nie tylko dla orłów

W pierwszych słowach mego listu zachęcam Pana do przeczytania odpowiedzi jakiej Mu już (pod tym samym tytułem) udzieliłem i ponawiam sformułowaną tam propozycję; nadal uważam za sensowne publiczne przedstawienie zrozumiałego wniosku w mojej sprawie z równie zrozumiałym i przekonywującym uzasadnieniem - i nadal nie mam zamiaru stawiać oporu.

W drugich słowach mego listu wyrażam podziękowanie za trud włożony w odszukanie i udostępnienie linku do mojego wpisu z lutego ub. r. który przeczytałem ze wzruszeniem.

Nie znajduję w nim niczego, co mogłoby wskazywać na moje związki uczuciowe czy ideowe ze Zmarłą, której nazwisko w tekście nie pada (ale pojawiało się i pojawia w komentarzach -także Pańskiego pióra- mających wykazać moją nikczemność), jest natomiast dobrze widoczny trop rozumowania, którego nie podjął żaden z komentatorów, wskazującego na analogię między zachowaniem bandy Tarasa ("sikanie na znicze") a tymi reakcjami na śmierć polskiej noblistki, które mnie zabolały i które bardzo ostro - i bardzo słusznie - potępiłem, nie atakując personalnie żadnego z autorów, którzy w tym chórze dali się słyszeć - bo nie oni byli przedmiotem krytyki.

Potem przedmiotem ataków stałem się - i jestem do dziś - ja, i to mnie osobiście dotykają zniewagi rozmaitych anonimowych indywiduów, uważających się za obrońców takich wartości, wobec których przestają mieć znaczenie nawet te najprostsze i powszechnie znane z Dekalogu czy z Kodeksu Karnego, nie mówiąc już o zasadach savoir-vivre'u, które nie powinny być chyba w środowisku konserwatywnych patriotów lekceważone.

Skoro zechciał Pan podjąć się roli rzecznika tych oburzonych
"Niepoprawnych", których, jak Pan utrzymuje, obrażam swoją pisaniną, zagrażając przy tym, jak Pan stwierdza, dobru portalu, zmuszony jestem oświadczyć, że nie podzielam Pana opinii i zapewnić, że jest ona całkowicie mylna, a przy tym niesprawiedliwa.

W przeciwieństwie do Pana, notorycznie uprawiającego na wybieranych przez siebie blogach dywersję, niestety - nie tylko merytoryczną, co mogłoby przynosić niekiedy jakiś pożytek - nie zajmowałem się i nie zajmuję destrukcją, nie mam zwyczaju nikogo znieważać, bo nie znajduję w tym żadnej przyjemności : moje ataki kierowane na osoby publiczne nie wykraczały poza współczesny kanon satyry politycznej, były przy tym podpisane - między innymi dlatego, żeby ewentualne konsekwencje poniósł autor, a nie gospodarze portalu.

Niewątpliwe różnice między nami są widoczne - mam odmienne poczucie humoru, więcej życiowego doświadczenia i trochę staranniej zostałem wychowany, ale nie uniemożliwiają one dialogu - przynajmniej z mojej strony nie ma przeszkód nieprzezwyciężonych; rozmawiałem już z niejednym głupkiem, chamem i wariatem - i jakoś nam szło, więc może dałbym sobie radę także w rozmowie z Panem, który nie jest głupkiem, ani takim chamem, jakiego udaje, ani większym wariatem niż ja.

Kłopot polega na czym innym; obawiam się, że nie znajdziemy
wspólnego tematu.

Gdyby chciał Pan prowadzić rozmowę o mnie, bo widzę, że ten temat Pana interesuje, odmówiłbym, bo nie jestem ciekawy Pana opinii; te, które znam, zupełnie mi wystarczą (pewnie wystarczyłyby i sądowi).

Gdybym ja z kolei chciał porozmawiać o tym, co interesuje mnie, a nie jest Panu obojętne - na przykład o "dobru" tego portalu - okazałoby się, że taka rozmowa nie ma sensu, bo Pan czułby się na "Niepoprawnych" lepiej, gdyby mnie tutaj nie było, a ja akurat wprost przeciwnie.

Nie ze względu na mój osobisty komfort, ale w trosce o styl i tematykę prowadzonych tutaj rozmów, w których Pan zwykł przeszkadzać, ilekroć mu przyjdzie ochota, skłonny jestem zrezygnować z należnych mi przeprosin i domagania się, by Pan publicznie odwołał zniesławiające mnie pomówienia.

Wystarczy, jeśli raczy Pan łaskawie się ode mnie odpierdolić.

P.S.

Mam nadzieję, że tym razem wyraziłem się zrozumiale ?