Ach, ten Macierewicz!

Zerknąłem dziś rano na onet i wp by sprawdzić czy pojawił się choćby ślad relacji z odbywanej w Warszawie konferencji naukowej nt katastrofy smoleńskiej. Pojawił!
Na wp znalazłem taki tytuł: „GPC: przyczyną katastrofy musiał być wielopunktowy wybuch”. Tymczasem, równolegle na onecie: „Macierewicz zrobił nas w konia”. Fajnie, prawda? Fajnie się czyta razem obydwa tytuły. Kto chce, niech wierzy w przypadek, ja jakoś uwierzyć nie mogę.

Pomimo powagi sprawy pierwsze skojarzenie to podobieństwo techniki przekazu do tego ze starego, żydowskiego dowcipu o trzech rzeźnikach reklamujących swoje sklepy. Na sklepie z lewej - napis: najlepszy towar, na sklepie po prawej: towar najtańszy; szyld na sklepie pośrodku: wejście!

Więc wszedłem. Co się okazało? Ano to, że Macierewicz zrobił nas w konia nie w związku z ustaleniami konferencji, ale dlatego, że nie pojawił się na jakimś przesłuchaniu. Nie mówiłem, że fajnie? Jeden przekaz prawdziwy, drugi też rzetelny, a jak się je doda – jaki przekaz poszedł w Polskę do tysięcy, którzy czytają wyłącznie tytuły?

To zresztą nie najważniejsze. Takie i inne, jeszcze bardziej prymitywne, zabiegi mainstreamu już dawno przestały dziwić. Jednak zarówno ich charakter jak i częstotliwość po części tłumaczą otępienie czytelników, którzy zamiast żądać natychmiastowych wyjaśnień, zalegają w posmoleńskim maraźmie. W błogim zaniechaniu snucia logicznych wniosków …

Przecież, gdyby nawet ustalenia konferencji budziły wątpliwości, to czy jest jakiś powód, żeby nie próbować ich natychmiast obalić? Czy nie jest to nasza racja stanu?

Nie wiem, czy kogoś obudzę, ale chciałbym głośno, jak najgłośniej zapytać: czy jest ktoś, kto mi wreszcie powie, czy ten Macierewicz, jego zespół i eksperci robią nas, czy nie robią w konia?

Jeśli tak, to gdzie, w którym miejscu się mylą?
Jeśli nie – już nikt nie będzie musiał mi tłumaczyć, co stało się w Smoleńsku ...