Tuska życie po taśmach

Wygląda na to, że Platforma odzyskała kompromitujące taśmy i będzie mogła przykryć aferę taśmową w typowy sposób, że "Polacy nic się nie stało". Ale Tusk łudzi się, że na tym się skończy, bo z powodów strukturalnych, PO znajdzie tysiąc powodów by się o nie potknąć. PO działa w systemie sfunkcjonalizowanych patologii, ale funkcjonalność nie oznacza wiecznej trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne. System ten integruje ludzi władzy i ich środowiska działające w oparciu o ich własne osobiste interesy.

Jednak w złożonym systemie społecznym prawdziwa integracja systemowa wymaga współdziałania w znacznie szerszym zakresie niż interes osobisty. Wartości stanowiące podłoże prawdziwej integracji ulegają, w środowisku patologicznym, destrukcji, współdziałanie przestaje się zazębiać, kreatywność maleje zastąpiona cwaniactwem, interesy poszczególnych jednostek i grup wchodzą w coraz częstsze konflikty przy coraz bardziej malejących zyskach i rosnących kosztach obsługi patologii. Wzrasta chaos niekoordynowanych subkulturowych reguł gry. Następuje nie tylko rozwarstwienie na bazie finansowej ale także na bazie psychologicznej - proszę zwrócić wagę na skalę pogardy, jaką ta grupa cwaniaków obdarza okradane przez siebie społeczeństwo - w jakiś pokrętny sposób macherzy ci muszą zracjonalizować swoje antyspołeczne zachowania poprzez poniżenie reszty. Zdarza się coraz więcej kolizji z resztkami fasady demokratycznej, której do końca nie można odrzucić, a która graczom zdecydowanie przeszkadza. Płacić z własnej kieszeni czy z państwowej kieszeni ? A po co z własnej kieszeni, bo to przecież niewygodny pozór, jako że jesteśmy właścicielemi całej Polski Ludowej bis.

W ten sposób Platforma Patologii ściga się z nieuchronnym rozpadem wartości systemu, na ktorym jedzie i pasożytuje, wartości zżeranych i niszczonych przez rozpowszechniane przez nią patologie. Platforma rozpętała siły rakotwórcze, nad którymi straciła panowanie, bo nie można np. niszczyć patriotyzmu, który jest smarem zapewniającym społeczne współdziałanie i jednocześnie liczyć na jakikolwiek rozwój.

Pomysł "integrującej roli patologii" na którym opierają się rządy Plaformy, jest nawet, teoretycznie, zabawny. Sprawdza się on jednak na mniejszą skalę, w mafii, bo mafia to tylko ułamek społeczeństwa, na którym żeruje. Natomiast rozbudowana na państwową skalę mafia polityczna w pewnym momencie przekracza wartość krytyczną i nie ma już skąd czerpać zasilania. Szeroko rozumiane zasoby, w tym kapitał społeczny, ulegają wyczerpaniu bądź zniszczeniu, gdy kreatywność zostaje zastąpiona chęcią nachapania się.

Platforma wprowadziła system, w którym paranoja sięga zenitu. Można go porównać do systemu drogowego, w którym część pojazdów ma uprawnienia do poruszania się lewą stroną przy zachowaniu pozorów ruchu prawostronnego. Co gorsza, do systemu drogowego wprowadza się, dla "ułatwienia", nowe rozwiązania polegające na budowaniu dróg jednokierunkowych i "zapomina się " o budowaniu jezdni w kierunku powrotnym.