śp Jerzy Puciata-Polak- nieodrodny syn, potomek Wlk Ks Litewskiego oraz Rzeczpospolitej Obojga Narodów

W minioną sobotę zmarł w Bydgoszczy Jerzy Puciata. Dzisiaj został pożegnany, pochowany w Toruniu na cmemtarzu św Jerzego przy udziale tłumnie przybyłych z całej Polski.
Jerzy Puciata to postać nietuzinkowa.
Kresowiak urodzony w Wilnie.
Rocznik 1933.
Wygnaniec jak wielu z nas, zmuszony przez sowietów do opuszczenia stron rodzinnych w ramach tzw repatriacji.
Pozwalam sobie skreślić kilka zdań jako jego krajan, kresowiak spod Grodna oraz jako członek , której był śp Jerzy Puciata.

Nie uzurpuję sobie prawa do zażyłej z Nim znajomości.
Spotykaliśmy się przy wielu różnych okazjach w okresie stanu wojennego oraz po 89 r na przeróżnych rocznicach.

Potężnie zbudowany mężczyzna z bujną grzywą rozwianych włosów przykrytych kapeluszem!
Tak go wielu zapamiętało!
Studiował na UMK w Toruniu na Wydziale Sztuk Pięknych.
Na toruńskiej uczelni po 45r. zadomowiło się wielu naukowców z wileńskiego Uniwesrystetu Stefana Batorego.
I duch tej uczelni przez wiele pierwszych lat po wojnie panował jeszcze w Toruniu.

Jerzy Puciata po studiach mieszkał i tworzył w Bydgoszczy nie zrywając kontaktów ze srodowiskiem artystycznym Torunia będac jakby swoistym pomostem między tymi dwoma miastami.

Był bujnym płodnym artystą nie zapominając, że nie samym chlebem żyje człowiek.
Nie będe silić się na ocenę śp Jerzego Puciaty jako artysty.
Myślę, że poniższe cytaty n/t jego twórczości i dorobku w zupełności mnie wyręczą.
cyt.
< Malarstwo Jerzego Puciaty to nieustanne poszukiwanie harmonii i ciszy, zmaganie się z odwieczną malarską tajemnicą natury światła. Kształtują je doświadczenia wywodzące się z malarstwa materii oraz światło, które pełni rolę konstrukcyjną i symboliczną. Jego obrazy sprzyjają rozważaniom i refleksjom o metafizycznym sensie bycia, kształcie otaczającego nas świata, o istocie światła, o nadziei i wolności; są wspomnieniem przeżytych chwil, dziejowych wydarzeń, przyjaciół. Do najważniejszych prac artysty należą cykle obrazów z lat 80. minionego wieku: „Wojna”, „Światło znaku krzyża”, Ku światłu”.
.....
Kilkadziesiąt wystaw indywidualnych, udział w kilkuset wystawach zbiorowych, plenerach i sympozjach w kraju i za granicą. Współtwórca ruchu kultury niezależnej. Działacz społeczny. Był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Prezes honorowy Związku Polskich Artystów Plastyków, członek międzynarodowego stowarzyszenia artystów plastyków AIAP-UNESCO. Współzałożyciel stowarzyszenia „Klub Bydgoski”.
...
Twórczość Jerzego Puciaty wyrasta ze źródeł bardzo autentycznych, z codziennego doświadczenia i zafascynowania naturą. Język jego wcześniejszych realizacji odwołuje się do kształtów otaczającego świata. Odnajdujemy w nim surowość ziemi i nostalgiczny smutek egzystencji; przemijanie i okruchy czasu przeszłego. Swoje obrazy wywodzi z natury i z wyobraźni, z resztek rozpadającego się świata materii, z jakichś krajobrazów, powidoków, z trwałego zachwytu, a nawet uniesienia. Systematycznie rozluźnia rygory kompozycyjne, a także rygory obrazowania.
...
Z początkiem lat osiemdziesiątych malarstwo Jerzego Puciaty uległo gwałtownemu przewartościowaniu, zadecydowały o tym względy natury pozaartystycznej. Owo dramatyczne przewartościowanie przełamało cały dorobek twórczy na dwa wyraziste okresy; na dokonania przed i po wspomnianej cezurze czasowej. Dotychczasowe sensualistyczne malarstwo gwałtownie zmienia zasady, przechodzi do etapu intelektualizacji i osądzania refleksyjnego. Maluje pojemne cykle obrazów, można je odczytać jako subiektywne ciągi skojarzeń, figury wyliczenia, w ujęciu para abstrakcyjnym. Co w istocie rządzi przesłaniem, różnicuje i nadaje sensy, tworzy ekspresyjne ciągi skojarzeń. Podwaja sensy. Posługuje się językiem dzieła i językiem spójności znaków. Powołuje do życia formy bezosobiste, niekiedy z trudem dające się odczytać, semantycznie niedomknięte. Uderza w nich trafność kształtu kreślonego nie tylko poetyckiej metafory, ale i samej plastycznej urody. Świadczą o umiejętności wyciągania dla siebie konsekwencji z abstrakcji, rozgrywa dialog stabilnych, jasno określonych znaków, z płaszczyznami przygaszonymi, acz silnie pulsującej barwy. Wizja to osobliwa, w której bliskie abstrakcji formy są przecież głęboko zakorzenione w konkrecie. Formy, które pojawiają się na płótnach Puciaty, są jakby przetworzonym obrazem natury.
...>

Odszedł od nas kolejny członek , człowiek nietuzinkowy i wielkiego serca.
Potomek Kresowiaków, Wilniuk jakby rzekli ci co stamtąd musieli po 44r. uciekać na zachód pozostawiając tam na zatracenie dobytek wielu pokoleń.
Polak zakorzeniony w bogactwie Wielkiego Księstwa Litewskiego będącego częścią harmonijnej Rzeczpopsolitej Obojga Narodów.

Odszedł, ale pozostawił po sobie wiele dobra, wiele ciepła i takim go będą pamiętać ci, którym było dane z Nim się spotkać nawet na chwilę!
I taki ton dominował na toruńskim cmentarzu w ostatnich słowach pożegnania przez jego kolegów ze związku artystów, przedstawicieli instytucji oraz najbliższej rodziny.
I takim pozostanie w naszej wdzięcznej pamięci!

pzdr