werdykt

No to w temacie prawdy mamy już jasność.

Bardzo dobrze że w jej obronie zdecydował się wystąpić sam pan Jacek Protasiewicz, którego minionych zasług w wytrwałym dążeniu do prawdy nigdy nie zapomnę.

Jak będzie z tymi najnowszymi, czas pokaże, bo skleroza nie jest objęta zainteresowaniem i życzliwą troską ministerstwa zdrowia, ani NFZ, ani nawet pana ministra Arłukowicza, choć to przecież lekarz i człowiek wrażliwy; trudno, świetnie.

O czym to ja mówiłem ?

Acha, o panu Protasiewiczu..

Owóż postać tę przechowuję w trwałej pamięci od takiej tele-debaty, podczas której zasiadała była po lewicy pana Donalda Tuska, vis-a-vis niejakiego Jacka Kurskiego, ale nie ograniczała się bynajmniej do zasiadania.

Mam nadzieję że istnieje gdzieś zapis elektroniczny tego dyskursu Protasiewicza z Kurskim, którzy rozmawiali sobie jak Jacek z Jackiem - o tym i owym, rekomendując swoich partyjnych kandydatów, gdy nagle pojawił się w studio duch pewnego dziadka w mundurze koloru feldgrau.

Pamiętam, jak maestro Protasiewicz wydobył owego ducha z ust Kurskiego i jak przystąpił do jego nadymania z taką mocą, że stała się szarość, objęła studio w swe posiadanie i już o niczym mówić się nie dało innym, jeno o moralnej zgniliźnie spirytystów, świętokradców i ścierwojadów; nieporadne próby powrotu do tematu spalały się jak słomki w płomieniach świętego oburzenia pana Jacka Protasiewicza.

Ze studia szarość w odcieniu feldgrau rozlazła się dalej i dalej, na cały kraj, i dzisiaj każde polskie dziecko wie, że Jacek Kurski pomówił zelżywie Donalda Tuska o wnukostwo żołnierza wrażej armii.

Któż pamięta, że to w odpowiedzi na zarzuty przeciwników z PO Jacek Kurski wspomniał mimochodem, w trybie warunkowym, iż dobrze by było, gdyby pan Donald Tusk wyjaśnił sprawę służby swego dziadka w Wehrmachcie, którą interesuje się prasa (tekst z taką informacją z jakiejś lokalnej gazety
zamieściła właśnie wtedy "Agora", którą można podejrzewać o wszystko prócz sympatii dla "Prawa i Sprawiedliwości") ?

Pan Jacek Protasiewicz okazał się kompetentny i skuteczny, Kurski stracił robotę, PiS część dobrego imienia, Donald Tusk pozbył się jednego z kłopotów, do koalicji dwóch tzw. posolidarnościowych partii nie doszło, a trwałym efektem panaprotasiewiczowej profesjonalnej sprawności pozostaje przekonanie wielu obywateli Rzeczypospolitej, że na czele rządzącej partii i polskiego rządu stoi człowiek, który NIE MIAŁ DZIADKA W WEHRMACHCIE.

Niektórzy z nich przekonani są też zapewne, że pan Jacek Protasiewicz nade wszystko miłuje prawdę, brzydzi się zaś kłamstwem, i dlatego ze szczerym ukontentowaniem przyjął werdykt sądu, pozwalający mu bezkosztowo wypowiedzieć publicznie kilka grubych inwektyw pod adresem opozycyjnej partii.

Ja takiego przekonania nie mam; nie znam człowieka.

I nie żałuję.