Andrzej Seweryn wrócił do swoich komunistycznych korzeni.

/ Może nawet w sercu nigdy od nich nie odchodził. Świadczy o tym łatwość zmiany słownictwa /.

Aktor Andrzej Seweryn zapowiedział swój udział w „Marszu Wolności” :) 4-go czerwca i swój akces wzmocnił bluzgami „przeciwko faszystom” , m.in. „Kaczyńskim” i „odezwą” do młodych. Który to filmik, „dla pokrzepienia serc” udostępnił Tomasz Lis. A brzmi to fragmentami tak : /.../ ..„ twoim zadaniem jest im przypierdol...ć”…”...i nie zważać na nic! / to mowa do kamery / „...Żadnych dialogów chrześcijańskich, żadnego tam , wiesz, rozumienia, debaty, porozumienia. Nie, k...a! Przyp...ć. Faszystom trzeba przyp….ć”.

Jak wiadomo Andrzej Seweryn był wychowankiem czerwonego , komunistycznego harcerstwa, „Walterowców”, prowadzonych przez Jacka Kuronia / od pseudonimu jego idola, towarzysza „Waltera” Karola Świerczewskiego, pijanicy i komunistycznego generała, to dla młodszych /.

A dla mniej zorientowanych cytaty pewnej książki, bynajmniej nie „faszystowskiej” :) *.

- > „Mówi dh Bolesław Leonhard, harcerz od 1945 roku w 15. KDH”Wierchy” w Krakowie ...„Myśmy chcieli przywrócenia tego, co znaliśmy z pierwszych lat powojennych, a co było kontynuacją przedwojennego ZHP i Szarych szeregów. Równolegle do nas w Gdańsku reaktywował ZHP Józef Grzesiak, „Czarny”, który miał za sobą AK, udział w walkach o Wilno i łagry, więc był przez władze postrzegany jako osoba nieodpowiednia. A Jacek Kuroń przyjechał na naszą naradę do Krakowa, wysłuchał i wrócił do Warszawy, gdzie wszczął alarm u swoich, że nie można do tego dopuścić. /podkreślenia moje,jk /…. „kiedy powstało harcerstwo „walterowskie”, miałem do niego wielki dystans. Tym bardziej, że czytając teksty „walterowców” np. w „Drużynie”, widziałem, że był to język PZPR”… „Pamiętałem, jak pod koniec lat 40-tych kazano nam zdjąć nasze tradycyjne chusty i założyć czerwone. Kiedy więc Kuroń , na przełomie lat 50 i 60, na łamach „Drużyny” nawoływał do tego, by znieść bezwzględny zakaz picia alkoholu przez instruktorów…...to było dla mnie nie do zaakceptowania.”

..” Nie da się jednak zaprzeczyć, że w drugiej połowie lat 50 , w środowiskach warszawskiej , komunistycznej inteligencji, dzieci garnęły się do „Walterowców”… Wśród jego wychowanków można wymienić Pawła Bąkowskiego, Seweryna Blumsztajna, Jana Grossa, /.../Andrzeja Seweryna …”

-Michnik napisał po latach: „Wtedy, w 1957, w 1958 roku byłem jednym z dzieci Jacka, chłopcem który /…/ trafił do harcerstwa walterowskiego” /.../ Nosiliśmy czerwone chusty, co spotykało się z krytyką i przekąsem naszych kolegów, którzy należeli do harcerstwa zielonego, nawiązującego do tradycji Szarych Szeregów..”

Żeby rozumieć teraźniejszość, trzeba znać przeszłość.

*/ Roman Graczyk, „Demiurg – biografia Adama Michnika”, str.36-37/.