Pytanie o głodujące dzieci

Obawiam się, że mamy od dawna do czynienia, nie tyle z ustawioną statystyką, ale jeszcze gorzej, bo z zupełnie księżycowymi danymi, które nawet nikt nie próbuje zweryfikować. Są te dane przyjmowane na wiarę, i z jak największą powagą traktowane, choć zdrowy rozsądek nakazywałby je odrzucić. Więc tj. tragedie, tu już nawet nie trzeba starać się manipulować.
Twoja uwaga jest słuszna. Niewątpliwie w Polsce jest ogromna bieda i sytuacja jest dramatyczna, kraj nasz jest bezustannie łupiony. Eksploatacja Polski i Polaków jest faktem. Ale to nie obliguje do przyjęcia na wiarę, że prawie milion dzieci GŁODUJE w Polsce.
Innym problemem jest, ze w lewackim świecie opis rzeczywistości próbuje się zamknąć w ścisłe definicje. Mamy jakieś terminy: minimum egzystencji, prawa człowieka itp. Tu szczegółów nie znam, ale to wszystko odbywa się na zasadzie arbitralnego ustalenia. np. W jakiejś definicji mieści się np. ileś tam posiłków dziennie, bilet do kina, czy inne na siłownie albo basen (prawo do rozrywki) itd. I tak to się ustawia. Z tymi głodującymi dziećmi, może ktoś nie wczytał się w definicję? A dalej to już z rozpędu się bezmyślnie powtarza? Niedożywione a głodujące to robi róznicę.

Co ciekawe to tak wszystko bierze w łeb jakby coś nie pasowałoby do danych. Bo np. na zachodzie liczy się na osobę pokoje, a w Polsce jeszcze izby! Tak więc przez ten sprytny manewr, możemy podciągnąć się sumując przedpokoje, kuchnie. Później może wyjść taki mądrala i powiedzieć, ze wg „twardych danych obiektywnych” Polacy mają mniejsze problemy mieszkaniowe niż Szwedzi, że nawet się, rozbijamu na swoich m4....

Z wcześniejszych przypomniałbym to: 200 tyś nielegalnych aborcji rocznie w Polsce (by zwiększyć absurd tego twierdzenia, to te same organizacje, które powielały te łgarstwo, jednocześnie twierdziły, ze 90% lekarzy boi się/odmawia dokonywać „legalnych” aborcji. To to już kompletny absurd)
A jakiś czas temu, pewien polski „naukowiec” podawał, że co czwarta czy piąta studentka była sponsorowana.

Przypominam, że mowa jest o 800 tyś dzieci, a nie czy możliwe jest by w Polsce znaleźć głodującą rodzinę. To zupełnie inna perspektywa, twój przykład nic nie udowadnia. A jak już mowa o matematyce, to do tych 800 tyś dzieci należy tym bardziej doliczyć rodziców. To już możemy mówić o parametrze co najmniej 2 mln głodujących ludzi.
Ja obstawiam przy swoim, ktoś nie wczytał się w szczegółowo w definicję. Oraz stereotyp, że biedę może oznaczać tylko głód. Gdy tymczasem teraz przy ustalaniu czym jest bieda słusznie liczy się ileś tam np. zakupionych dżinsów itp.

Że w Polsce sytuacja jest opłakana i tragiczna chyba nie ma między nami sporu? Podejrzewam, że tym się różnimy, że ja po prostu uważam, że nie tylko ciepła strawa ale i własny dach nad głowa, para wranglerów oraz dowolne pragnienie, pójście na obiad do restauracji albo na basen czy do teatru, nie powinno być dobrem luksusowym. Polacy zasługują na normalność, na więcej. Ty tymczasem i wielu podobnych Tobie, potrzebuje tego dziwacznego potwierdzenia, tych wydymanych brzuszków, mdlejących dzieci w klasach i przymierających z głodu w domu by mówić o kompromitacji III RP. To jest nieporozumienie.
Podobnie punktualne i czyste pociągi nie są żadna łaską, Ty tymczasem będziesz opowiadał historie, jak to ludzie jeżdżą na gapę nie mając na bilety. Tak to do niczego nie dojdziemy.
Zastanów się skąd się bierze powodzenie i popularność Jerzego Owsiaka. Człowieka, który jest jednym z największych szkodników polskiej służby zdrowia.

