Jak to jest naprawdę z tym homoseksualizmem

Artykuł Pospieszalskiego w sprawie aktywności środowisk gejowskich pokazuje, że ta kwestia wraca jak
bumerang,ponieważ nie jest rozpatrywana we własciwym porządku. Jestem dzieckiem epoki Gutenberga i umiejętności czytania jeszcze nie utraciłem. Dlatego nie było dla mnie problemem przeczytanie paru książek dotyczących rozwoju człowieka, w tym rozwoju płciowości i innym podobną lekturę zalecam by ograniczyć powszechną ignorancję przejawiającą się w debacie dotyczącej homoseksualizmu, która przypomina budowę domu poczynając od dymu z komina.

Oto pozycje warte przeczytania:

Patrick Bateson, Paul Martin "Projekt życia"
Matt Ridley "Czerwona królowa"
Ann MOir, David Jessel "Płeć mózgu"
Bryan Sykes "Przekleństwo Adama"
Doreen Kimura "Płeć i poznanie"

Na wstępie należy postawić oczywistą tezę,że proces rozwoju płciowego, rozciągnięty od okresu prenatalnego poprzez okres postnatalny aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej jest długotrwały i, jak każdy proces, podatny na rozmaite zaburzenia.Ta teza jest niekwestionowalna a poniżej parę dowodów.

Najpełniejszy zestaw rozmaitych przyczyn homoseksualizmu przedstawił oxfordzki genetyk Bryan Sykes:
- orientacja seksualna kształtuje się w kilku kluczowych punktach rozwoju mózgu płodu pod wpływem hormonów płciowych, zarówno krążących we krwi matki jak i tych produkowanych przez sam płód.
- męski homoseksualizm jest sposobem dominacji macierzyńskich mitochondriów kosztem chromosomu Y syna, a najlepszą szansą dla matki na manipulację jest okres gdy płód znajduje się w macicy.
- homoseksualne kobiety podczas życia płodowego były narażone na większą dawkę androgenów w porównaniu z heteroseksualnymi
- ten sam efekt osiąga matka innym sposobem - gdy kobieta jest w ciąży ze swym pierwszym dzieckiem komórki z płodu przedostają się do jej układu krążenia, gdzie rozpoznawane są jako obce, w wyniku czego matka zaczyna produkować przeciwciała, ktore mogą spowodować demaskulinizację płodu przy kolejnej ciąży. Dlatego posiadanie starszych braci niesie ryzyko homoseksualizmu dla młodszych braci.
Jak pisze Bryan Sykes, inny badacz, Ray Blanchard połączył te obserwacje w hipotezę,która zakłada,że przeciwciała przenikają bariery łożyska i odnajdują drogę do móżgu męskiego płodu uniemozliwiając rozwój w normalnym kierunku.

W równie prosty sposób przedstawia problem kanadyjska badaczka Doreen Kimura:
- Z embrionu może rozwinąć się samiec lub samica. Pierwszy moment krytyczny w rozwoju płciowym stanowi utworzenie jąder, ktore zaczynają wytwarzać męskie hormony płciowe. Hormony są niezbędne, aby proces formowania się samca został zakończony./.../ Gdy w organizmie brakuje hormonów męskich powstaje osobnik żeński.Natomiast samce rozwijają się jedynie wtedy, gdy ich jądra wytwarzają testosteron, a tkanki ciała na niego reagują /i jego pochodne/. Kolejny przełomowy krok w procesie powstawania osobnika płci męskiej to wykształcenie się zewnętrznych narządów płciowych prącia i moszny/. Także na tym etapie bardzo istotne jest działanie testosteronu./.../ Widzimy więc,że organizm męski powstaje na kilku etapach i na każdym z nich może dojść do jakiegoś "odstępstwa od normy".

Postawa działaczy gejowskich,którzy w obawie przed dysonansem poznawczym usiłują ignorować lub zatupywać wyniki badań naukowych specjalnie mnie nie dziwi.Nie mogę jednak zrozumieć krytyków tego ruchu dokonującycjh krytyki bez określenia przyczyn zjawiska homoseksualizmu.Dopiero analiza badań naukowych pokazuje jakim absurdem podszyte są roszczenia środowisk gejowskich.

