Obserwowanie kretynów nie jest obowiązkowe

 
Skończył się właśnie świetny program BBC, gdzie znany profesor opisywał nieuchronny koniec wszechświata, gdyż istnieje ta przeklęta druga zasada termodynamiki i entropia, a z nią chaos musi się tylko zwiększać, zgodnie z kierunkiem strzałki czasu.
Zdążyłem się nawet pocieszyć, że nie jest to wcale takie pewne, bo jest to wizja oparta na naszej, ciągle szczątkowej znajomości świata i niepełnej wiedzy o prawach, na jakich cały ten niewątpliwie inteligentny projekt się opiera.
Nieważne... to jest zmartwienie wszystkich ateistów, czyli wyznawców religii nieistnienia Boga.
I gdy tak filozoficznie nastawiony się zadumałem, palce moje bezwiednie, tak jak to czynią u milionów ludzi w każdym momencie, naciskały na guziki zmiany programów, aż się zatrzymały, a jakże, bo przecież należy sobie zwiększyć poziom adrenaliny, na TVN24, gdzie Monika "Stokrotka" Olejnik, dziecko resortowe i funkcjonariuszka reżimowej propagandy, a jednocześnie śmieszna osoba pozbawiona gustu z inklinacjami do kretyńskich i kabotyńskich ubiorów, jak choćby ostatnie nakrycie głowy na balu celebrytów, bezczelnie zerżnięte ze słynnej kreskówki o lemurach, maltretuje swoich rozmówców, gdy są przeciwnikami władzy, albo, wprost przeciwnie, pada do nóg, gdy tą władzę reprezentują, w sztandarowym kwadransie nienawiści, czyli w "Kropce nad i".
 Chociaż, przyznać się muszę, że przez chwilę zastanawiałem się, czy może ona z tym fikuśnym kapelutkiem błysnęła poczuciem humoru i zastosowała element pastiszu, bo już o parodię nie mogłem jej podejrzewać. Co to, to nie. Są pewne granice wyrozumiałości nawet wobec istot upośledzonych.
 
No więc siedzi sobie jak zwykle po lewej stronie, w pozycji pełnej niewymuszonego wdzięku Monika "Stokrotka" Olejnik, a za stołem męczy się zazwyczaj złotousty Zbigniew Ziobro, a obok niego z miną autentycznego debila, czuje się nadzwyczaj swobodnie w tym studio, słynny doradca prezydenta, historyk i tęgi umysł, profesor Tomasz Nałęcz.
 
Przysięgam na wszystko, że bardzo się starałem, ale wytrzymałem tylko trzy minuty.
Wysłuchałem tylko, jak profesor, słynny historyk, z triumfalną miną kretyna, który właśnie się zonanizował, opisał, jaki to on właśnie, ze swoim szefem Komorowskim, zastali bardak w kancelarii prezydenta, zostawiony, właśnie tak, żebyście sobie nie pomyśleli, przez pana Andrzeja Dudę, lenia i obiboka, który wraz z ówczesnym szefem śp. Prezydentem Lechem Kaczyńskim zajmowali się wyłącznie aktem ułaskawienia kumpla zięcia prezydenta.
Tu niestety okazało się, że Zbigniew Ziobro to mięczak i krakowski maminsynek. Gdyby strzelił z liścia natychmiast w tą głupio uśmiechniętą gębę komunistycznego profesora, to żaden uczciwy sąd by nie dał mu najmniejszego wyroku. Niestety, nie uczynił tego, a ja byłem zmuszony jeszcze przez kilka sekund obserwować kretyński grymas triumfu na twarzy człowieka, który nawet bez tego jest beznadziejnie głupim durniem i wazeliniarzem.
 
Też jestem mięczak i gdyński maminsynek. Nie rozbiłem telewizora. Nie ruszyłem z rykiem do samochodu, żeby w akcie autodestrukcji rozwalić na pobliskiej obwodnicy parę przeklętych tirów.
Zgasiłem telewizor i zjadłem batona "Mars".
Zanuciłem Janka Pietrzaka – "...jeszcze parę skurwysynów muszę przeżyć..."
I się uspokoiłem ponownie rozmyślając o końcu wszechświata.
 
 
.