Mieszkam od lat na Warmii i Mazurach. To tu, największa nędza w Polsce. Model przeciętnej rodziny, jest podobny. Dwoje dorosłych i dwoje, troje dzieciaków. Większość rodziców, dziś trzydziestoletnich i czterdziestoletnich, nigdy nie zhańbiła się żadną pracą. W dniu wypłaty zasiłków, prawie cała ludność, mojej miasto wsi, ustawia się przed filią Banku Spółdzielczego. W gminie 5 tysięcznej, zasiłki pobiera około 80% populacji. Czy to nie jest hańba dla rządu?. Dla nas wszystkich, żyjących godniej, dostatniej?. Przez pierwsze trzy dni, dzieciaki jedzą wyłącznie batony i czekoladę, popijane Colą. Potem ziemniaki, na śniadanie, obiad i kolację. Rodzicom powodzi się lepiej. Sobie nie odmawiają, choć przyznawany zasiłek, jest przecież na dzieci. Paczka papierosów to dziś 10 złotych. Marny alkohol tyleż. Codziennie!. Matki w nowych kapotach i kozakach, a dzieci w wypłowiałych ubrankach ze szmateksu. Zima lato w Adidasach. Zakupy jednego chleba, na zeszyt u znajomego sklepikarza. Nocne połowy ryb, nie jedną rodzinę uratowały od śmierci głodowej. Tak jak przyczepa ukradzionego z lasu drzewa, czy żeliwne pokrywy studzienek kanalizacyjnych. Tak toczy się życie, tu u mnie. I w całej Polsce. Cierpią tylko dzieci. Bo one najsłabsze i własną biedą zawstydzone. Darmowy obiad, czy szklanka mleka w szkole, to często jedyny posiłek dziennie!. Tak samo jest w tysiącach innych wsi i miasteczek. W spadku od transformacji, dostaliśmy panów Kulczyka czy Krauzego, oraz tabuny nierobów, pijaków i złodziei. Setki tysięcy ich głodnych i zaniedbanych dzieci. Likwidacja PGR-ów to była zbrodnia na narodzie. Tak jak likwidacja cukrowni i tysięcy lokalnych zakładów pracy. Cierpi przez to 40% społeczeństwa. Balcerowicz powinien wisieć!. W doborowym zresztą towarzystwie. Pamiętam polską wieś w czasach głębokiej komuny. Była ostoją uczciwości, polskości i tradycji. Była katolicka do bólu. Dziś to kuźnia złodziejstwa i alkoholizmu. Całkowita degeneracja. Starzy odeszli, a młodzi nie dorastają im do pięt!. Jedyną godną uznania, zdobyczą socjalizmu, była powszechna praca. Miał ją każdy!. Nie tolerowano nierobów. A dziś?. Potrzebowałem pracownika do skopania ogródka. Przyszło czterech. Wzięli zaliczkę i poszli na winko. Więcej się nie pokazali!.

