipę Tuska w powietrze. Prezydent Rosji lubi jednak pomiatać słabszymi i najwyraźniej dręczenie polskiego premiera sprawia mu przyjemność. Donald Tusk traci więc sojuszników, traci wyborców i zyskuje wrogów ale jest za to bardzo zdeterminowany by utrzymać się na stanowisku. Jeśli chce to zrobić musi jak najszybciej twardo przeciwstawić się Putinowi i oskarżyć Rosję o spowodowanie katastrofy smoleńskiej. Ze strony Putina wkrótce i tak usłyszy pod swoim adresem oskarżenia grubego kalibru. Może się bowiem okazać, że za jakiś czas Rosjanie ogłoszą, iż to Polacy dokonali zamachu 10 kwietnia. Sądzę, że to nie Kaczyński, ale właśnie pułkownik Putin wyda polityczny wyrok na Tuska.

Perspektywy przed premierem z dnia na dzień są coraz gorsze. Prawdopodobnie jedynym co podtrzymuje szefa rządu na duchu jest projekt o nazwie Inwestycje Polskie, czyli klecony właśnie naprędce drugi FOZZ. Tusk może mieć nadzieje, że miliardami złotych z prywatyzacji przekupi część protestujących środowisk i że uda się w ten sposób uspokoić nastroje społeczne. Ale jeśli chce przetrwać aż do 2015, potrzebuje znacznie większych środków. 300 miliardów złotych z UE realnie może zacząć płynąć do Polski dopiero w 2014 r. Całe starania Tuska w tej chwili skupiają się więc na tym by dotrwać do nowej puli unijnych funduszy. Kilkanaście miliardów kapitału państwowej spółki inwestycyjnej to suma, która ma wystarczyć na przetrwanie kryzysowego 2013.

Myślę, że premier wyleczył się już z mrzonek o szefowaniu Komisji Europejskiej. Pozostaje mu jedynie walka o kolejny sukces w wyborach w 2015. Szanse na to są jednak mizerne, mało komu zależy jeszcze na jego sukcesie.