Kłamstwa probanderowskie

  Chodzi o wypowiedź http://niepoprawni.pl/comment/1463633 - comment-1463633 blogera jazgdyni do Autora wpisu http://niepoprawni.pl/blog/krzysztofjaw/znaczenie-prawdy-historycznej-i-bestialstwo-oun-upa-na-polakach, który wydaje sie charakterystyczny dla punktu widzenia sporej, niewątpliwie mniejszościowej, ale głośnej grupy Polaków.

Uważam,że czas już zacząć rozmawiać o tym bez emocji nadmiernych – a takie dziś dominują -  bo to w ogóle warunek dyskusji. Krzysztofjaw zrobił tu kawał dobrej roboty – również i ja dorzucę do niej swoje conieco. Poddaję pod dyskusję moje obszerne uwagi do przedmiotowj wypowiedzi jazgdyni:

Kwestionujesz szlachetne pobudki krzysztofjaw-a, a sam masz takie, dalekie od szlachetności – to zwykłe „łapaj złodzieja”. To Twoja wypowiedź ma charakter rozliczeniowy, tylko odłożony w czasie, na „po załatwieniu swoich interesów”: „przyjdzie czas, gdy poważnie o tym z Ukraińcami pogadamy”. Zakładasz, że wtedy będą zmuszeni do tego, by z nami „poważnie” rozmawiać – a więc kiedyż i przez cóż to ta ich dzisiejsza niepowaga zamieni się w powagę? Zakładasz więc, że „po tym wszystkim będą skłonni poddawać się karom, rekompensatom, zadośćuczynieniom, praktykom niewątpliwie upokarzającym dla tych, co już przywykli do bezkarności, do nie tylko tolerowania ich takimi jacy są w swojej ohydzie moralnej, ale i równouprawniania, wręcz po „braterstwo broni” – a cóż ich tak może przemienić – cud?

Otóż sam manipulujesz, byśmy zbagatelizowali zbrodnie banderowskie przez to, że widzieli je wyłącznie w sensie historycznym (“właściwie nie wiem po co, by własnie dziś przywoływać te okrutne sprawy”). Ba, w sensie karty historii już zamkniętej – skoro można dalej spokojnie żyć obok tego?

Manipulujesz, abyśmy nie widzieli gróźb, jakie z ich powodu, z niezamknięcia tamtej karty historii wiszą nad przyszłością.

Chcesz je osądzać wyłącznie w sensie historycznym – tylko rozliczeniowym, dokładnie to antropologicznym, kiedy dany rozdział historii już zostanie zamknięty. Antropologicznym, bo w jakiś fantastyczny sposób zakładający, że nasze relacje żywych osób zostaną zatrzymane w czasie, zamrożone, pozbawione wpływu na przyszłość, pozbawione dalszych możliwości szkodzenia możliwości w warunkach życia lawinowo narastających z tytułu bezkarności zbrodniarzy. Antropologicznym, gdy już może nie będą żyły osoby w tej historii uczestniczące, kiedy zostanie z niej już tylko kwestia zadośćuczynień dla potomstwa ofiar, jeśli jeszcze jakieś przeżyje. Antropologicznym, bo nie będzie już zła, przed którym trzeba się będzie obronić aby przeżyć, aby zachować człowieczeństwo, dobroć, aby zachować zdolność do przeżycia rodzaju ludzkiego, już o zachowaniu bytów narodowych i rodzinnych, czy cywilizacyjnych nie mówiąc, by kierować się ku dobru i życiu. Antropologicznym, czyli dokonywanym wtedy, kiedy już całe zło się wyźli, a jego bestia już zeżre wszystko, czym się może przeżywić, a w końcu siebie samą, zaczynając od ogona – a więc nie będzie już tych sił zła, które dziś do dialogu nie dopuszczają (“I gwaranyuję ci, że przyjdzie czas, gdy poważnie o tym z Ukraińcami pogadamy”).

