Jarosław Gowin, czyli le Roi est mort, vive le Roi?

Znając ostrożność pana Gowina ( niektórzy raczej dodają przydomek Cunctator), raczej nie zdecydowałby się na tak radykalny krok, jakim była decyzja o starcie w wyborach na przewodniczącego PO bez dokonania wewnętrznego „researchu”.

Research musiał konieczny przez sobotnim zjazdem Partii, gdzie dokonać się rewolucyjna zmiana o bezpośrednich wyborach w PO. Być może informacje „z terenu” były na tyle zadowalające, że Pan Gowin postanowił zagrać o najwyższą stawkę. Nie od dziś wiadomo, że w regionalnych konfliktach lokalni działacze PO prowadzą bezpardonową walkę podjazdową. Pokazał to niedawno casus Sochaczewa, gdzie na rozjemcę wysłano znanego zdolnego mediatora Andrzeja Halickiego , przy okazji szefa Regionu Mazowieckiego.

Jarosław Gowin musi więc być pewny, że przynajmniej jego start nie zakończy się dramatyczną porażką, a może wskazać, jakim istotnie dysponuje poparciem w łonie ok. 40 tys członków PO. Być może liczy na ciche wsparcie Grzegorza Schetyny, o którym cieplo się wyrażał niedawno, mówiąc: „Ja myślę, że ta prawdziwa, zauważalna przez Polaków zmiana w rządzie to byłby powrót do rządu Grzegorza Schetyny”.

Pan minister Gowin zastartować właściwie musiał. Patrząc na spadek poparcia dla PO, należy błyskawicznie zacząć realizować misję, o której od dawna się mówi: wyrzucenia pana Tuska, a zastąpienia go nową osobą, przy pozostawieniu nienaruszonych struktur Platformy Obywatelskiej. To właściwie jest zadanie „number one”, które bezwzględnie należy wykonac – stąd hasło: „potrzebujemy jednak odnowy Platformy”. Co to właściwie znaczy? Jak sobie to Gowin wyobraża? Jakie asy w rękawie mogłby przykryć wrażenie niezwykłej, nawet jak warunki polskie, arogacji władzy, której symbolem stał się Zegarek min. Nowaka?

Jarosław Gowin zbyt długo jednak funkcjonuje w PO i obserwuje działania lokalne, by nie zdać sobie sprawy, iż nie w niej żadnej „przywiązania do wolnego rynku, tradycyjnych wartości i pojmowania polityki w kategoriach służby”. Gdybyż tak było, już afera hazardowa powinna była zmieść przywództwo PO. Za długo lider tzw. frakcji konserwatywnej działa w strukturach partyjnych, by nie widzieć, jak silne są interesy biznesu, dyktujące tak naprawdę kierunek działań PO. Do jakiego więc stopnia wpływ na decyzję Pan Gowina mogły wpłynąc konsultacje z Grzegorzem Schetyną i ośrodkiem prezydenckim? Bo w swoich kalkulacjach nie mógł tego ostatniego pominąć, prawda? Czy istnieje korelacja między zawetowaniem obywatelskiej ustawy o sądach a startem Pana Gowina?Czy całkowite fiasko projektu zwanego Palikot w Polsce miało wpływ na decyzję pana Gowina?

Ewentualna porażka pana Gowina , ale z zauważalnym poparciem, będzie sygnałem dla rosnącego poparcia dla Jarosława Kaczyńskiego, mimo obopólnie deklarowanej ( na potrzeby PR-u?) niechęci. Jeden sygnał już jest: raczej w razie przechylania się sił na jego stronę, raczej nie będzie sięgał po siły lewicowe.