Ocieplanie wizerunku czyli matka siedzi z tyłu

Pomysł był zaiste szatański. Choć równocześnie żałosny. Szatański był pomysł by do ocieplania wizerunku prezydenta Warszawy wykorzystać najbardziej chyba nielubianą a być może wręcz znienawidzoną grupę zawodową w mieście.* Nikt normalny by na coś takiego nie wpadł, dlatego właśnie obstawiam interwencję piekielną. I nie dam przy tym głowy, że miała ona pomóc obecnej Prezydent MS Warszawy.

 

Żałosny ów koncept był zaś z dwóch powodów. Pierwszy to oczywiste skojarzenie już nie tylko z PRL-em i klasycznymi wtedy pomysłami w rodzaju malowania trawy olejna na zielono ale wręcz z PRL-em przefiltrowaną przez wyobraźnię czy spostrzegawczość Barei. Pamiętają czytelnicy zapewne nieśmiertelny dialog:

 

- A gdyby staruszka tu przechodziła? Byście ją przejechali? A to być może wasza matka!

- Ale jak ja mogę przejechać matkę jak moja matka siedzi z tyłu?

 …

-  Halo, tu brzoza […] powiedział, że matka siedzi z tyłu!

 

Drugi powód zaś jest taki, że ustawka „pomagających” HGW utrzymać władzę się nie udała. I tu taka ciekawostka, czemu się nie udała. Domyślam się, że Pereira zdolności parapsychologicznych nie posiada. I nie obudził się z genialna myślą, że trzeba podpuścić komendanta, a nuż się jakoś tam sypnie. Po prostu ktoś rzecz cała mu nadał. Bo o sprawie „ludzie na mieście gadają”. I tego ktosia trzeba szukać albo w ratuszu, albo na krawężniku, stojącego z bezużyteczną chwilowo blokadą. Wśród tych, którzy niby murem stoją…

 

To zaś oznacza, że szeregi są jakby zmurszale i gotowe się posypać. Starczy, że kozak czy tam tatar na horyzoncie już będzie widoczny. I nie jest to strach a raczej poczucie bezsensu a może nawet pewnego surrealizmu sytuacji. Kiedy w sieci czyta się kłótnie o dorobek pani Hanny, nieodmiennie pojawia się wątek „pani Prezydent na osiedlowej siłowni” i „pani Prezydent na karuzeli”. Obśmiewane do rozpuku. Słusznie zresztą obśmiewane, bo widać wyraźnie, że do siłowni, nie mówiąc już o karuzeli, pasuje pani Gronkiewicz-Waltz jak pieść do nosa. Myślę, że wsparcie straży miejskiej, która robi co może ale „więcej już nie może bo media rozjadą” znajdzie się wysoko w zestawieniu warszawskich „barw kampanii”.

 

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że i w tym przypadku jedni zobaczą jedno, inni drugie. Podobnie jak jedno widzi „niezależna”**, która zresztą cała rzecz sprawdziła, a drugie widzi „Wyborcza”***, sugerująca, że dzielny komendant okopał się ze swą niezależnością i fachowością i nikt nie był w stanie przedrzeć się przez zasieki z bezużytecznych z jakiegoś powodu blokad na koła i wały z nieużywanych bloczków mandatowych.

 

Ja osobiści myślę, że w „Wyborczej” po prostu przydziałowy zapas przenikliwości na kwartał czy tam miesiąc (nie wiem, jak przydzielają) wciągnąć musieli czytacze protokołów z przesłuchań. I tak, jak tam nie umknął nawet „sklejany samolocik” tak w tym przypadku ze spokojem przeszli do porządku nad tym, że strażnik miejski, sam, bez żadnych nacisków zimniejsza liczbę „holowani” i tylko nie wiedzieć czemu, skarży się, ze bardziej już nie może. Choć każdy strażnik miejski prędzej by pękł niż mandatu nie wypisał.

 

Ale, mimo krytycznego podejścia do istoty metod, ich urodę chwalić warto. Zastanawiając się przy tym co jeszcze mogłoby wzbogacić folklor tej kampanii. Na przykład rozszerzenie „sztabu” o miejskich „kanarów” zdobnych ogromnymi przypinkami, prezentującymi zniewalający uśmiech pani Prezydent. Tak, to byłby niezły ruch. Cała Warszawa by się nie posiadała z podziwu.

 

* „Do tej pory dostawali od mej skromnej osoby bluzgi, ale teraz jeszcze będę im pluł w te sprzedajne ryje:D” – fragment komentarza spod tekstu o sprawie w „Dzienniku”

 

** http://niezalezna.pl/46256-rozkaz-z-ratusza-do-referendum-mniej-mandatow-prowokacja-dziennikarska-niezaleznapl

*** http://wyborcza.pl/1,75248,14645630,Co_obiecal_komendant_strazy_miejskiej__Nagrali_rozmowe.html