Przekora

 Rzeczywiscie mamy trudno. Radzimy sobie z tym różnie, jedni lepiej, inni gorzej. Jednego jednak nie wolno Ci kwestionować. Nie powinieneś wątpić w intencje tych, którzy działają ku lepszemu. Nie wolno wrzucać wszystkich do jednego worka.

Dzisiaj jest Dzień Sprawiedliwości Społecznej. Świeże to święto i chyba słabo popularne w mediach, bo cisza o tym.

Czy można się dziwić? Media chodzą na pasku władzy, a ta, nieudolna, a często i interesowna, nie lubi chwalić się porażkami.

  W Eurokołchozie, nie tylko Polacy walczą o przeżycie. Poczytaj sobie, co słychać za miedzą:

Marian Paluszkiewicz

20 lutego, obchodzony jest Światowy Dzień Sprawiedliwości Społecznej. Biorąc pod uwagę poziom wykluczenia społecznego oraz zasięg ubóstwa na Litwie, dzień 20 lutego powinien być świętem prawie co drugiego obywatela kraju.

Niestety, świętem smutnym, bo jak wynika z danych Urzędu Statystycznego, prawie 24 proc. ludzi żyje u nas poza granicą ubóstwa, a kolejnych około 20 proc. balansuje na tej granicy. Statystyki wykluczenia społecznego również nie są lepsze, bo według nich, problem ten dotyczy prawie 32 proc. społeczeństwa.

Święto to jest smutne również z tego powodu, że dotyczy prawie 27 proc. dzieci w wieku do 17 lat. Tylu bowiem naszych młodych obywateli żyje poniżej granicy biedy. „Świąteczny” problem dotyczy również około 10 proc. bezrobotnych. Wszystkie te grupy przenikają się nawzajem i stanowią grupę ponad 1/3 społeczeństwa, której w kraju żyje się najgorzej.

Światowy Dzień Sprawiedliwości Społecznej jest ustanowiony po to, żeby władze krajów o wysokim poziomie biedy i wykluczenia społecznego — a Litwa w Europie do takich kwalifikuje się — zwróciły uwagę na ten problem i poświęciły wysiłki na wypracowanie mechanizmów pomniejszających poziom niesprawiedliwości społecznej. Spadające, ale bardzo powoli, wskaźniki bezrobocia, biedy i wykluczenia społecznego dowodzą, że władze naszego kraju zbyt mało poświęcają uwagi temu problemowi. Aczkolwiek w ubiegłym roku został przyjęty program walki z niesprawiedliwością społeczną do 2020 roku. Zakłada on zmniejszenie wszystkich wskaźników kluczowych dla określenia poziomu niesprawiedliwości społecznej.

Jednym z najważniejszych z nich jest bezrobocie, którego poziom ma bezpośrednie przełożenie na wskaźnik biedy i wykluczenia społecznego, aczkolwiek jest na najniższym poziomie.

Wzajemność tych wskaźników najlepiej obrazują krzywe poziomu bezrobocia oraz osób pobierających zasiłki socjalne. Bo po zestawieniu tych dwóch wskaźników widzimy, że wraz ze wzrostem liczby bezrobotnych w okresie kryzysu 2008-2010, również gwałtownie rośnie liczba osób pobierających tzw. „socjal”.

W najbardziej krytycznych latach — okres lat 1999-2002 (skutki kryzysu rosyjskiego) oraz 2008-2010 (skutki kryzysu światowego) — stosunek liczby bezrobotnych do osób pobierających zasiłki zwiększał się prawie dwukrotnie, co oznacza rozszerzenie się strefy ubóstwa i wykluczenia społecznego.

Obecnie, w okresie wzrostu gospodarczego, obydwa wskaźniki znajdują się prawie na tym samym poziomie, co oznacza, że skutkami niesprawiedliwości społecznej są dotknięci głównie bezrobotni.
Jak wskazują statystyki, ponad 60 proc. bezrobotnych boryka się też z problemem ubóstwa.
Drugą tak mocno dotkniętą nędzą grupą społeczną są emeryci — prawie 23 proc.

Sytuacja bezrobotnych przekłada się z kolei na ich rodziny,głównie też dzieci. Z danych statystycznych wynika bowiem, że prawie połowa osób dotkniętych ubóstwem, czy wykluczeniem społecznym stanowią dwuosobowe rodziny wychowujące jedno i więcej dzieci, albo jeden rodzic wychowujący jedno i więcej dzieci.

Dlatego dzieci na Litwie są zaliczane do grupy społecznej najbardziej zagrożonej ubóstwem. Za nimi — bezrobotni, emeryci oraz mieszkańcy wsi, którzy są zdecydowanie bardziej narażeni na niesprawiedliwość społeczną niż ich współobywatele w miastach, zwłaszcza w dużych aglomeracjach.
Poziom biedy na Litwie (dane za 2013 rok) to dochody poniżej 235 ero miesięcznie na jedną osobę żyjącą samotnie. Natomiast dla rodziny — dwóch dorosłych i dwojga dzieci — ten poziom stanowi 493 euro miesięcznych dochodów.
Zdaniem ekspertów, walka z niesprawiedliwością społeczną, biedą i wykluczeniem społecznym powinna zaczynać się od walki z bezrobociem.
„Na Litwie wiele uwagi poświęca się dokształcaniu już pracujących i najczęściej zatrudnionych w dużych przedsiębiorstwach. Jednak w przypadku utraty pracy nie ma możliwości na szybkie i gruntowne przekwalifikowanie się zawodowe. Możliwości Giełdy Pracy są w tym zakresie bardzo ograniczone i pasują wyłącznie dla osób słabo wykwalifikowanych, albo w ogóle bez kwalifikacji. Spadkowi po utracie pracy granicy ubóstwa i wykluczenia społecznego można zapobiec jedynie tworząc system nauczania nowych zawodów” — zauważa prof. Arvydas Guogis z uniwersytetu im. Michała Romera. Bo, jak podkreśla naukowiec, miejsca pracy nie znikają, a tylko się zmieniają.

ŚWIATOWY DZIEŃ SPRAWIEDLIWOŚCI SPOŁECZNEJ

Dzień ten jest obchodzony od 2009 roku corocznie 20 lutego. Został ogłoszony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 26 listopada 2007 r. Rezolucję w tej sprawie Zgromadzenie przyjęło jednogłośnie. Ideą tego dnia jest promowanie wysiłków na rzecz zmniejszenia ubóstwa, wykluczenia społecznego i bezrobocia. ONZ wzywa kraje członkowskie, by poświęciły ten dzień promocji inicjatyw, które na poziomie krajowym wspierają walkę z ubóstwem, dążenie do pełnego zatrudnienia i integracji społecznej poprzez realizację nadrzędnych celów rozwojowych.