Nie odniosę się do liczby, bo 1/ nie jestem w stanie jej zweryfikować, 2/ jej wielkość nie jest najistotniejsza. Poza tym rzeczywiście wielu cwaniaków zakłada rozmaite organizacje (np. fundacje), by - jak twierdzą - pomóc biednym czy krzywdzonym dzieciom (ba!), i nabierają ludzi o wrażliwych sercach. Całkiem niedawno wpadł pewien bratanek pewnego pana. Obrzydliwość. Bo takie właśnie cyniczne synalki zniechęcają ludzi do wspierania tych, którzy chętnie by pomogli potrzebującym - no bo jak odróżnić samarytanina od oszusta?
Tak więc nie odniosę się do podanej w notce liczby, ale podzielę się swoimi obserwacjami - bo temat jest mi bardzo bliski.
Jeszcze niedawno też 'nie widziałam' głodujących dzieci czy w ogóle ludzi. I nie wierzyłam, że naprawdę istnieją. Dostrzegłam ich w realu - paradoksalnie - dzięki wirtu. Oto na pewnym blogu wyszła sprawa pomocy pewnej blogerce. Ludzie nie dowierzali i dopytywali, na co ma być ta pomoc. "Na chleb" - padła odpowiedź. Kto chciał, zgłosił się po nr konta. Z nrem konta podane było imię i nazwisko osoby potrzebującej, tak więc kto zdecydował się pomóc, wiedział komu pomaga, bo to imię i nazwisko było równocześnie nickiem blogerki. Spotkałam się z nią, zaprosiła mnie do siebie. Nie oszukiwała. Mieli ok. 1700 zł na 5 osób (dziadkowie, rodzice, dziecko). Babcia nie wykupywała koniecznych dla niej leków, skracając sobie w ten sposób życie. Jeśli w domu był obiad, to tylko dla dziecka. Więc ono może i nie było głodne, ale... Dziecko pragnie także innych 'luksusów', szczególnie dzisiaj, w dobie szpanowania, ale to inny temat.
Od tamtej pory zaczęłam się rozglądać i zaczęłam zauważać ludzi głodnych. Pewna młoda matka powiedziała mi, że nie wie, jak podzielić te dwie marchewki, które ma na obiad dla ich trójki (mąż, ona, dziecko). Nie dowierzałam. Wspomogłam ją, ale z czasem się przekonałam, że takich ludzi jest mnóstwo, a ja nie jestem w stanie im pomóc.
Widuję osoby wracające z lasu czy z parku z kijami czy patykami. Bo nie stać ich na zakup węgla (tylko polskie zamknięte kopalnie zalano!).
Znajoma przeszukała wszystkie zakątki obejścia, szukając złomu. Uzbierała wózek żelastwa, które od lat się tam walało, nie wiedząc że jest chlebem.
Pasztetowa, kaszanki - wielu biednych jeszcze na to stać, ale wielu nie stać już nawet na chleb.
Niestety biedni z reguły wstydzą się swojej biedy, kryją się z nią. W znacznej mierze właśnie dlatego świat nie wie, że jest aż tak źle. Dziś biedni rodzice mają dodatkowy powód, by się kryć - boją się, że państwo odbierze im dzieci. To jest nie do pojęcia: państwo zamiast pomóc rodzicom, zabiera im dzieci! I płaci w związku z tym rozmaitym urzędasom oraz instytucjom o wiele więcej niż potrzebowaliby rodzice tych dzieci, aby je wyżywić i ubrać. Czy tu aby nie o to chodzi?! Janczarstwo? Zamiast stosować zasadę pomocniczości (pomagać tylko w razie konieczności), państwo wtrąca się obywatelom, w tym rodzinom, niemal we wszystko, ale nie pomaga, gdy pomóc powinno. A przecież państwo jest dla obywateli, nie odwrotnie!
Wystarczy policzyć, na co i na jak długo może starczyć 1.000 zł miesięcznie np. dla dwóch osób. A dla trzech?! A dla czterech?!!
Niedawno mnie zapytano, czy nie mam w szafie zbędnych ciuchów, bo osoba mojej postury została wyeksmitowana do jakiegoś slumsu, gdzie jest zresztą wielu takich gołych i wesołych... Zrobiliśmy akcję - każdy może coś dać.
Statystyka samobójstw rośnie. Na szczęście biedny zrozumie biednego, głodny zrozumie głodnego - ludzie dzielą się chlebem. Póki mają czym się dzielić.
Gdzie jest nasze państwo?! Kim są rządzący w naszej ojczyźnie?!
Jeszcze jedno: jako dziecko przez pewien czas głodowałam. Tata stracił pracę i dostał wilczy bilet (zemsta komuny), trójka małych dzieci. Pamiętam ten czas, pamiętam, co jedliśmy, ale nie pamiętam, żebym była głodna. Dziecko bierze rzeczywistość za normę - póki nie ma porównania. W czasie wojny mama jako dziecko miała jeszcze gorzej, ale też - jak mówi - wtedy najważniejsze było to, że w domu jest mama i tata. Odczuwali głód, ale nie on był najstraszniejszy. Najstraszniejsza była okupacja. Skończy się okupacja, skończy się głód.

Pozdrawiam

______________________________________________

Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart

Na wyspach, każda rodzina dostaje benefit około 50 funtów tygodniowo na dziecko, bez względu na sytuację materialną rodziny. Rodziny uboższe, otrzymują dodatkowe benefity: do niskich zarobków, do opłat za mieszkanie itp. Benefity nie są wliczane do dochodu przy rozliczaniu podatku.
To jest polityka prorodzinna.
Jeśli rodzice przeznaczają pieniądze niezgodnie z przeznaczeniem, dziecko jest zabierane do domu opieki, benefity są zabierane.
To w kwestii, że pomoc finansowa państwa dla rodzin dzietnych jest błędna.

Niektóre komentarze jakie musisz cierpliwie znosić są albo nie na temat, albo robione po to, żeby zaakcentować swoją obecność, innego wyjaśnienia nie widzę.

Pozdrawiam (10)
Polak2013

Polak nie pyta ilu jest wrogów, tylko gdzie oni są!

