Oni...

Nie liczę rządu sanacyjnego jako jednego z tych, które dane mi było przeżyć, gdyż interesowały mnie wtedy inne rządy, te mianowicie, które mogły ode mnie wyegzekwować niezwłocznie swe nakazy i zakazy. Po 1945 r. wiedziałem jedno: rządzą nie ci, których większość Polaków chciałaby widzieć u steru państwa. Wielu ludzi zainteresowanych polityką, mówiąc o politykach ówczesnych, przestało używać nazwisk,. Po prostu to byli „oni”. Gdyby ktoś spytał, jacy to są, ci oni, napotkałby zdziwione spojrzenia. Przecież wiadomo! Ale tak naprawdę wcale nie było wiadomo i na tym polegał wówczas cały dowcip. Bo „oni”, to nie byli konkretni ludzie, to był system. Był on wówczas nie do pokonania, gdyż chociaż wiedziano kto to jest Bierut, Rokossowski, może mniej wiedziano o Bermanie, Mietkowskim i im podobnych, to jednak winni tego, co wówczas się działo byli „oni”. Pamiętam, jak w seminarium jeden z kolegów opowiadał jak w czasie wycieczki w Tatrach spotkali kilka osób wśród których był Bierut. Został rozpoznany i mogli zamienić z nim kilka słów. Kolega ów z zachwytem opowiadał o tym, jak miłym człowiekiem był Bolesław Bierut. Już wtedy ludzie zorientowani wiedzieli kim był Bierut. Ale ogół nie kojarzył zbrodni stalinowskich z konkretnymi osobami. Sprawcami byli „oni”.

I tak zostało. Kto zrobił w Poznaniu masakrę w 1956 r.? „Oni”. Kto wytaczał procesy patriotom polskim i dokonywał mordów sądowych? „Oni”. Kto dokonywał znanych „regulacji” cen? „Oni”. Kto pacyfikował strajki robotnicze? „Oni”. Kto był i jest winien mordu w kopalni Wujek? Trudno byłoby tu zadowolić się przysłowiowym „oni”. Ale ukarano nie rozkazodawców, lecz tych, co pociągali za spust i to zresztą były kary symboliczne. I dziś także „oni” dopuszczają się zdrady interesów narodu, głosując za pieniądze polskich podatników w Strasburgu przeciwko owym podatnikom, gdyż oddając głosy na tych, którzy za wszelką cenę chcą rzucić Polskę na kolana, robią taką samą robotę jak owi „oni” w latach czterdziestych i później. Ale nie tylko totalni w PE są winni, że Komisja Europejska szantażuje Polskę gdyż jej rząd nie chce sprzeniewierzyć się Polskiej Konstytucji. I dlatego wstrzymuje wypłatę pieniędzy Polsce się należących. Szczucie na Polskę jest dziś dla opozycji jedynym programem wyborczym. Rząd nie chce iść na pasku eurokratów, dlatego winę można zrzucić na niego. Rządzenie Polską przy społeczeństwie, które prawie w połowie popiera taką opozycją jest krzyżem trudnym do udźwignięcia. Okupacja byłaby wyjściem optymalnym, ale czy wolno tak myśleć?

Jednakże były premier bez zająknienia zabrał głos, sam będąc w gronie tych którzy przywołali swym postępowaniem mroczną pamięć Targowicy. I co on takiego powiedział? Oto jego wypowiedź:

„Nikt nie napełni dzisiaj ludziom kieszeni, nikt szybko nie spowoduje, że ceny energii będą mniejsze. To Zjednoczona Prawica swoimi działaniami niweczy transfery socjalne, którymi się chwali. Sytuację naprawić może tylko nowy rząd - mówi Interii profesor Jerzy Buzek. Według byłego przewodniczącego Parlamentu Europejskiego trudno ocenić, czy jest szansa, że środki z KPO pojawią się niedługo Polski. - Ocena rządzących, co do znaczenia pieniędzy z KPO tak fundamentalnie się zmieniała, że trudno bym ja dzisiaj zgadywał, czy w końcu w najbliższym czasie zdecydują się na ich odblokowanie - mówi były premier”. (za Interia 19 I 2023)

Jeśli nawiązujemy do tej mowy-trawy streszczającej pustą gadaninę, do tego „oni”, to wypowiedź pana Buska pasuje tu jak ulał. Bo nic z niej nie wynika, poza jednym. Poza niechęcią do tych, co dla Polski wreszcie coś zrobili – przecież on o sobie tego powiedzieć nie może. Nie mogą też ci, z którymi on dziś przeciw Polsce głosuje. Z tym, że to nie są już anonimowi „oni”. Ich nazwiska są dobrze znane. A co im się marzy? Zdradza to także pan Buzek. A więc, nowy rząd, taki jak przedni, znany z niemocy, który mieścił się w tej kuriozalnej, ale jakże wiele mówiącej definicji: „oni”. I tak, jego zdaniem, będzie dobrze. Oni znowu nie będą mieli programu, pomysłów, pieniędzy. Znowu zaczną wyprzedaż Polski. To wreszcie zadowoli pana Buzka i jego kolegów. A co gorsza tę połowę Polaków. Bo przecież bezpiecznie jest brać apanaże w anonimowym towarzystwie zwanym: ONI, za nic nie odpowiadać.

Ale jeśli Polacy chcą wreszcie żyć na własny rachunek, nie licząc na „życzliwość” takich przyjaciół jak Timmermans, Verhofstadt, a inni może także, po cichu, na Putina czy różnych grandziarzy, którzy swoją złodziejską praworządnością chcieli obdarować także Polskę, to niech to „oni” zastąpią nazwiskami na przekór cenzury do jakiej wraca Tusk i totalni. Cenzura i immunitet, to dziś bezpieczne schrony dla hochsztaplerów.