W cieniu jabłonki…

W cieniu jabłonki…

W cieniu jabłonki z Waszyngtonu,

Gdzieś w Chobielinie jest wyklęta

Ziemia na której teraz czeka

Jabłonki mąż na prezydenta…

On miał być już na NATO czele,

Szefem unijnej dyplomacji -

Zaszczytów przecież nie za wiele

On przecież jest z oksfordzkiej nacji!

On wyklął ziemię w Chobielinie:

KOMUNIE NIET ! To jego mowa:

Kto się nie podda – przecież zginie

A on zaprosi tu Ławrowa!

Sowieccy przecież dyplomaci,

Są fundamentem rządu Tuska:

Niemiecki land nad Wisłą będzie

A może znów prowincja ruska?

W cieniu jabłonki Radsik pisze

Hołdy dla szkopa – hegemona;

On laskę zrobi Ameryce

Wataha już ze śmiechu kona!

Hrabiowskie ego ma on przecież -

Na prezydenta wszak stworzony!

Pod szkopskie skrzydła nas powiedzie

Na krótkim pasku swojej żony…

Choć ulubieńcem jest Bobasa,

Radsik najbardziej kocha siebie

Obcy mu honor oraz wiara

„Bullshit” – to jego określenie…

Wiesław Wodyk