Piszesz jak Maria Antonina ... "dlaczego więc nie jedzą ciastek" ?

Nie zabieraj głosu w sprawie , o której nie masz zielonego pojęcia .

Jeśli chcesz pogłębić wiedzę w tym temacie , pytaj , chętnie odpowiem .

I nie ma jak "dobre" nazwisko prezesa.

W latach 1989/90 w Gdańsku znane były z imienia i z nazwiska około 300 dzieci nocujących po strychach, klatkach schodowych, piwnicach, komórkach, na działkach czy nocami wałęsające się po mieście. Były to dzieci z rodzin patologicznych.

Podjęta próba zorganizowania domu pomocy dla tych dzieci została storpedowana przez milicję przez zmianą płci i prokuraturę, pomimo deklaracji finansowej (ponad 3 miliardy złotych) i wsparcia organizacyjno - technicznego przy adaptacji zespołu budynków oraz ich wyposażeniu, które deklarowały dwa ministerstwa (ministerstwa sprawiedliwości i ministerstwa oświaty).

Kolejna nasz wspólna inicjatywa gotowania zupy i serwowania jej bezpłatnie dla wszystkich chętnych dzieci rozłożyli dyrektorzy szkół podstawowych i intendentki, bo kucharki to nawet i owszem chciały w tym uczestniczyć.

Znany jest dla mnie przypadek intendentki, która w drodze ze szkoły do domu dokonywała zakupów rzekomo dla szkoły, a następnego dnia w drodze z domu do szkoły odbierała rachunek wystawiony na szkołę na te zakupy z poprzedniego dnia (informacja pochodziła od właścicieli jednego ze sklepu spożywczych, w których dokonywała zakupy "na rzecz szkoły podstawowe"j jedna z intendentek).

Szkoły nie były zainteresowane ani pieczywem ani bezpłatnym mlekiem, które im proponowaliśmy z dostawą do najbliższego sklepu spożywczego, do którego były realizowany dostawy pieczywa i nabiału.

Sam rozpędziłem "wolontariuszy", którzy okradali dzieci z pieniędzy przeznaczonych na dożywianie dzieci w prowadzonym przez nas sklepie, który z tego m.in. powodu zmuszony byłem zlikwidować i zrezygnować z pomocy zagranicznych moich przyjaciół, którzy ją nam przysyłali na swój koszt.

Mam bardzo złe doświadczenia z organizacjami "pomocowymi" jak i opiekunami (nauczycielami) obdarowanych dzieci, bo spotkał mnie i taki przypadek, że pewna nauczycielka i opiekunka dzieci wszczęła swoje prywatne dochodzenie skąd mam na sponsoring pieniądze.

Pieniądze pochodziły z mojego funduszu reprezentacyjnego, który mogłem przecież wykorzystać nie na sponsorowanie dzieciakom biletów do kina, prawda?

Śpiewaków i Owsiaków czy inszych turystycznych turystów w branży "pomocowej" trochę poznałem prze te ostatnie prawie ćwierć wieku.

Poznałem też i takie towarzystwo wzajemnego wsparcia, które założyło fikcyjne i środowiskowe z samych siebie grono ludzi ubogich i potrzebujących wsparcia.

Wyłudzali zupę i inne posiłki, które były im dowożone do rzekomej jadłodajni z kościoła w Nowym Porcie, które podlegało w całości podziałowi przez samych organizatorów.

Konewki, słoje szklane i inne naczynia były bardzo szybko napełniane i maszerowały w do domów tych "wolontariuszy", a tymczasem kościół i jego proboszcz zabiegali o każdy grosz jałmużny od swoich wiernych, którzy w dobrej wierze stali się sponsorami tych oszustów.

Mógłbym opisać wiele takich lub podobnych przypadków, gdy pomagierzy pomagali dla samych siebie.

Podobnie jak i takich, którzy klnąc i przysięgając na swoje biedne dzieci wyłudzały odzież, by później nią handlować na rynkach.

Dziś pomagam tylko znanym dla mnie z imienia i nazwiska ludziom i po sprawdzeniu czy moja pomoc nie jest lekkomyślnie marnotrawiona, bo wędkę zwykłem dawać tylko raz.

Pozdrawiam,

Obibok na własny koszt

PS

Poznałem całą infrastrukturę komunalną Komuny Norrköping oraz organizacje rządowe jak i pozarządowe i nie chcę się dla mnie wierzyć, że w ogóle występuje w Szwecji problem głodnych czy niedożywionych dzieci lub ludzi starszych - chciałbym by Moi Rodacy mieli choć namiastkę tego tu i teraz w III RP.