Gwarantujesz, a więc czynisz się odpowiedzialnym ZA TO CO TERAZ NASTĄPI, JEŻELI TERAZ NIE BĘDZIE TYCH ROZMÓW, a więc czynisz się tym, co ma i będzie miał w tym kierunku, w tym zakresie i w tych możliwościach WŁADZĘ. Odpowiedzialnym za wdrożenie do praktycznego stosowania zasady „Nieprzyjaciele naszych nieprzyjaciół są naszymi przyjaciółmi”, zasady fałszywej, zasady fałszującej nie tylko przyjaźń, ale i pokój, zasady przez którą gdzieś podskórnie w atmosferze zakłamania trwa zdrada rozumu i waadz, i faktyczna wojna gorsza w swym wymiarze jak wojna z jawnym wrogiem i z bombami spadającymi na głowy.

A więc kto ci TĄ WŁADZĘ dał?

Kto ci ją gwarantuje na przyszłość?

Kto jest tym, z którym czujesz się już MY?

Kto cię przekonał, że taka przyszłość, o której mówisz jest możliwa (jeżeli w ogóle cię przekonał, a nie tylko przekupił, żebyś tak mówił, bo to co głosisz jest tak nielogiczne, że trudno uwierzyć, że jesteś przekonany)?

Przywołujesz dla porównania zbrodniarzy niemieckich: Prof. dr Carl Clauberga, Dr Horst Schumanna, Dr Mengelego, Dr Johann Paul Kremera. Ich zbrodnia/choroba była właśnie antropologiczna. Oni nie widzieli w ofiarach swoich eksperymentów żywych osób. Oni swoje ofiary traktowali jako uśmiercone już w chwili, kiedy decydowali się na te doświadczenia. Oni się uważali za nadludzi. Ta zbrodnia/choroba, którą trzeba nazwać “nadludzizmem” nie została nigdy powstrzymana – to dziś globalizm, syjonizm i lewactwo, to ciągle ta sama bezkarność korporacji prywatnych.

Problem, że nikt dziś tych zbrodniarzy hitlerowskich nie nobilituje, nie robi  z nich bohaterów, nie stawia im pomników, nie chce (oficjalnie) kontynuacji ich dzieła.

Do nich to powinieneś porównywać raczej Kopaczową i jej pigułkę na poronienie, która ma przewrotną nazwę ”po”, która jest prostą, choć nieoficjalną kontynuacją zbrodni oświęcimskiej. I zadawać twarde pytanie – kto jest gorszy, oni – oświęcimskie bestie, czy ona, bestia lewacka? To pytanie i ten osąd to jest problem na dziś, bo to ludobójstwo, jest ono realne – ono grozi.

Czy wiesz kto, jakie korporacje są zaangażowane w tą pigułkę “po”. Pigułkę jako “lekarstwo”, pigułkę, która w ogóle ciążę traktuje jak chorobę, która czyni ludobójstwo na skalę tysięcy Oświęcimiów? Bo to ona i jej podobne lewactwo (ideologia faszystów i satanistów) kontynuuje dzieło tych “gorszych” według Ciebie (tak jak nie ma “mniejszego zła”, tak “nie ma gorszych” – każdy jest sądzony indywidualnie). Tak przy okazji, to w czyim interesie dała ostatnio Ukraińcom 100 milionów?

Natomiast porówanie tych zbrodni, nawet jak uznać te "naukowe" za gorsze, w niczym nie umniejsza zbrodni banderowców już dokonanych, bo to inne zbrodnie i każda wymaga swojej oceny moralnej. Jakikolwiek reset jest wykluczony. 

