Ciemna strona kobiecości

Zawsze mnie intrygowała obecna w Biblii lekka nuta nieufności wobec kobiet, widoczna choćby w opowieści o roli pramatki Ewy. Tym bardziej wydawało się to intrygujące,iż z moich obserwacji wynika, że to kobiety, przynajmniej w Polsce, potrafią o wiele więcej niż polscy faceci. Że, z drugiej strony, to nietrudne, to też fakt. Polscy faceci są żałośni, zarówno jeśli chodzi o wnętrze jak i o wygląd zewnętrzny.

Ale kobiety, jak wynika z najrozmaitszych, zwykle nie analizowanych i przemilczanych doniesień, mają swoją ciemną stronę, która tę biblijną nieufność zdaje się tłumaczyć. Wskazują na to pogłoski o zachowaniach kobiet służących w armii izraelskiej. Pokazują to zjawisko także doniesienia o problemach z agresywnymi nastolatkami w polskich gimnazjach. Moje wrażenia z ostatniej podróży do Łodzi i z powrotem też potwierdzają takie podejrzenia, bo faceci po prostu się popili i zasnęli a dziewczęta zdradzały ochotę do dalszego rozrabiania.

Z kolei wśród kobiet w wielu emerytalnym też da się zauważyć o wiele większa niż u mężczyzn podatność na rozmaite, trudne dla otoczenia dziwactwa. Wynikać to może z pewnego emocjonalnego rozkojarzenia wywołanego oderwaniem się kobiet od niezbędnego dla psychiki regularnego praktykowania typowych dla nich ról społecznych bazujących na naturalnych skłonnościach i uwarunkowaniach biologicznych, a związanych z opieką nad młodszymi pokoleniami dzieci i wnuków. Wtedy panie zaczynają hodować stada kotów czy psów, bądź stają się aktywistkami feministycznymi jak panie Środa czy Nowicka, by zrekompensować sobie ów deficyt. Przyczynia się też do tego wycofanie się mężczyzn z bardziej aktywnych ról rodzinnych,i w tym miejscu wytwarza się próżnia i powstaje brak emocjonalnego i racjonalnego wsparcia ze strony panów.

Panowie, czas się obudzić i nie dać się zdominować. Nie czekajcie też, aż moherowe babcie obalą za was Tuska.