Orędzie rzecznika

Rodzina Hiobowskich zasiadła przed telewizorem, aby obejrzeć prognozę pogody. Ale zanim to nastąpiło...
- Prosimy państwa o uwagę - na ekranie pojawiła się spikerka. - Nadamy oświadczenie rzecznika ZUS.
Zagrała melodyjka i na tle urządzonego ze smakiem gabinetu pojawiła się młoda, elegancka blondynka.
- Witam państwa. Miło mi państwa poinformować, że ZUS wygrał proces, jaki wytoczyliśmy naczelnemu gazety "To, co jest". W gazecie tej napisano kłamliwie jakoby prezes ZUSu wyłożył swój pięćsetmetrowy gabinet drewnem egzotycznym i koszt tego ponieśli wszyscy ubezpieczeni. Otóż jest to nieprawda i to podwójna nieprawda. Po pierwsze, gabinet prezesa ZUS nie ma pięciuset metrów. Tylko czterysta dziewięćdziesiąt osiem przecinek sześćdziesiąt cztery. Po drugie nie jest wyłożony drewnem egzotycznym. W trosce o świadczenia wypłacane naszym rodakom i popierając krajową przedsiębiorczość gabinet został wyłożony drewnem krajowym. Tak więc raz jeszcze dobre imię ZUSu zostało ocalone, a źli ludzie zostali ukarani. Gazeta "To, co jest" za karę ma zapłacić zylion złotych na biedne dzieci, a jej naczelny przez rok ma zmywać naczynia w domu prezesa ZUS. A teraz oświadczenie naczelnego "To, co jest"
Na ekranie pojawiła się twarz zmęczonego, przegranego mężczyzny.
- Przyznajemy się. Napisaliśmy nieprawdę. ZUS jest wspaniały. I ma wspaniałego prezesa. Ciągle pracuje. Wszystkiego przypilnuje i jeszcze inni, niektórzy, wtykają mu szpilki. To nie ludzie. To wilki. Niech żyje nam prezes ZUS sto lat!
W domu u Hiobowskich zapadła cisza.
- Ja to już chyba gdzieś słyszałem... - powiedział ostrożnie tata Łukaszka.
- Na plenum KC, jak się składało samokrytykę - wbił szpilę dziadek.
- Co to jest ZUS? - zapytał Łukaszek.
Hiobowscy zaczęli mu tłumaczyć, ale tata Łukaszka im przerwał.
- Nie, róbcie tego. Niech nie wie. Nie niszczcie jego marzeń w zarodku, nie rujnujcie mu życia już na starcie. Niech ma jeszcze kilka lat nieświadomości. Kiedyś sam się dowie.