Onwk.

Jedni oddali życie za to , żeby ta ziemia była Polską Ziemią , a inni bez zmrużenia oka oddadzą tę ziemię w łapy Niemca za perspektywę pełnej michy .

Autora oczywiście cieszy to , że Niemiec wywozi Polaków na swoje plantacje do "Rzeszy" , a ziemia w Polsce rodzi żywność dla Niemców .

Autor bezczelnie opisuje biednych ludzi , których trudna sytuacja najczęściej nie wynika bezpośrednio z ich winy  .

Cytat:

" I ci ludzie też byliby bardziej patriotyczni, gdyby zamiast spędzać czas zarabiając przyzwoite pieniądze na jego plantacjach szparagów w Polsce lub Niemczech, nadal utrzymywali się z zasiłków, pili denaturat, a Niemcowi i jego gościom przebijali opony i rysowali gwoźdźmi swastyki na karoserii ich niemieckich samochodów."

Takiego tekstu nie powstydziłaby najbardziej wrogo nastawiona do Polski prasa niemiecka .

Kim trzeba być , by wysmarować taki tekst ?

Zapewne autor gładko przejdzie do pisania o " Żołnierzach wyklętych " , Ince , niemieckich zaborcach itd itd...

To między innymi przez takich ludzi prasa zachodnia bez obaw zamieszcza artykuły

o " polskich obozach śmierci " i  niewybredne dowcipy o Polsce i Polakach .

Z jednej strony oburza nas bulwersujące zachowanie żydów w stosunku do sióstr Radwańskich , a z drugiej strony pozwalamy pluć sobie w twarz tak paskudnymi wpisami .

Dziwi mnie bardzo , że nikt nie usiłuje przeciwko temu protestować .

A tu jeszcze jeden " kwiatek " z tekstu autora :

Cytat :

" W jednej z tych popegeerowskich wsi się im udało. Majątek wykupił Niemiec."

Pozostawię to bez komentarza .

Stasiek

na śledzenie wszystkich wątków na NP, ale śledzę dyskusję pod tym postem i utwierdziłam się w przekonaniu, że bloger powinien mieć prawo do wykasowania komentarzy, których sobie nie życzy pod swoją notką, oraz do zablokowania komentatora, z którym nie ma ochoty dyskutować. Nie byłoby tylu tych obrzydliwych niekończących się glutów, bo bloger, który sobie ich nie życzy, po prostu by na to nie pozwolił. Z pewnością mniej byłoby też rozmaitych 'adpersonamów', w tym wyzwisk, bo ludzie nie byliby doprowadzani do szału. Każdy z nas ma emocje i coraz słabsze nerwy. Oni to wiedzą - i prowokują. Gołym okiem widać, kto jest prowokatorem, no ale dziś nawet oczywistość trzeba udowodnić. A nie trzeba by niczego udowadniać, gdyby można było zablokować gluta, bez odwoływania się do administracji, która tym bardziej jest zobowiązana do przestrzegania regulaminu, wykazania zasadności itd. Po co ta zabawa? Moim zdaniem co najmniej połowa komentarzy na NP jest efektem naparzanek, bynajmniej niechcianych przez autorów notek, pod którymi te naparzanki mają miejsce. Nb. konieczność odwoływania się do adminów i oczekiwania na ich reakcję jest, moim zdaniem, żenująca ("Mamusiu, on mnie bije!").
Oczywiście wiem, że formuła 'blog blogów' ma swoje plusy i jest ciekawym wyróżnikiem NP. Wiem, że wielu blogerów czy komentatorów ceni sobie to, że może czuć się tutaj jak u siebie - na każdym blogu, pod każdą notką. Niemniej sytuacja zmieniła się na tyle (wypaczenie rozumienia wolności słowa), że blogowanie czy komentowanie w tej formule staje się udręką. Trolle i wtyki wygrywają, choćby przez to, że zamulą, wypaczą dyskusję, a dyskutujących zniechęcą.
Dodam, że gdybym chciała poprosić o rangę blogera na NP, powstrzymałaby mnie właśnie ta kwestia.

Przepraszam, Traube, że wykorzystałam Twój blog do wygłoszenia tego, co właśnie wygłosiłam, ale uznałam, że komentarz ten wpisuje się w dyskusję pod tą Twoją notką, mimo że nie wpisuje się w jej temat.

Pozdrawiam

______________________________________________

Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart