Cięcia sa dobre na wszystko?

Co prawda premier musiał przyznać, że jest źle, a będzie jeszcze gorzej. Ale to przecież wszyscy wiedzieli juz od dawna, więc premier nikogo nie zaskoczył. Całkiem nieźle to wyszło: Donald Tusk marszczy brwi i powiada: 'Nie jest dobrze, więc oszczędzamy. Zaczynamy od siebie!"

I zpowiedział 17 miliardów cięć w wydatkach ministerstw. Gawiedź pewnie pomyśli, fajnie, że ministrowie się odchudzą. Ale nie trzeba byc zbytnio rozgarniętym, aby dojśc do przekonania, że cięcia będą się odbywały na wydatkach inwestycyjnych, a więc na zarobkach firm, niedoszłych kontrahentów ministerstw. Zresztą sam premier nie ukrywa, że takie będą rezultaty przewietrzania ministerstw - zapowiedział przecież, że płac urzedników nie da ruszyć.

Nie pozwoli też na zahamowanie projetu Ministerstwa Edukacji pod tytułem: "Im wczesniej do szkoły tym lepiej". Wciskanie na siłę sześiolatków do szkół to wydatek rzędu kilkuset milionów. Zamiast wstrzymania tego projektu, ministerstwo, aby obciąć koszty, nie będzie remontowalo szkół. Lepiej, żeby na sześciolatkom kapało na głowy z przeciekającego dachu, niż żeby jako siedmiolatki poszły do wyremontowanej szkoły.

Zastawmy to, bo przecież nie o to chodzi, a sprawa jest powazniejsza niż dziurawy dach. Rzad chce załatwić ogromny problem przed którym stoimy, a prawdopodobnie będziemy w połowie roku stać przed jeszcze większymi, prostym "cięciem wydaktów". Mało pieniędzy - tnijmy wydatki. Na ślepo. Ciekawe czy ktoś policzy, o ile cięcia wydatków inwestycyjnych, na zasadzie sprzężenia zwrotnego, obniżą wpływy do budżetu. Jeśli będą one niższe tylko o te 17 miliardów od zakąłdanych, to wyrośnie mi kaktus na dłoni.

Chylę czoła przez ambicją i optymizmem rządu. Minister Rostowski i premier Tusk są widocznie przekonani o tym, ze w 2010 kryzys już minie, a w 2012 naprawde wejdziemy do strefy euro, i wszystkim będzie "zyło się lepiej". Ale skąd, pytam, skąd, rząd ma taka pewność? Gdyby to jeszcze zależało od nas...

A przecież jesteśmy tylko igraszką w ręku globalnego rynku. I naszym zadaniem nie jest przeczekanie jednego chudego roku z zaciśniętym pasem. Naszym zadaniem jest przygotowanie naszego systemu na najgorsze i na następne tego typu kryzysy. A tego nie dokonamy bez fundamentalnej reformy finansów.

Musimy uelastycznić budżet. Musimy ściąć wiele "sztywnych pozycji" takich jak przywileje emerytalne, branżowe. Musimy szukać oszczędności w machinie biurokratycznej, zamykać niewydolne i niepotrzebne urzedy. Likwidować takie relikty PRL, jak na przykład ośrodki wypoczynkowe dla wojskowych (koszt rzędu 10 miliardów rocznie!!!). Ciąć koszty, a nie wydatki. Rozruszać projekty partnerstwa publiczno-prywatnego, poprzez uruchomienie programów pilotażowych. Musimy pompowac w gospodarkę zdrowe pieniądze. Wykonywać potrzebne inwestycje. Najlepszy przykład niezagospodarowanego pola do takich działań - drogi.

To są trudne zadania, na pewno trudniejsze od zabawy z budżetem i nożyczkami. Ale takich trudnych decyzji i projektów mamy prawo oczekiwać od ludzi, którzy obiecywali nam cuda. Prawda?

Bartosz Wasilewski www.ego.riki.pl