Pan Marek

Biuro regionalne pewnej dużej partii politycznej. U szczytu stołu zasiada PRAWA RĘKA PANA PREZESA oraz PAN MAREK. Pozostałe miejsca zajmują LOKALNI DZIAŁACZE.

PRAWA RĘKA PANA PREZESA: Panowie, to teraz pan Marek będzie rządził w regionie.

LOKALNi DZIAŁACZE (zszokowani): Co...?! A to czemu?!

PRPP: Prezes uznał, że pana Marek trzeba rzucić na nowy odcinek. Wybory się zbliżają, a on zasługuje na jedynkę jak nikt inny.

LD (z irytacją): Przepraszam bardzo, ale pan Marek nie pracował z nami przez ostatnie lata.

PRPP (z uśmiechem): W partii wszyscy pracujemy dla wspólnego sukcesu, nieprawdaż? A pan Marek ciężko pracował u boku pana Prezesa. Ostatnio był ofiarą prawdziwej nagonki ze strony naszych przeciwników politycznych. Z komisji go wyrzucono!

LD: Ale on kompromituje swoimi wypowiedziami nasze ugrupowanie!

PRPP: Jak pan może tak mówić! To niemal prowokacja! Pan Marek świetnie się wypowiada!

LD: Tak? To może coś nam powie?

(wszyscy patrzą na PANA MARKA)

PAN MAREK (wytrącony z letargu i lekko zaśliniony): Gziii... blurp, bluuurp, błuuu...!

PRPP: Świetnie pan to ujął, panie Marku.

LD: Przecież to jakiś bełkot! Taki sam jak zwykle zresztą.

PRPP: Nie spodziewałem się, naprawdę, nie spodziewałem, że ten region to prawdziwe gniazdo Brutusów...

PAN MAREK: Blupu, slupu, blup!

PRPP: Właśnie! Oj, widzę, że na liście jedynka jest pewna, za to inne pozycje trzeba przemyśleć!

LD (ogólne pokasływanie, pokasływanie i kopanie nogami pod stołem): W zasadzie... Pan Marek... Taka osobowość... Będzie cennym wzmocnieniem naszych regionalnych struktur. Chętnie go tu witamy... Eee... I na pewno się dużo od niego nauczymy.

PRPP: O, i to jest konstruktywna postawa. Fajnie, że doszliśmy do porozumienia. W takim razie proszę pokwitować odbiór pana Marka.

(PRAWA RĘKA PANA PREZESA podaje papiery LOKALNYM DZIAŁACZOM, ci w milczeniu dopełniają formalności).

PRPP: To kolejny krok ku naszemu bliskiemu wyborczemu zwycięstwu.

PAN MAREK: Bliip, gziii, blup!