kac

Zacznę wątkiem biesiadnym.

Niby dobre towarzystwo, dobra wódka, bardzo dobre przekąski, czyli powinienem się po tym czuć dobrze!

A tu kac!
Więcej paskudny kac, niesmak! tym gorzej, że nic nie piłem.

Dlaczego?

Pozornie wszystko z klasą.
Ale absmak czuję totalny.

Fakt, że sama pani premier Beata Szydło odchodzi w momencie, gdy wszystko się dobrze kręci, gdy spełnione zostały także jej obietnice wyborcze, gdy prowadziła kampanie prezydenta oraz PiS w roku 2015.
Złożyła rezygnację, gdy wszystkie parametry, wskaźniki mikro i makro są na poziomie gwarantującym Polsce rozwój.
Tak więc odchodzi, kończy rządzenie krajem z klasą, bez żadnych afer, skandali.
W szczycie sukcesów rządzącej prawicy!

A mimo to czegoś zabrakło!

Czego?
Klasy!
Komu?
Nie tylko prezesowi PiS, mimo zewnętrznie okazywanych gestów, wypowiadanych słów, kwiatków!

Można było, przejrzyściej, bardziej elegancko, inaczej?
Można!
Zmiany w polityce, rządzie są rzeczą oczywistą i zrozumiałą.
Niemniej ta, wczoraj dokonana taką nie jest.
Wiem, że polityka to bagno (każdy ma swoją kwantyfikację), ale od dobrej zmiany MOŻNA i TRZEBA WYMAGAĆ WIĘCEJ! jeśli nawet to oczekiwanie ma charakter naiwny!

Dalej już rozwodzić się nie zamierzam.
Jedynie podkreślę, że już dawno nie mieliśmy tak wyrazistego polityka, premiera z klasą, a równocześnie z takimi sukcesami po dwóch latach rządzenia.

Pani Premier!
Dziękuję za Pani mądrą pracę, za mądre rządy, za to, co Polacy uzyskali, za to jak byliśmy traktowani.
Za to, że wreszcie ja poczułem, że państwo nie jest bezduszną, wredną macochą, że to moje państwo.
To także moja Polska, a nie kamieni kupa.

Dziękuję Pani premier za wielką klasę!
Klasa, klasa, klasa!
I wielki szacunek!

Pani następcy, przyszłemu premierowi życzę, aby przynajmniej utrzymał Pani poziom!
I jednocześnie nie takich klimatów rozstawania się z tym stanowiskiem.

Kac!
Niestety, żadne objaśnienie, mniej lub bardziej słodkie oracyjki wypowiadane przez polityków PiS o zasługach Pani premier Beaty Szydło chyba nie tylko mnie tak szybko tego kaca nie pozbawią.

Kac, kac, kac! mimo, iż nie wypiłem ani kieliszka!

Smutno i ciężko mi te słowa pisać!

Tak samo żle, paskudnie skacowanym poczułem się w lipcu po zawetowaniu dwóch ustaw przez prezydenta A. Dudę.

I skorom rozpoczął klimatem biesiadnym, takim też wątkiem nie tyle wypada, co jestem zmuszony zakończyć.

Pisząc ten tekst po mojej głowie zaczęło się pętać takie zdanie z onegdaj przeczytanej książki jakiegoś czeskiego autora. Ani jego, ni tytułu nie pamiętam, ale zdanie wypowiedziane przez jednego z jej, tej książki bohatera w wolnym tłumaczeniu brzmiało jakby tak, gdy nad ranem na kacu, żalił się w kafejce swemu koledze;" Niby wieczór i noc bardzo udane, dobrze pojadłem, popiłem, ostro ....... i nawet nic nie zapłaciłem, alem mimo to jestem smutny!"

A mnie i bez tego o czym mówił tenże Czech jest bardzo smutno!
Mam kaca i to cholernego!
Może trzeba wziąść tzw klina!?
Ale nie lubię pić sam! a na dodatek nie uchodzi tak wcześnie, przed południem, przed Anioł Pański!

pzdr