W czyim interesie był edukacyjny apartheid

Przyznam, że wbrew ogólnemu obrazowi, kieruję sie do pierwszych rzędów, oczywiście gdy są miejsca! W wyniku wychowania moich kochanych rodziców, jestem osoba dowartościowaną! Autor przytoczył ważną refleksję. Zresztą to widać nawet w kościołach! W ławkach z przodu, zwłaszcza gdy nie jest to główna msza i jest mniej osób, wiekszość od razu zajmuje miejsce z tyłu, a parę pierwszych rzędów jest wolne. Nie oceniam tych ludzi, po prosto zajmuję swoje miejsce i skupiam się na mszy! Tak samo zachowuję się, jest na innego rodzaju spotkaniach, jeśli nie są to miejsca oznaczone! Moi kochani rodacy tacy już są, ale mnie to nie przeszkadza, a  indokrynacja PRL-owska zrobiła swoje! Każdy z nas, zna naszą trudną historię, a i tak jestem szczęśliwa, że większość nie poddała się tej chamskiej indoktrynacji! Jeśli chodzi o gimnazja, to przerabiałam to na przykładzie mojego syna! Powiem jedno: tragedia! Pomijam, że w tak młodym wieku, znalezienie się w nowym otoczeniu, było okrutne! Dzieciaki próbując się dostosować do nowej rzeczywistości, zawiazywały sztuczne koleżeństwo, z obcymi nieznanymi koleżankami, czy kolegami, nie znając ich dotychczasowych charakterów! Wcześniej dobrze się znali, może nawet mniej lubili, ale na skutek wspólnego przebywania w szkole, każdy wiedział, kto jaki jest! Po prostu zżyci byli ze sobą! Natomiast jeśli chodzi o naukę, to przyznaję, choć nie mam studiów pedagogicznych, rozszerzałam synowi naukę, w taki sposób, żeby nie zorientował się w moich autorskich "korkach" z historii, j. polskiego i matematyki! Mogłabym z autopsji zrobić wielki wywód, bo temat rzeka, oczywiście porównujac 8-letni system, w którym uczyłam się ja! Nadmienię, że nie wszystko potępiam w czambuł, bo i czasy i podejście do dzieci jest inne, na korzyść dzieci, bo one nie znają trzepnięcia linijką przez rekę lub wściekły rzut nauczyciela, kredą w ucznia!! Mam jednak satysfakcję, że syn zdał dobrze maturę w technikum i rozpoczął naukę w Akademi Morskiej! Czy ją skończy? Nie wiem! Ale czułam wtedy, że tok gimnazjalnej nauki, nie jest wystarczajacy! Nadmienię, że mój syn był jedyny w klasie /30 osób/, który zdeklarował się, na pójście na studniówkę! Rodzice na ostatniej wywiadówce stwierdzili, że chłopcy /klasa męska/ wolą, aby rodzice dali im pieniądze przeznaczone na studniówkę do ręki, a oni zrobią co zechcą!!? Nie jestem osoba namolną, ale wypowiedziałam swoje zdanie, że jak chcą aby ich chłopcy upili się za ich pieniądze, to niech zrobią jak zechcą! W konsekwencji, jeszcze 5-ciu chłopców poszło na studniówkę w pięknym hotelu gdyńskim! Byłam na początku i na chwilę na końcu studniówki! Zrobiliśmy z mężem zdjęcia, nagraliśmy film! Chłopcy byli przeszczęśliwi! Zatańczyli pieknego "Poloneza"! Rodzice tych chłopców dziekowali za "namowę"! Piszę tę historię, tylko po to, aby potwierdzić zamysł autora, o ambicjach, które mogą być podsycane lub zaniżane! To wszystko zależy od ludzi! Można młodzieży zaniżyć loty, jak było do tej pory lub zawyżyć i przekonać, że warto spróbować! Zawsze to jeden więcej z obywateli, bardziej świadomy i o to chodzi! 

kolejną, niestety dość udaną próbą marginalizacji i podporzadkowania Polaków obcym panom, obcym interesom i obcym ideom, czy warto było?

Mimo wszystkich profitów, tak podkreślanych i eksponowanych, szczególnie przez pełocję, peezel, obecną opozycj , mam silne wrażenie, że więcej straciliśmy, niż zyskaliśmy. Może jestem w błędzie?

Jesli jest ktoś, kto znajdzie prawdziwe argumenty, które są w stanie mnie przekonać, to niech to zrobi. Chciałabym oceniać te minione, prawie trzydzieści lat - pozytywnie. Jednak pomimo faktu, że jestem osobą pozytywną - nie potrafię!