Wyjdźmy na ulice

Ledwie premier Jarosław Kaczyński zaprosił do wzięcia udziału w uroczystościach upamiętnienia II Rocznicy Katastrofy Smoleńskiej, a już rzuciło się na niego i jego Śp. Brata stado medialnych hien, obrzucających ich ze wszystkich stron najbardziej niskimi zarzutami. Przytoczę tylko jedną sugestię zawartą w pytaniu niejakego Nizinkiewicza z Onetu:

"- Czy dzisiaj w polityce kieruje się pan żądzą zemsty?"

To insynuowanie małostkowej mściwości, niskich pobudek, a także sugestia, że taki polityk mógłby być niebezpieczny, czyż nie? Z cierpliwością świętego premier Kaczyński odpowiada:

"- Nie będę mówił, że lubię tych, którzy niszczyli mojego brata, bo to niszczenie skończyło się w Smoleńsku. Nie kieruję się żądzą zemsty. Kieruję się poczuciem odpowiedzialności za państwo i poczuciem godności Polaka. Godności narodowej."

I ta odpowiedź mnie uderzyła swoją prawdą, a zarazem podobieństwem do wypowiedzi, jakie dawno temu słyszałem od jego Śp. Brata.

O śp. Prezydencie Lechu Kaczyńskim różne rzeczy wypisują, wygadują - nie zamierzam z tym dyskutować. Jest jedna, tylko jedna rzecz, którą należy o Nim wiedzieć, powiedzieć, zapamiętać: to, że Jego największą miłością bylo Nasze Państwo, była Polska. Wszystko inne było temu podporządkowane. Był największym propaństwowcem jakiego znałem. Był najbardziej twardym, zasadniczym w tej kwestii.

Powiecie - nic nowego! Jednak rozejrzyjcie się wokół! Gdzie jest to Państwo? Gdzie jest to Państwo, o które walczył Śp. Lech Kaczyński? To Państwo jest niszczone materialnie i moralnie, ograbiane, zadłużane, wyprzedawane i zwijane! Gdyby Lech Kaczyński żył, chciałby byśmy tego Państwa bronili, uczynili wszystko, co w naszej mocy, by go bronić. Dlatego wyjdźmy wszyscy jutro na ulice i swoją obecnością wyraźmy naszą pamięć o Śp. Lechu Kaczyńskim, brońmy Jego, Naszej Idei Państwa, Naszej Polski.