...na kolana

Na kolana!
Tylko na kolanach i pierwej prośba o przebaczenie, przeproszenie za grzechy świata, chrześcijan, katolików, osób konsekrowanych, ...w tym strażnika kluczy Piotrowych.

Bez tego, bez szczerego aktu przeproszenia, szczerej ekspiacji-pokuty, mającej na celu przywrócenie jedności z Bogiem, naruszonej grzechem całej społeczności Kościoła, żadne błagania do Boga o ocalenie
pozostaną pustym, czczym i nieszczerym lamentem.

Pierwej przeproszenie, przebłaganie, pokuta, zadośćuczynienie za grzechy.

Potem dopiero prośba o ratunek, o wybawienie od morowego powietrza, od zarazy!

Innej drogi nie ma!
Tak to widzę ja, prostaczek, nędzny grzesznik.

Po piątkowej powszechnej modlitwie z udziałem papieża Franciszka ( unikam terminu Ojciec Święty, mam ku temu własne przekonanie) wyczytałem o przejmującej modlitwie, wołaniu!, o grozie bijącej z deszczem zalanego i pustego placu.

Cóż było tam przejmującego?
Nie drwię, nie kpię!
Cóż takiego?

Przyznaję, że wyłączyłem tv-internet po tym, gdy najwyższy dostojnik kościoła ani razu nie zgiął kolan przed cudownym obrazem Matki Boskiej, potem przed krzyżem, który ocalał, chronił Rzymian przed zarazą w l. 20 XVI w.
A następnie nie ugiął kolan, nie uklęknął nawet przed wystawionym Przenajświętszym Sakramentem.
Usiadł na fotelu!
I niechaj żaden ortopeda, fizjoterapeuta nie usiłuje mnie przekonać, usprawiedliwiać, że; stawy, kręgi, wiek, itd.

Pamiętam św. Jana Pawła II, już mocno schorowanego, obolałego, cierpiącego, ale rozmodlonego. na klęczniku, na kolanach.
Z jego twarzy biła, promieniała gorąca, żarliwa modlitwa.
Te obrazy mi utkwiły w pamięci.

W miniony piątek plac był pusty, nie tylko z powodów sanitarnych.

Gorzej!

Pustka mnie poraziła bardziej z tego powodu, że papież ani słowem nie zająknął się o potrzebie
zwrócenia się do Najwyższego Stwórcy, do Pana Jezusa o PRZEBACZENIE za popełnione grzechy, za nieprawości.
Za świętokradcze zachowania wiernych chrześcijan, katolików, a tym bardziej w szczególności osób konsekrowanych!
Nie zwrócił się o przebaczenie za grzechy popełnione przeciwko Duchowi Świętemu; szczególnie osób konsekrowanych, duchownych żyjących w trwałym grzechu ( np sodomia, nieprzestrzeganiu celibatu), a mimo to dalej świętokradczo odprawiających msze św, spełniających inne posługi kapłańskie.

Tego wołania, przeproszenia za grzechy, deklaracji oczyszczenia-pokuty-ekspiacji ZABRAKŁO w tej niby, rzekomo przejmującej modlitwie papieża Franciszka.

Groza moim zdaniem była nie pustce, nie w ciszy, nie w strugach ulewnego deszczu!, ale w braku jęku
papieża o WYBACZENIE, brak jego wołania- PROŚBY o przebaczenie za grzechy, nieprawości, zelżywości nas wiernych-chrześcijan-katolików.
W tym za grzechy wyświęconych kapłanów; sodomię, nieczystość, cudzołóstwo, krzywoprzysięstwo, wiarołomstwo, hedonizm.

Na nic to wszytko, dopóki na kolanach w żarliwości tego zabraknie; przeproszenia, gorliwej szczerej prośby o przebaczenie, wybaczenie.
I deklaracji poprawy, zadośćuczynienia.

A na razie mi tego ze strony sterników kościoła katolickiego brakuje.
Pozorne, te medialnie puste, mdłe gesty, wypowiedzi tego nie zastąpią.

Tak to widzę, ja prosty chrześcijanin, ja grzeszny katolik.

Pustka.
Jałowość.
Milczenie hierarchii!

Bez tego, papieża na kolanach- a ma za co przepraszać, za modernizacyjny pontyfikat, tolerowanie sodomii wśród hierarchów, kapłanów obnoszących się, że są geyami, za niedopowiedzenia w homiliach- luki; dające szeroką możliwość episkopatom nie tylko Niemiec, Austrii czy Belgii, skażonym, przeżartym tzw postępem, dowolnie interpretującym Ewangelię, bo ewangeliści nie mieli ...dyktafonów!_, odchodzących od nauczania Jezusa Chrystusa.
Obnoszenie i obecność pogańskiego truchła w Watykanie.

Bez tego, przeproszenia na kolanach także przez kościół polski, w tym kleru, kapłanów za grzechy nieczystości, pychy, nieskromności, sodomii!, wykorzystywania nieletnich!, żadne błagania nie mają sensu, gdyż są obarczone wadą nie tylko nieszczerości.

Brak tego, pustosłowie, są miłe... tefałenom!, ale nie Panu Bogu.

To czas na oczyszczenie się Kościoła szeroko rozumianego, poprzez przeproszenie, pokutę-ekspiację i zadeklarowanie odstąpienia od trwania w grzechu.

Błagać o przebaczenie, dopiero potem o ratunek od zarazy, morowego powietrza.

Dopóki tego nie będzie, marnie to widzę także nad Wisłą.

Tylko szczere przeprosiny-przebłaganie za grzechy, usunięcie ich żródeł, potem dopiero lament o ratunek.

W przeciwnym razie, to tylko pokazówka w stylu orkiestry Salvation Army!

Dopóki polscy hierarchowie, przełożeni różnych stopni oraz kler będą czuć się, zachowywać jak świecka KORPORACJA!, nie oczyszczą się sami, nie pozbędą się brudów, będą nadal tkwić w hipokryzji, grzechu, zakłamaniu.

Na nic ostra krytyka lgbt przez jednego z biskupów!, dopóki w podległej sobie diecezji będzie dalej tolerować sodomitów, geji, dopuszczać ich do ołtarza.

Na nic posługa oo Paulinów przed wizerunkiem Cudownego Obrazu, skoro tolerują znanych im z grzesznych skłonności i zachowań! współbraci-zakonników w białych habitach, a odsuwają-zabraniają publicznej posługi gorliwym, uczciwych kapłanom-kaznodziejom za to tylko, że mieli odwagę krytykować papieża Franciszka za demolkę Kościoła( patrz- na tych dniach czystka w klasztorze we Wrocławiu).

Reasumując!
Polscy hierarchowie!
Dość blichtru, bylejakości.

Odwagi!
Na kolana!, a my razem z nami!
Macie za co, i my też!; za grzechy nasze= wiernych, za grzechy wyświęconych kapłanów, przepraszać!

Najpierw przeprosiny!, a dopiero potem wołania, błagania o litość, o wybawienie, ocalenie od zarazy!

Innej drogi, inne kolejności nie ma!

Chyba, że stać was, hierarchów oraz podległych wam księży, zakonników tylko na to, co zademonstrował bodaj w miniony piątek jeden z waszych rzeczników.
cyt. z pamięci "...zapraszam, proszę zasiądżcie przed telewizorami i oglądnijcie msze św."
Fajne!
Zasiądżcie!? zamiast apelu o gorliwy udział, współuczestnictwo w liturgii przez, za pośrednictwem środków masowego przekazu( jak na mecz? może z chipsami? Boże! daruj mi ten sarkazm!).

Nie tędy droga!

Obudżcie się wierni, a szczególnie hierarchowie, duszpasterze!
Czas fajnego, wygodnego, sympatycznego katolicyzmu już minął.

Czas trwogi wymaga szczerej Bożej bojażni, nie zaś miałkiego dziumdziania.

Od papieża Franciszka ( bowiem on ma też za co przepraszać) przez najmłodszego wikarego, kleryka po wiernych.

Bardziej mnie poruszyło i porusza poświęcenie tych na pierwszej linii walki z zarazą; lekarzy, pielęgniarek, ratowników, pomocnych im wolontariuszy, policjantów, żołnierzy oraz księży posługujących chorym, zarażonym, umierającym niż ten obraz z piątkowej transmisji z Watykanu.

Ja grzeszny, tak to widzę.

NA KOLANA ludu Boży!, ludu grzeszny w tym ja też.
Mamy za co przepraszać, prosić o wybaczenie.

I wy hierarchowie też NA KOLANA!
Uzbieraliście!, nagromadziliście tego co grzeszne sami lub wasi podwładni z powodu przyzwolenia i żle pojętej wyrozumiałości z wygody i układzików.
Macie za co przepraszać i prosić o wybaczenie, o litość.

A dopiero po tej uczciwej, żarliwej przepraszającej modlitwie-błaganiu, mamy prawo odważyć się prosić Pana Boga o łaskę ocalenia od zarazy, o ustąpienie powietrza morowego.

Innej drogi, kolejności nie widzę, jakom też grzesznik.

Na kolana!

pzdr