„Bóg, Honor, Ojczyzna” contra „Kasa, fura i komóra” czyli...

kilka refleksji po obejrzeniu filmów red.Ewy Stankiewicz (dzięki uprzejmości Niegdysiejszego Blondyna) oraz po przeczytaniu wpisu Nessun Dormy...

Dwa hasła tej samej epoki, ale jakże różne... To pierwsze kuł naród przez stulecia swej historii. Hartowało się na polach bitewnych wśród świstu kul wroga i nurzało we krwi jego synów, przelewanej za jego wolność. Jest wyrazem przywiązania i szacunku do pierwszorzędnych wartości, stałych i niepodważalnych... Drugie powstało niedawno i ad hoc, wyrażając prymitywny i czysto konsumpcyjny kult wartości przejściowych. Dziś jednak drugie hasło zdominowało to pierwsze. Jego wyznawcami są młodzi, wykształceni, z dużych miast, którzy swymi głosami w wyborach dali zielone światło rasie polityków, wg których Bóg może jest, a może go nie ma i nie warto sobie tym zawracać głowy. Dali zielone światło politykom, którzy za jedyny honor uważają parasol Putina, rozpościerający się nad wszystkimi ich poczynaniami, a ojczyznę traktują jak towar w swych transakcjach z państwami ościennymi, które w ich mniemaniu mają im zapewnić stałe i niekwestionowane posiadanie władzy. Za to wotum zaufania politycy zrobili sobie z młodych, wykształconych z dużych miast maskotki i narzędzie do pomocy w zwalczaniu tych, którzy nadal wiernie trwają pod sztandarem z napisem „Bóg, Honor, Ojczyzna”, za co zasłużyli sobie na miano... faszystów. Nieważne, że są wśród nich również równie młodzi, równie wykształceni i z dużych miast, a może nawet większych....

Przeciw tym właśnie nowożytnym „faszystom”, chylącym czoła w hołdzie padłym - od wystrzelonych przez prawdziwych faszystów prawdziwych faszystowskich kul - Powstańcom Warszawskim (młodym, wykształconym, z dużego miasta), umierającym z imieniem Polski na ustach dziś np. inny młody, wykształcony, z dużego miasta „antyfaszysta” ma prawo wetknąć w blasku jupiterów telewizyjnych i bez żadnych konsekwencji, polską flagę w psie odchody, przy czym zebrana w studio publiczność wpada w ekstazę i nagradza „bohatera” burzliwymi oklaskami. Dziś ten „bohater antyfaszysta” ma się dobrze, a nawet świetnie, dalej produkuje beztrosko beztroskie programy telewizyjne, natomiast inni pracownicy mediów, piętnujący w swych programach i reportażach skundlenie obyczajów, deptanie Boga, honoru i Ojczyzny, krytykujący rujnujące kraj w zastraszającym tempie poczynania rządu i domagający się spełniania warunków etyki zawodowej, wylatują z hukiem z pracy odsądzani od czci i wiary przez "antyfaszystów" trzymających władzę i ich wierne sługi i podnóżki, z których jeden nosi nawet śmieszną nazwę Rady Etyki Medialnej...
Podobnie sprawa ma się z urzędem prokuratorskim. Pro – dla, curare, curatio – leczenie, naprawa... A tymczasem prokuratorzy najspokojniej w świecie łamią zasady etyki zawodowej by służyć wiernie łamiącej prawa władzy i zamiast leczyć chorą polską Temidę, poddają ją eutanazji.

To tylko dwa przykłady degeneracji obecnej władzy i ich odgórnego destruktywnego wpływu na wszystkie sfery życia...

„Bóg, Honor, Ojczyzna”, zdobiące sztandar narodowy władza degraduje w polskie święto narodowe do sloganu nowych polskich faszystów... Jednak znamienne jest, że zrodzili się oni właśnie w trakcie kadencji rządu Tuska, nie 3-4 lata wcześniej, nie 10... Nie dziwne to? Hasło „Kasa, fura i komóra” też jakoś za tej właśnie kadencji nabrało priorytetu.

Kto nie pieje z zachwytu nad osiągnięciami słońca Peru - z pomocą mediów obwoła się go przed całym światem faszystą i pójdzie w świat szokujący news o rodzącym się w Polsce faszyźmie, a świat w zgrozie zatai dech bo niby skąd ma wiedzieć, że ci „faszyści” to protestujący m.in. przeciw tusko-komorowskim piruetom i szpagatom na kremlowskim parkiecie i przeciw rostowskiemu roztrwanianiu majątku narodowego. Tego REM na pewno światu nie uzmysłowi...

Na koniec o wolności słów kilka...
Mając wyłącznie konsumpcyjne podejście do życia, wartości takie jak Bóg, honor, Ojczyzna, nie znajdą w nim miejsca. A jeśli nie ma dla nich miejsca to należy również zapomnieć o wolności... „Wolność przede wszystkim powstaje w głowie” – mówi w filmach Ewy Stankiewicz Krzysztof Benda. I ja się z tym jak najbardziej zgadzam. Póki w odpowiedziach na pytanie „Co to jest wolność?” będą dominowały dążenia do możności osiągnięcia materialnych dóbr – zapomnijmy o wolności. Młodemu człowiekowi w filmie nr. 8 wolność kojarzy się z dostępem do kasy, otwierającej wszystkie drzwi jego marzeniom o materialnych potrzebach. Jemu jest właściwie wszystko jedno czy będzie to złoty, euro czy dolar i właściwie wszystko jedno czy mieszka w Polsce, Irlandii, Argentynie. Ważne, żeby kasa była... Tak sądzę bo zauważyłam, że w jego wypowiedziach nie ma ani słowa o jego kraju. Ani słowa o jego Polski wolności, suwerenności i dobrobycie.
Zadowolony generalnie z posiadanej wolności czy nie jest jednak niewolnikiem bo ta jego wolność, z której się cieszy czy rzeczywiście wolnością jest? Co to za wolność, którą kupuje się za pieniądze... Co z wolnością gdy pieniądze się skończą? Taki D.Tusk - też kupuje sobie u Putina wolność, płacąc mu... ukradzionymi ze skarbu własnego państwa judaszowymi srebrnikami...

Wolność jest jak bezmiar oceanu, jedni płacą za nią zdrowiem albo życiem by podarować ją innym. A wolność Tuska? Rozpościera się między kijem i marchewką w rękach Putina, dlatego jego strach przed utratą tej mizernej wolności jest ogromny bo gdy mecenat putinowski nagle się skończy, Tusk będzie musiał stanąć nie tylko przed tymi, których pozwolił nazwać polskimi faszystami, ale i przed milionami lemingów, które kupował swymi obietnicami.
Czyj gniew będzie straszniejszy - nie wiem bo za wolność srebrnikami płacą tylko zdrajcy. Ich należy pytać...

http://www.niepoprawni.pl/blog/2141/ewa-stankiewicz-cena-wolnosci

http://www.niepoprawni.pl/blog/2160/rachunek-pojednania