Linia 318 a sprawa polska

Sprawa niby lokalna, ale jak zawsze, pokazuje zjawisko szersze. Oto ogłoszono, kilka miesięcy temu, plany zmian w stołecznej komunikacji. Zaczęło się od wrzucenia informacji o zawieszeniu nocnych kursów metra w weekendy. Oczywiście podniósł się szum i „dobrzy gospodarze” wycofali się z niepopularnej decyzji, której, prawdopodobnie, nigdy tak naprawdę nie planowali wcielać w życie. O sprawie pisałem również na tym blogu.

Nie minęło zbyt wiele czasu, gdy ogłoszono kolejne zmiany. Tym razem postanowiono zlikwidować lub przekształcić kilka linii autobusowych z długą tradycją i takimi też na ogół (choć to nie było regułą) trasami. Najgłośniejsze protesty rozległy się przeciwko wycięciu linii 175 na Okęcie, ale i kilka innych planów spotkało się ze sprzeciwem zarówno mieszkańców, jak i władz dzielnic. Wszystko rozegrało się według bardzo podobnego, jak w przypadku metra schematu.

Po „konsultacjach” wycofano się z niepopularnych decyzji, równocześnie jednak, już w żadne „konsultacje” się nie bawiąc, ogłoszono inne. Uznano, że część dzielnic nie potrzebuje przesadnie połączeń autobusowych z centrum, czasem zostawiając jedną zamiast trzech lub czterech linii. Czasem, jak na mokotowskiej Kazimierzowskiej, nie zostawiając nic.

Ten ostatni przypadek to wyjątkowe kuriozum. Kazimierzowska ma tego pecha, że w tak zwanej strefie dojścia ma dwie duże ulice równoległe, jedną z metrem, drugą z tramwajami. Pechowo to jednak dość daleka strefa dojścia, zaś w okolicy mieszka całkiem sporo starszych ludzi. Tymczasem ZTM beztrosko likwiduje im jedyną linię, używając argumentu, że nikt nią nie jeździ.

Pamiętacie dawną praktykę TVP kasowania niewygodnych audycji? Najpierw przenoszono je na coraz późniejsze, lub po prostu mało atrakcyjne godziny, a gdy nieuchronnie traciły widzów, zdejmowano je z powodu niskiej oglądalności. Ten sam manewr, zwany „wygaszaniem popytu” zastosowało ZTM na Kazimierzowskiej, stopniowo tnąc rozkłady linii 218, by zmienić ją ostatecznie w jeżdżącą co pół godziny 318. W pierwotnej wersji zmian miano zmienić kursowanie z co 30 na co 40 minut. Ponieważ jednak pasażerowie nie protestowali, postanowiono iść na całość. Na kpinę zakrawa fakt, że w oficjalnym komunikacie mówi się, że linię zastąpi inna mokotowska linia, 168. Zastąpi, łącząc obie pętle 318, ale kursując zupełnie inną, całkiem nieźle nasyconą autobusami i tramwajami trasą.

Inna, jeszcze bardziej bulwersująca sprawa, to potraktowanie ulicy Madalińskiego na odcinku Puławska – Al. Niepodległości. Skrzyżowanie Madalińskiego z Kazimierzowską, w którego sąsiedztwie znajdziemy szpital położniczy, pocztę, filię USC i kilka zespołów szkół, do tej pory obsługiwany był przez cztery linie autobusowe: 117, 138, 210 i opisane już 218/318. Obecnie wszystkim zainteresowanym zostanie tylko jedna linia (138), której nie zwiększa się nawet częstotliwości kursowania. Trzeba też pamiętać, że linia 210 nie pojawiła się znikąd, gdyż zastępować miała inne, wcześniej zlikwidowane połączenia, autobus 505 (inny ciekawy mechanizm: linię jeżdżącą w miarę prosto zastąpić przez kluczącą na wszelkie możliwe sposoby, by stwierdzić, że jeździ ją mniej osób) i skróconą linię tramwajową 33. Dodatkowo zarówno 117, jak 210 obsługiwały też szpital MSWiA.

Górny Mokotów traci właśnie większość połączeń autobusowych z centrum. Na Facebooku ZTM widzę, że podobne kłopoty sygnalizują też mieszkańcy innych dzielnic. Ponieważ trudno zlokalizować, gdzie w tym wszystkim są oszczędności, wygląda na to na zwykłą złośliwość wobec mieszkańców. Być może w czasach kryzysu miasta nie stać na mieszkańców, zaś ZTM – na pasażerów.

Czy to nie sposób rozmawiania ze społeczeństwem, znany z praktyki rządowej? Arogancja, pogarda władzy wobec ludzi, która przenosi się na coraz niższe szczeble. Witaj Rosjo w Warszawie…