Patriota starej daty.

Aktualny Minister Obrony Narodowej Antoni Macierewicz otrzymał w sobotę w Krakowie Nagrodę im. Kazimierza Odnowiciela "Patriota Roku 2016".

Nagrodę mocno spóźnioną, a więc i mocno zadziwiającą.

Był taki film z lat ’90-tych, z grupy przedstawiających mafię jako rzeczywistość z którą się trzeba pogodzić. Była tam scena, jak jeden pijaczyna się zarzekał, że „kocha swoją socjalistyczną ojczyznę”, co zostało dobrze przyjęte przez obecnego tam mafijnego kacyka słowami: „patriota, tylko starej daty”.

Dokładnie to samo można powiedzieć o Macierewiczu.

Patriotyzm to miłość Ojczyzny traktowanej jak matka. Jak każda miłość musi ona chcieć najpierw dobra dla obiektu swojej miłości a dopiero później dobra własnego. Na to sią nakłada wierność związanej z tym decyzji duchowej traktowanej jako podjęta raz na całe życie.

Ten drugi warunek oznacza nakaz czujności, by wiedzieć, co jest aktualnie tym prawdziwym dobrem Ojczyzny. To się bowiem zmienia w czasie, a więc i stąd mamy różne daty patriotyzmu.

Patriotyzm najnowszej daty wymaga przeda wszystkim ochrony naszej Ojczyzny od zagrożeń płynących od najgorszej z form faszyzmu szowinistyczno-ideologicznego, jakim jest korporacjonizm-syjonizm-globalizm i jego najmłodszego dziecka-potwora – umowy CETA niszczącej i państwa i narody.

Dzisiejszy korporacjonizm, wciąż dostaje od zdradzieckich prawodawców państwowych bezkarność i wciąż nowe możliwości i narzędzia działania coraz bardziej nieludzkie i niemoralne -  niszczy  całe ludzkie podejście do drugiego człowieka, jego kultury i przyszłości.

W konsekwencji prowadzi do powszechnego wywłaszczenia i zniewolenia ludzkości, włącznie z zawłaszczaniem przez siebie wody i żywności oraz leków naturalnych – najbardziej podstawowych i wolnych z dóbr, włącznie ze zbrodniczą „depopulacją”, czyli ludobójstwem (choćby przez szczepionki, chemtrailsy i GMO).

Korporacjonizm, który liczy się tylko z własnymi zyskami realizowanymi „za wszelką cenę” przez korporacje prywatne, cenę każdej podłości, nieuczciwości, oszustwa i zbrodni z korupcją urzędnika państwowego na czele, ze skrytobójstwami i terrorem pod fałszywą flagą w jego interesie, podobnie z zamachami stanu i wojnami.

Zamiast Polski i innych narodów i państw świata miałby być już tylko regulowany rynek zbytu produktów korporacji prywatnych i to pod ich zarządem.

To, co Macierewicz realizuje, owszem, jeszcze niedawno było patriotyzmem na czasie, ale teraz to już „patriotyzm starej daty”.

Jeszcze jak WSI weryfikował, a wyszło, że był dobrym harcerzem, to w pełni go rozumiałem i podziwiałem – sam kiedyś byłem dobrym harcerzem.

Jednak Macierewicz nie nadążył, nie zobaczył prawdziwego zagrożenia. A więc albo pijaczyna, albo zidiociał, albo dał się skorumpować, albo tylko chory – w każdym razie coś go zatrzymało w rozwoju i możliwościach słusznego a skutecznego działania.

Bo co robi patriota starej daty? – Chyba niewiele więcej jak to, że tkwi w śmierdzącym ciepełku walki ze starym wrogiem.

Jak go widzę paradującego w mundurze moro, to od razu mi się kojarzy Neron przed lustrem...

No ale czego się spodziwewać po patriocie starej daty, jak nie „... by w uwiędłych laurów liść z uporem stroił głowę”?

Na pewno trzeba coś z tym zrobić, bo ten stan wstrzymuje w ratowaniu się i Naród i Państwo, marnotrawi siły, środki i możliwości działania.

Gdyby był patriotą na czasie, to by najpierw walczył, aby umowa CETA nie doszła do skutku, a także żadna podobna. Walczyłby o prawdziwą demokrację, by była zdolna stawić czoło aktualnie urządzającym się na pozycjach kluczowych w Państwie formom faszyzmu (liberalnego dla korporacji prywatnych).

Wzmacniałby wszelkie autentyczne ruchy narodowe, walczył, by legalnymi były tylko partie realizujące w pierszej kolejności wartości Narodu Polskiego w Polsce. Budowałby świadomość historyczną i duchowa Narodu Polskiego (widziałem gdzieś w sieci filmik, na którym się zarzekał, że nie jest żadnym Żydem, tylko Polakiem – więc tego się po nim należy spodziewać). – Zwłaszcza walczył o dobre imię Polaka, polskiego urzędnika i o powagę polskich instytucji.

Wspierałby samoorganizację Narodu w ruchy i organizacje nadpolityczne i autentycznie pozarządowe, jego gotowość i zdolność do samoobrony... Zwalczał wrogie ideom narodowym ideologie, zwłaszcza finansowane z zewnątrz... – dywersję sabotaż, agenturę i korupcję – i to niekoniecznie wrogich armii i państw, a najpierw najgroźniejszych dziś dla naszego bytu korporacji prywatnych.