Racjonalność polityki Zjednoczonej Prawicy

Czy polska polityka w wydaniu Zjednoczonej Prawicy jest racjonalna ?

Z góry można założyć, że polityka konserwatywna jest zwykle bardziej racjonalna, co potwierdzają badania Jonathana Haidta. Polityka innych opcji może być przez jakiś ograniczony czas skuteczna tylko w wyjątkowych czasach dobrobytu, gdy ludzie staną się bardziej podatni na urojenia w stylu Wieży Babel. Pandemia ostatecznie zakwestionowała sensowność polityki demoliberalnej.

Popatrzmy więc na mapę, bo to mapa dyktuje rozwiązania.

Na wstępie przyjmijmy założenie, które przed chwilą potwierdziła pandemia. Polska musi liczyć przede wszystkim na siebie i na zdeklarowanych sojuszników, bo UE w postaci KE jest zbyt nieporadna w sytuacjach kryzysowych. UE będzie miała przyszłość pod warunkiem, że ulegnie reformie, i to reformie głównie ideowej, polegającej na obaleniu politpoprawnościowych dogmatów ideologicznych, które blokują rozwój.

Tak więc rzeczą rozsądną okazał się sojusz z USA, militarny lecz także ekonomiczny.

Jako że dominujące w UE Niemcy i Francja zbyt mało dbają o wspólny europejski interes, realnym rozwiązaniem okazał się sojusz grupy wyszehradzkiej rozszerzony o projekt Trójmorza. Z kolei projekt Trójmorza wspierany jest przez USA i w ten sposób dodatkowo wzmocniona zostaje rola sojuszu z USA.

Trzeba, patrząc na mapę, zrewidować kierunek zainteresowania. Mniej patrzeć na Zachód, który to kierunek stał się modny dopiero w w.XVIII i XIX i przypomnieć sobie o kierunku Południowym, Rzymskim, który ma znacznie dłuższą tradycję. Oś Północ – Południe, która jest w centrum zainteresowania krajów Trójmorza, jest zgodna z tym tradycyjnym kierunkiem polskiej polityki.

Dodajmy do tego weryfikujący sprawność i odporność poszczególnych krajów atak pandemii, który zapewne zmieni układ sił czy to w świecie czy Europie. Ale o tym przekonamy się za parę tygodni lub miesięcy - przed nami otwiera się nowa epoka..