toast noworoczny

Ginie tradycja wznoszenia toastów, nawet w noc sylwestrową, wypierana przez obyczaj roztrzaskiwania opróżnionych butelek, i to nie w celach praktycznych (dla uzyskania tzw. "tulipana"), ale dla wyrażenia emocji wywołanych uprzednią konsumpcją ich zawartości.

Jaka zawartość, takie emocje; po kieliszku Veuve Cliquot są inne niż po stakanie "Sovietskowo Szampanskowo".

To, co się teraz pija "z gwinta" działa jeszcze inaczej, bo postęp dokonuje się we wszystkich dziedzinach a świat idzie tak zdobywczym krokiem ku świetlanej przyszłości, że nawet bez pomocy używek człowiek miewa ochotę trzasnąć kogoś albo coś roztrzaskać, cóż dopiero po wypiciu baniaka musującej cieczy z domieszką spirytusu (etylowego).

Rozważając z przyjacielem telefonicznie, o suchym pysku, kolejność i zawartość ewentualnych toastów noworocznych, upewniłem się, że nie będziemy dawać do żadnego wiwatu : nie będziemy pić na zdrowie, ani tym bardziej na umór, ale wyłącznie na pohybel, bo jedyne szanse na odrobinę radości w nowym roku upatrujemy w klęskach, porażkach, upadkach i katastrofach osób oraz instytucji, których nie lubimy - i mamy po temu powody.

Niestety, okazało się, że nie potrafimy wyjaśnić, co to jest "pohybel", więc na razie pić będziemy za to, żeby osoby, których nie lubimy najbardziej znalazły się tam, gdzie mogą próbować uratować swoje twarze (albo tyłki),
żyjąc normalnym życiem zwyczajnych obywateli, powiedzmy, przez rok (bez zawieszenia).

Ponieważ Bereza znajduje się obecnie na Białorusi, może wystarczy Borne Sulinowo - mające około półtora tysiąca mieszkańców, a zdolne pomieścić dziesięciokrotnie więcej; taką wysepkę szczęśliwą zagospodarować nietrudno, a cud Wybornego Sulinowa zachwycić by mógł Europę bardziej, niż Stadion Narodowy - mniejszym kosztem.

Kupić tego nie zechcą chyba nawet Chińczycy; upilnować terytorium nasza armia potrafi nawet bez generałów (będą wewnątrz); jest tam gdzie zagrać w piłkę, pobiegać albo pożeglować, calutka większość parlamentarna miałaby gdzie obradować nad stanowieniem coraz doskonalszych praw - a mniejszości narodowe, etniczne i seksualne miałyby wiele okazji do radości osobistej oraz sukcesów zawodowych.

Czyż to nie piękne życzenia ?

Więc je sobie składam.