Nigdy nie będzie ludzkiej legitymacji takiej, że można będzie mówić dobrze tylko o jednych, a źle o drugich - “bo drudzy gorsi”, a więc tym pierwszym już “zminusować ich winy”. – Za tym już stoi patologia mentalności “mniejszego zła” (kwestia nie “kto gorszy” dotyczy również kwestii osądu zdarzeń, które mogą nastąpić – wtedy to się nazywa “cel uświęca środki”, albo “podwójne standardy moralne”, czy “równi i równiejsi”, albo posiadający przywilej/”prawo”, immunitet, licencję na zabijanie...) – choć mówić o tych, którzy byli przyczyną zła już trzeba. O tych, którzy nie ustają w zamiarze kontynuacji “dzieła” już trzeba mówić – i to do skutku  - bo to właśnie “przyczyna” tego, co się dziś zaczyna, a co, gdy pozwolimy temu na kontynuację”, już będzie na pewno miało swój skutek.

O zbrodniach tak oświęcimskich, jak banderowskich trzeba mówić, ale już działania w związku z nimi podejmować NIEZALEŻNIE, to nie “rozliczeniowo” jak Ty byś chciał (a więc z punktu widzenia jakiejś superwładzy, która wyda autorytarny (jedynie słuszny, opłacalnościowy) werdykt), a “skutkowo”, czy “kontynuatorsko”, patrząc dalekowzrocznie w przyszłość, czyli dla ochrony człowieczeństwa dojrzałego, a więc i ładu publicznego chroniącego ludzi dobrych, czyli moralności.

Uczciwe jest więc mówienie o groźbach kontynuacji. Taką groźbą jest zarówno ludobójcza “pigułka po”, jak i ludobójstwo genocide na kilkaset sposobów z satanistycznym znęcaniem się, pastwieniem się nad ofiarami, które były nimi tylko dlatego, że należały do innej nacji, z syceniem się zbrodnią, czyli banderyzm. Tak jednego, jak i drugiego nie wolno nam zamilczeć, choć i jedno i drugie ma możnych sponsorów i zdrajców wewnętrznych.

Tak mówienie o groźbach lewacko-oświęcimskiej pigułki, jak o groźbach masowego, banderowskiego ludobójstwa. I jedna i druga groźba są przeogromne i niezrozumiane, niedocenione, zlekceważone, wciąż bezkarne – bo sprawiedliwość po nich nie została przywrócona, bo prawo nie zostało uchwalone pod potrzeby sprawiedliwości takie, by już skutecznie odstraszyło potencjalnych naśladowców od takich i im podobnych czynów

No i wreszcie kwestia, że negujesz krzysztofjawa „dążenie do prawdy” (prawda wyzwala, więc i do wolności). Twierdzisz, że „nikt temu nie zaprzecza”. Owszem, problem jest w tym, że nie brakuje takich, co zaprzeczają zbrodniom banderowskim, zacierać chcą ich wymiar ludobójczy (nawet w Wybiorczej), a wręcz że oficjalnie się temu na Ukrainie zaprzecza, że władze o tym nie chcą rozmawiać. Że wielu o tym nie wie, a ci co wiedzą, boją się o tym mówić, wiedząc, że i Ukraińcy, co byli przeciw mordowaniu Polaków też byli mordowani. Oni nawet kiedy to słyszeli, to tego nie uznają, a więc i nie chcą na tym, na tej prawdzie, na przywróceniu związków moralnych i ludzkich budować przyszłości. Przyszłości żeby mogła być wspólną przyszłością. A taką może być tylko przyszłość z dobrze zamkniętymi drzwiami do przeszłości. Wspólnej przeszłości. A jak nie będzie wspólnej przyszłości, to i w tym „przyjdzie czas, gdy poważnie o tym z Ukraińcami pogadamy” jest kłamstwo. Bo nigdy nie przyjdzie. Bo od tego się zaczyna. Bo jak tego nie ma od razu, to już nie będzie, nawet jak ktoś obieca. Bo zasmakowanie w bezkarności demoralizuje, wyklucza człowieczeństwo, ducha ludzkiego, wyłącza rozum.

A jak tak, to jest już tylko pseudo-miłosierdzie, jest dawanie „nie ze swego”, jest „przebaczenie” bez miłości, bez kierowania jej ku dobru, ku człowieczeństwu, jest dla interesu (i to poderzanego, śmierdzącego moralnie interesu) i zaprzaństwa, dla samozatracenia.