Chyba najpiękniejsze słowo świata! Mamusia. Mama. Matka.

Obrazek użytkownika antysalon
Idee

Dzień matki i kilka zdań nieporadnych, nieuporządkowanych.
Gdy bierzemy do rąk album rodzinny i najczęściej zaczynamy jego wertowanie od naszych najmłodszych lat.
To zazwyczaj widzimy.
Młoda kobieta tuli w ramionach dziecko! Czyli mnie, moje rodzeństwo.
To moja, nasza Mama, moja, nasza Mamusia!
A ja czy ty taki mały, nieporadny patrzący z zaciekawieniem, podtrzymywany pod boczki, wczepiony swymi malutkimi paluszkami paluszkami w Mamę!
I wszyscy tak wyglądamy na pierwszych fotkach naszego życia bez względu na to czy potem zostajemy robotnikiem, noblistą czy papieżem!
A mama policzkiem dotyka twarzy swej kruszynki.
Zaś oczy naszej mamy świecące, szczęśliwe ale i zatroskane co też z nas wyrośnie? Kim będzie w przyszłości ten trzymany, tulony na zdjęciu okruszek!
Dobrze, gdy lata dziecięce, dziewczęce, chłopięce to lata z Mamą!
A cóż mogą powiedzieć ci, co ją utracili!?
To, że żyjemy to dzięki niej; donosiła nas pod swoim sercem często wbrew zdawałoby się wszelakim przeciwność!
Uchroniła nas.
Dała nam życie.
A potem!?
Ileż nieprzespanych nocy, byle katar, byle przeziębienie to Ona zawsze na ostrym dyżurze!, bez nadgodzin, bez premii często nawet wręcz bez posiłku!
Następnie pierwsza edukacja.
Mama jest nauczycielem, pedagogiem, dyrektorem i rektorem naszej universitas! ale i wożnym a gdy zajdzie potrzeba to jak pedel i .. klapsa przyłożyła!
Tak więc jesteśmy wielkimi dłużnikami.
Czasem nawet nie zdążymy Jej podziękować za to wszystko, a Jej już nie ma wśród nas!
W naszym kraju matka-kobieta od wieków cieszyła się wielkim szacunkiem.
To ona jest sercem spoiwem wspólnoty, sercem rodziny.
To ona, matka daje życie, pierwsza wychowuje oczywiście wspomagana przez ojca-męża.
Naturalnie powołana do macierzyństwa.
Jak wiele zawdzięczamy właśnie matce i jakże często nie potrafimy nawet jej za to podziękować za to wszystko; nieprzespane noce, lęki, stres w czasie naszej matury, sesji egzaminacyjnej.
A i potem, gdy już niby jesteśmy samodzielni i dorośli!
A gdy nam naprawdę jest ciężko, gdy cierpimy, to przy całej naszej dorosłości czyż nie wołamy Jej na pomoc, nie wyrywa nam się słowo magiczne MAMO!!!
A jak musi cierpieć matka widząc chorobę, ból, cierpienie swego dziecka!
Polskie matki na przełomie dziejów wiedzą to jakże dobrze!
Ale co ciekawe to jakże mało skarg z siebie wydobywały!
Polskie matki spracowane, zaharowane często niedowartościowane.
Ale i matki pełne radości z każdego naszego sukcesu; pierwszych zataczających się chybotliwych ale samodzielnych kroczków, pierwszych ząbków, słów.
Pierwszy znak krzyża, taki mocno wykoślawiony i wyseplenione Ojcze Nasz! czy Aniele Boży Stróżu Mój!!
A potem już wierszyki, piosenki, samodzielnie "czytane" książeczki !
Ale chyba najczęściej pierwsze słowo jest to właśnie MAMA!
Pełne lęku o przyszłość o los swoich dzieci czy to za czasów zaborów, powstań, wojny, stanu wojennego czy też dzisiaj.
Sytuacje, warunki tylko się zmieniały, ale One zawsze tak samo zatroskane.
Matka Polka często wypowiadane ironicznie, złośliwie, ale coś w tym jest!
I Polacy wiedzą o tym najlepiej!
I chyba stąd taki wymiar polskiej pobożności maryjnej tak ważnej na polskim szlaku modlitewnym.
Mówiąc o naszej biologicznej matce głos nam się trochę łamie gdy wspominamy te dziecięco-młodzieńcze lata naszej beztroski!
Ale dla nich, DLA NASZYCH MAM TO BYŁ ZAWSZE OSTRY DYŻUR!

pzdr

5
Twoja ocena: Brak Średnia: 5 (6 głosów)

Komentarze

Chylę przed nimi czoła:

http://niepoprawni.pl/blog/5734/matki

 

Fotografię z rodzinnego albumu ukryłam. Tak ważne, osobiste zdjęcie, nie powinno spoczywać w "piwnicznych archiwach".

Pozdrawiam Autora pięknego tekstu o Mamie

Vote up!
2
Vote down!
0
#1425979

Źle oceniony komentarz

Komentarz użytkownika Jinks nie został doceniony przez społeczność niepoprawnych.. Odsuwamy go troszkę na dalszy plan.

Ogłoszenie o pracę: 24h na dobę, 7 dni w tygodniu, 365 dni w roku, wszystkie święta i dni wolne od pracy i to pro publico bono. Czy są chętni?

 

Vote up!
2
Vote down!
-3
#1425983

Mimo to "rozmawiam" z Nią prawie codziennie, czuję Jej obecność w moim domu niemal nieustannie, zwłaszcza po tym gdy zostałam babcią. Nie miałam z Nią Bóg wie jakiej mocnej więzi emocjonalnej bo zbyt szybko wymknęłam się z domu rodzinnego ale mimo to czuję jak w momentach "podbramkowych" ktoś "łapie mnie za rękę" i każe w ułamku sekundy rozważyć na wadze aptekarskiej "toksyny, endorfiny i różne inne bayer-iny" by wyszło, że "mama-babcia Ewa zrobiła tak jak by zrobiła Babcia Maria Gdańska"...

Tak wyszło, że moja Mama - Babcia Maria "Gdańska", mimo upływu tylu lat wciąż jest autorytetem nie tylko tych, którzy Ją znali za życia. Po śmierci dalej "robi swoje" :):)

Ech, ta pamięć ! Dlatego tuskwy i mendogendery chcą nas z niej "wyleczyć" bo tylko szkodzi...

Mamom całuję dłoń i dedykuję wraz z wyrazami głębokiego szacunku.

Vote up!
4
Vote down!
0

contessa

___________

"Żeby być traktowanym jako duży europejski naród, trzeba chcieć nim być". L.Kaczyński

 

 

#1426017