Chwała Bohaterom!

 Bóg

         Honor

                     Ojczyzna

 Co by nie wygadywano, czego nie wypisywano i  choćby nie wiem jak oczerniano, to i tak sława naszych partyzantów bije w niebo niczym zorza.

 Pokażcie mi takich drugich, którzy z równą determinacją i oddaniem służyliby ojczyźnie, nie plamiąc przy tym honoru munduru.

  Wysiłek włożony w  deformowanie ich wizerunku zawiódł. Prawda niczym sprawiedliwa oliwa wypływa z tajnych archiwów i odnajdywanych dokumentów, by już nigdy, żadne fałszywe świadectwa, nie zakłamywały historii o Żołnierzach Wyklętych.

  Nie ma skazy na polskim mundurze. Jeśli nosił go prawdziwy Polak, to żaden haniebny postępek nie miał prawa go zbrukać.

 Mówią o Polakach, że z nas niepoprawni idealiści. Twierdzą, że nie tędy droga, bo skuteczność w działaniu gwarantuje jedynie wyrachowanie, dwulicowość i bezwzględność.

 Pewnie nawet mają rację, a umiejętność lawirowania pomiędzy dobrem a złem, fałszem a prawdą, to zwykłe działania frontowe mające przynieść zamierzone wyniki.  Cel uświęca środki, mówią, a sumienie to cecha ludzi słabych. Oni są mocni i brutalni w walce.  Zawsze wybierają mniejsze zło. Dla siebie mniejsze, nie dla przeciwnika.

  Wiarołomność, zdrada i podstęp to środki działania o tyle dobre, o ile skuteczne.  

  Bywali i tacy gieroje jak sowiecka brać żydowska, co to Koniuchy spacyfikowała, pozostawiając po sobie śmierć i pożogę, a dokonania te opiewa niczym heroiczne czyny.

 Albo inni jeszcze, znacznie bardziej potworni - bohaterowie Ukrainy, z tryzubem na czapkach i siekierami w dłoniach.

     Ci to dopiero byli partyzanci!

Gdzie tylko się pojawiali, krew tryskała z rozkawałkowanych ciał mężczyzn, kobiet, dzieci i starców.   Zadając niewyobrażalne cierpienia znienawidzonym polskim panom, toporami wyrąbywali sobie drogę do samostijnej Ukrainy.

WYRĄBYWALI SOBIE DROGĘ DO WOLNOŚCI!

  Zdarzyło się, że ostatnio, na scenie Majdanu przemawiał Polak, poseł z Europarlamentu – Jacek Saryusz-Wolski. Gratulował Ukraińcom zwycięstwa w starciu z reżimem Janukowycza i nieopatrznie użył słów, których ukraiński tłumacz nie powtórzył!

 Brzmiały: „Sami wyrąbaliście sobie drogę do wolności!”.

Uderz w stół… powiada znane przysłowie… a nożyce się odezwą.

 Z tym większą dumą sławić możemy naszych partyzantów, bo ich czynów, my – potomkowie, wstydzić się nie musimy!

 Jestem im za to bardzo wdzięczna.

 Szczególnym uczuciem jednak, darzę Żołnierzy Wyklętych, którzy pozostali na Kresach do końca.

Por. Jan Borysewicz "Krysia"

Kości tych partyzantów nie wykopiemy na Łączce, czy na Służewcu. Nie ma ich tu nigdzie.

One pozostały na Wileńszczyźnie, pod Grodnem, na Podolu, Polesiu, Wołyniu i innych zrabowanych naszej ojczyźnie ziemiach, których partyzanci w polskich mundurach bronili do ostatniej kropli krwi. Bronili ziemi, bo domów już nie mieli.

NKWD tropiło ich z wyjątkową zaciekłością, wiedząc dobrze, że dopóki ich nie zniszczy, dopóty Polska tam trwać będzie.

 Ginęli w walce, a ich ciała wdeptywano w leśne dukty i topiono w bagnach.

Pozostają tam nadal, bo nikt nigdy ich nie szukał.

 (autor nieznany - Kresowiak)

Hen w lesie płonie ognisko
I słychać piosnkę szwadronu.
A echo po lesie wciąż niesie i niesie
Piosenkę nas ludzi bez domu.

Wesoło nam trzaska i błyska
Nam ludziom spalonym bez domu
My zawsze do boju ochoczo staniemy
Do boju nasz szwadron wciąż gotów

Co jutro nas czeka nie wiemy,
Może śmierć zajrzy nam w oczy.
My zawsze z radością do boju staniemy,
Do boju nasz szwadron wciąż kroczy.

A jeśli mnie kula uderzy
I dla mnie już skończy się wojna
To duch mój koledzy za wami pobieży
Tak długo aż Polska będzie wolna

                                                                                                 Cześć i chwała Bohaterom!

Fotografia:ŻOŁNIERZE WYKLĘCI  ZAPOMNIANI BOHATEROWIEWersoka koło Koleśnik, kwiecień 1945. O prawej: Stanisław Krukowski "Młot" i Jan Grzywacz "Komar". Obaj zginęli 7 maja w Wersoce pod Wojdagami w walce stoczonej przez oddział sierż. Janczewskiego "Lalusia" z grupą operacyjną NKWD.