Osobną sprawą wartą zastanowienia się jest ostawa polskich naukowców a szczególnie seksuologów, ktorzy nabrali wody w usta lub wręcz wspirają uroszczenia ruchu gejowskiego.Artykuł Pospieszalskiego w sprawie aktywności środowisk gejowskich pokazuje, że ta kwestia wraca jak
bumerang,ponieważ nie jest rozpatrywana we własciwym porządku. Jestem dzieckiem epoki Gutenberga i umiejętności czytania jeszcze nie utraciłem. Dlatego nie było dla mnie problemem przeczytanie paru książek dotyczących rozwoju człowieka, w tym rozwoju płciowości i innym podobną lekturę zalecam by ograniczyć powszechną ignorancję przejawiającą się w debacie dotyczącej homoseksualizmu, która przypomina budowę domu poczynając od dymu z komina.

Oto pozycje warte przeczytania:

Patrick Bateson, Paul Martin "Projekt życia"
Matt Ridley "Czerwona królowa"
Ann MOir, David Jessel "Płeć mózgu"
Bryan Sykes "Przekleństwo Adama"
Doreen Kimura "Płeć i poznanie"

Na wstępie należy postawić oczywistą tezę,że proces rozwoju płciowego, rozciągnięty od okresu prenatalnego poprzez okres postnatalny aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej jest długotrwały i, jak każdy proces, podatny na rozmaite zaburzenia.Ta teza jest niekwestionowalna a poniżej parę dowodów.

Najpełniejszy zestaw rozmaitych przyczyn homoseksualizmu przedstawił oxfordzki genetyk Bryan Sykes:
- orientacja seksualna kształtuje się w kilku kluczowych punktach rozwoju mózgu płodu pod wpływem hormonów płciowych, zarówno krążących we krwi matki jak i tych produkowanych przez sam płód.
- męski homoseksualizm jest sposobem dominacji macierzyńskich mitochondriów kosztem chromosomu Y syna, a najlepszą szansą dla matki na manipulację jest okres gdy płód znajduje się w macicy.
- homoseksualne kobiety podczas życia płodowego były narażone na większą dawkę androgenów w porównaniu z heteroseksualnymi
- ten sam efekt osiąga matka innym sposobem - gdy kobieta jest w ciąży ze swym pierwszym dzieckiem komórki z płodu przedostają się do jej układu krążenia, gdzie rozpoznawane są jako obce, w wyniku czego matka zaczyna produkować przeciwciała, ktore mogą spowodować demaskulinizację płodu przy kolejnej ciąży. Dlatego posiadanie starszych braci niesie ryzyko homoseksualizmu dla młodszych braci.
Jak pisze Bryan Sykes, inny badacz, Ray Blanchard połączył te obserwacje w hipotezę,która zakłada,że przeciwciała przenikają bariery łożyska i odnajdują drogę do móżgu męskiego płodu uniemozliwiając rozwój w normalnym kierunku.

W równie prosty sposób przedstawia problem kanadyjska badaczka Doreen Kimura:
- Z embrionu może rozwinąć się samiec lub samica. Pierwszy moment krytyczny w rozwoju płciowym stanowi utworzenie jąder, ktore zaczynają wytwarzać męskie hormony płciowe. Hormony są niezbędne, aby proces formowania się samca został zakończony./.../ Gdy w organizmie brakuje hormonów męskich powstaje osobnik żeński.Natomiast samce rozwijają się jedynie wtedy, gdy ich jądra wytwarzają testosteron, a tkanki ciała na niego reagują /i jego pochodne/. Kolejny przełomowy krok w procesie powstawania osobnika płci męskiej to wykształcenie się zewnętrznych narządów płciowych prącia i moszny/. Także na tym etapie bardzo istotne jest działanie testosteronu./.../ Widzimy więc,że organizm męski powstaje na kilku etapach i na każdym z nich może dojść do jakiegoś "odstępstwa od normy".

Postawa działaczy gejowskich,którzy w obawie przed dysonansem poznawczym usiłują ignorować lub zatupywać wyniki badań naukowych specjalnie mnie nie dziwi.Nie mogę jednak zrozumieć krytyków tego ruchu dokonującycjh krytyki bez określenia przyczyn zjawiska homoseksualizmu.Dopiero analiza badań naukowych pokazuje jakim absurdem podszyte są roszczenia środowisk gejowskich.

Osobną sprawą wartą zastanowienia się jest ostawa polskich naukowców a szczególnie seksuologów, ktorzy nabrali wody w usta lub wręcz wspirają uroszczenia ruchu gejowskiego.