Coraz dalej od normalności

Unikałem do tej pory komentarzy dotyczących polityki zagraniczne, europejskiej czy stosunków z Rosją, bo to sfera obejmująca zbyt wiele zmiennych. Co innego polityka wewnętrzna gdzie liczba zmiennych jest bardziej ograniczona i bezpośrednio dostepna.Ponadto analizę ułatwia prostactwo intelektualne formacji rządzącej o czym pisałem parę dni temu,które nie jest trudne do rozgryzienia.

I to jest własnie link do sytuacji międzynarodowej, bo polityka polskiej ekipy rządzącej jest łatwa do rozgryzienia również dla podmiotów zagranicznych. Rozgryźli ją więc i Rosjanie dysponujący świetnymi i bezwzględnymi kadrami wyszkolonymi w Związku Sowieckim do analizy i działania w skali globalnej i w tym własnie tkwi samo jądro szkodliwości rządów Platformy.

Szkodliwość tę da się już określic na poziomie wewnętrznym stosując analizę systemową polityki wewnętrznej i grup poparcia. Przy okazji można dokonać przeglądu czynników popkulturowych pozwalającego na wyjaśnienie trwałości poparcia dla Platformy przejawiającego się w sojuszu filistra z buractwem.

Charakter psychopolityczny ludzi z formacji rządzącej oraz profil psychospołeczny elektoratu ją wspierającego jest łatwy do określenia i pozwala podmiotom zagranicznym na skuteczne ich wykorzystanie do manipulowania i sterowania sceną polityczną w POlsce. Powtarza się historia w.XVIII.

Kraje zachodnie stosują politykę marchewki np. poprzez politykę stypendialną czy granty lub odznaczenia stąd spolegliwość takich ludzi jak Władysław Bartoszewski.Rosja stosuje inną, typową dla siebie metodę nacisków i szantaży, jak w przypadku naszego eksportu rolnego czy handlu gazem lub ropą.

To czy ekipa Tuska świadomie czy przez głupotę dała się wmanewrować w sytuację, która doprowadziła do katastrofy smoleńskiej jest chwilowo drugorzędne.Istotny jest dramatyczny skutek wewnętrzny i zewnętrzny prowadzący do destabilizacji, w tym do zakłócenia stabilności co najmniej w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. A taki przecież zarzut stawiano ś.p.Lechowi Kaczyńskiemu.Jaka zabawna, gdyby nie tak ponura, zamiana miejsc. Wobec takich oznak utraty suwerenności i sterowności państwem to czy był to wypadek czy zamach także jest kwestią drugorzędną. Nawet gdyby to był incydentalny wypadek to wygląda on, po uwzględnieniu jeszcze czynników rosyjskiej polityki wewnętrznej - Czeczenia, Gruzja, zamachy w MOskwie i na Kaukazie,zabójstwa Litwinienki, Politkowskiej,próba otrucia Juszczenki i cały szereg podonych wydarzeń - jak zamach. Na tym własnie, być może, polega ironia losu karzącego ludzi pysznych a niekompetentnych.

Pozwolę sobie podsumować swoje wrażenia.Przez siedem miesięcy nie wnikałem w detale śledztwa bo nie jestem ekspertem ale uważnie śledziłem wydarzenia wokół śledztwa i po przefiltrowaniu ogólnego klimatu wokół niego doszedłem do jednoznacznego przekonania,że:

- nie mogę mieć żadnego zaufania do roli rządu w tej sprawie
- strona rosyjska jest tym bardziej niewiarygodna
- co więcej narastają we mnie zdecydowane podejrzenia co do roli obu stron

Z każdym dniem hipoteza zamachu coraz bardziej się uprawdopodabnia.