Pożegnanie republiki wyznaniowej Tuska, Kopacz i Zembali

Ostatnim akordem teoretycznego państwa, które właśnie żegnamy, był wzniosły akt wiary ministra Zembali. Teoretyczne państwo, które hojną ręką duetu Tusk - Kopacz wspierało wszystkie projekty, które zbliżały nas do postępu i uznania w oczach europejskiego lewactwa, wydało ostatnie tchnienie a wraz z nim – ostatnie 304 mln złotych z zadłużonego budżetu państwa...

Nie jestem jednak pewien, czy są to ostatnie pieniądze, wydane przez wiernych Ewie Kopacz ministrów, gdyż czeka nas jeszcze arbitraż w sprawie przetargu na Internet szerokopasmowy, który zafundował nowemu rządowi min. Halicki. Ten, który zastąpił słynnego min. Boniego, pod którego czujnym okiem rozkwitła największa afera związana z cyfryzacją…

Przejdźmy jednak do samego Zembali, który przedłużając program finansowania zapłodnienia pozaustrojowego in vitro z budżetu państwa na kolejne trzy lata musiał wiedzieć, że na funkcjonowanie ośrodków adopcyjnych zaplanowano w przyszłym roku zaledwie 26 mln 86 tys. złotych! Jak jednak wiadomo, ośrodki adopcyjne nie służą dzieciom, które urodziły się w postępowy sposób, a więc metodą in vitro, która miała się stać powszechna za trzeciej kadencji republiki wyznawców postępu i Europy. Dlatego min. Zembala podpisując rozporządzenie o przedłużeniu programu in vitro nie zapomniał wspomnieć o tym, który za tym całym postępem stał. Jest to Mniejsze Zło, jakie wielokrotnie w Polsce wybierano, skoro dla najmniejszego dobra nie było tu miejsca...

Min. Zembala motywując wybór „Mniejszego Zła” nie omieszkał zwalić odpowiedzialności na anonimowego zakonnika mówiąc: „Mój przyjaciel dominikanin powiedział, że mam prawo wybierać mniejsze zło. To czynienie dobra, które ma różne formy…” Po tych słowach Zembali już wiemy, na czym polegała wiara w rządy Tuska i Kopacz. Była to wiara w czynienie dobra w różnej formie przy pomocy mniejszego zła. W ten sposób można wytłumaczyć każde Zło, które wyznawcy Mniejszego Zła uczynili Polakom przez ostatnie osiem lat swoich rządów.

Czym jest bowiem dorzynanie watah, liczne afery, czy gigantyczne zadłużenie – wobec poparcia Tuska przez Angelę Merkel ? To drobnostka – tylko mniejsze Zło na drodze do Zielonej Wyspy ! Czym jest afera podsłuchowa, zmarnowane środki europejskie na kolej wobec jednego artykułu w Süddeutsche Zeitung na temat budowanego za koalicji PO-PSL postępu ? To maleństwo – Zło malutkie – ot, taki mały diabełek, którego nie przerazi się żaden postępowy człowiek…

Bo trzeba w tym miejscu wskazać na wielkie sukcesy, jakie Platforma Obywatelska wraz z sojuszniczym stronnictwem osiągnęła na polu produkcji dzieci nowoczesną metodą. Otóż za jedyne 150 mln złotych, w ramach dwuletniego programu in vitro urodziło się 3644 dzieci (dane na 3 listopada) a program objął 17023 pary ! Tak więc teoretyczne państwo już za 46 tysięcy złotych zdolne jest wyprodukować jedno dziecko, co przy masowej skali pozwoli znacząco obniżyć te koszty ! Wprawdzie ta produkcja udaje się w jednej na pięć par, ale nie po to min. Zembala wybrał Mniejsze Zło, by przestać teraz wierzyć w jego sukces ! Przecież przy produkcji dzieci metodą in vitro biorą udział nie tylko same pary !

Prężnie rozwijający się za premier Kopacz przemysł In vitro daje zatrudnienie dziesiątkom specjalistów w prywatnych klinikach, co niewątpliwie wpływa na spadek bezrobocia ! Oczywiście nie sposób zapomnieć o roli wiernych partii i jej liderce w tym procederze. Zembala ( a w dodatku profesor) jest doskonałym przykładem narzędzia, wykorzystywanego do ostatnich dni w walce o postęp i nowoczesność. Dla wzbudzenia zaufania do siebie przez ciemnotę wierzącą w Pana Boga, do partii która przegrała i pakującego się rządu Ewy Kopacz, który na koniec urzędowania wybrał Mniejsze Zło za skromne 304 mln złotych – min. Zembala podkreślił , że „minister zdrowia, który jest człowiekiem wierzącym i praktykującym nie może i nie chce nie uwzględnić tych osób, które na to czekają i o to proszą. To jest także mój moralny obowiązek…”

Ten wzniosły akt wiary min. Zembali, jako narzędzia w budowie nowej moralności unaocznia, dokąd doszli w swej wierze i praktyce niby to inteligentni ludzie, podążając za liderami Platformy. Obrazuje - dokąd oni doszli, podążając za Pasterzami Mniejszego Zła, którzy zapowiadali kiedyś, że przeprowadzą wszystkie barany przez Morze Czerwone…