Rzeź Wołyńsko-Małopolska. Czy dziś Ukraińcy zasługują na przyjaźń Polaków?

Od kilku dni wahałem się czy opublikować ten tekst, tym bardziej, że zawiera drastyczne treści. 

 

Obecne imperialne zamierzenia W. Putina przy wsparciu Niemców i wobec słabości J. Bidena oraz bardzo prawdopodobna agresja Rosji na Ukrainę to - wydawało mi się wcześniej - nie jest najlepszy moment na krytykę Ukraińców. Ale może właśnie jest to czas, kiedy wreszcie Ukraina zacznie nas szanować i na bardzo trudnej prawdzie historycznej zbudować dobre długofalowe relacje między naszymi państwami, tym bardziej, że dziś w Polsce Ukraińców (ciężko u nas pracujących - za co szacunek!) jest bardzo dużo i tak naprawdę mamy z nimi oddolne raczej dobre i ludzkie relacje.  Oby tak się stało!

 

Ponadto - jak się wydaje - skrajny nacjonalizm (szowinizm) ukraiński nie ma takiego ukraińskiego poparcia społecznego jak niegdyś a sami Ukraińcy poszukując swojej tożsamości narodowej muszą się zmierzyć z historią OUN-UPA, w której w dużym stopniu upatrują ruchu wolnościowego walczącego za suwerenność i niepodległość Ukrainy. 

 

Tym niemniej historycznie Ukraińcy byli zdolni masowo i brutalnie oraz ludobójczo mordować Polaków i tak naprawdę nie możemy być pewni, czy jakieś wewnętrzne lub zewnętrzne okoliczności nie mogą spowodować u nich obudzenia się tego szowinistycznego i tkwiącego w nich upiora. Mam oczywiście nadzieję, że nie, ale tym bardziej warto jednak oczyścić z tego brudu ich historię i budować nasze relacje na prawdzie. 

 

W ostatnim swoim tekście wspomniałem, że już wystarczy moja skrajna nieufność (fobia) wobec antypolskich Niemców, Żydów i Rosjan. Ale niestety pozostała jeszcze ostatnia nacja, wobec której mam bardzo mieszane uczucia i można ją jednak - być może nawet "na siłę" i pod pewnymi zastrzeżeniami - włączyć w mój zestaw. To Ukraińcy - odpowiedzialni za ludobójstwo Polaków na Wołyniu (luty 1943 - luty 1945 na polskich ziemiach okupowanych przez niemiecką III Rzeszę) i Galicji Wschodniej/Małopolsce Wschodniej [1] (lata 1943–1945 na ziemiach polskich  okupowanych przez III Rzeszę i ZSRR). Ukraińcy wtedy bestialsko zamordowali - według różnych szacunków - od 130 do 220 tysięcy Polaków a ponad 500 tysięcy naszych rodaków musiało przed nimi (także później przed Sowietami) uciekać, przy czym mordy Ukraińców na Polakach, strach przed nimi i konieczność ucieczki jeszcze trwały nawet w latach 50-tych XX wieku, grubo kilka lat po wojnie. 

 

Ludobójstwa Polaków dokonane zostały przez nacjonalistów ukraińskich zrzeszonych w OUN-UPA przy aktywnym, częstym wsparciu miejscowej ludności ukraińskiej wobec mniejszości polskiej.

 

Koszmarem była zwierzęca (przepraszam zwierzęta) nienawiść do Polaków. Mordy Ukraińców na Polakach były bowiem tak barbarzyńskie i tak okrutne, że ich sprawcy nie zasługują na miano nazywania ich ludźmi. 

 

Rzeź wołyńska (i galicyjska) to chyba najokrutniejsze ludobójstwo na Polakach w czasie ich wielowiekowej historii lub też jedno z większych, choć tak naprawdę Niemcy a nawet Sowieci nie byli tak barbarzyńsko nienawistni do Polaków, choć po wojnie przeżywaliśmy stalinizm i komunizm - też okrutny a w czasie trwania II Wojny Światowej również Niemcy mordowali Polaków, ale aż tak okrutnie bestialscy nie byli.

 

Moja ś.p. babcia (pochodziła z Kresów, jak i jej córka - moja mama) opowiadała, że przeżyła i okupację sowiecką, i niemiecką a także ukraińską a jej gradacja okrucieństw i tortur zadawanych Polakom była następująca: najokrutniejsi byli Ukraińcy,  później Sowieci a dopiero na końcu Niemcy.

 

Wielokrotnie pisałem, że jakakolwiek normalizacja wzajemnych międzynarodowych stosunków dwustronnych musi być oparta na prawdzie historycznej. Tylko prawda i szacunek do historii oraz jednoznaczny do niej stosunek dają możliwość pojednania między narodami, niezależnie jak trudna to jest historia.

 

Najgorszym z możliwych działań jest próba zamilczania lub wybielania przez jedną ze stron negatywnych przeszłych zdarzeń lub też odwracanie ich kontekstowego, międzynarodowego historycznego znaczenia i nazywanie np. morderców bohaterami... Rodzi to u drugiej ze stron pewnego rodzaju bunt etyczno-moralny, który może rodzić zwielokrotnioną niechęć do określonego narodu, zdecydowanie intensywniejszą niż gdyby prawda była przez wszystkich powszechnie przyjmowana i akceptowana.

 

Jakże więc ważne jest aby stosunki polsko-ukraińskie były oparte też na prawdzie historycznej i w żaden sposób nie wybielały ani negowały przeszłości. Jest to tym ważniejsze dzisiaj, kiedy Ukraina stoi nad przepaścią i potrzebuje przyjaciół wobec spodziewanej agresji W. Putina na ten kraj. 

 

Niestety... z polskiego punktu widzenia gloryfikowanie przez Ukrainę formacji OUN oraz UPA i kreowanie ich przywódców na bohaterów narodowych nie może być podstawą prawidłowych stosunków polsko-ukraińskich opartych na prawdzie.

 

A ta prawda - jak już wskazałem - jest trudna, szczególnie dla Ukrainy i narodu ukraińskiego, ponieważ to właśnie OUN-UPA wspierana w dużej części przez ukraińską ludność cywilną dokonała na Polakach bestialskiego, etnicznego ludobójstwa, które na Wołyniu i w Galicji Wschodniej (Małopolsce Wschodniej) w latach 1943-1945 (jak już pisałem powyżej) przyniosło - wedle różnych szacunków - od 130 do 220 tys. polskich ofiar. Mordowano też m.in. samych Ukraińców, którzy w jakikolwiek sposób przejawiali przychylny stosunek do Polaków. Dodatkowo ukraińskie akty terroru zmusiły do ucieczki z własnych domostw setki tysięcy naszych rodaków.

 

Sam fakt etnicznego ludobójstwa winien być a'priori przesłanką do historycznej negatywnej oceny OUN-UPA i stać się tym samym fundamentem budowy poprawnych i przyjaznych stosunków między naszymi państwami i narodami... szczególnie w obecnej trudnej sytuacji geopolitycznej.

 

Jest to tym bardziej konieczne zważywszy, że owe mordy - niezależnie od wieku i płci - dokonywane były w sposób okrutny i bestialski. Dr. A. Korman doliczył się aż 362 metod tortur stosowanych na Polakach przez ukraińskich, nacjonalistycznych morderców z OUN-UPA.

 

(dalsza część tekstu dotycząca sposobów okrucieństwa Ukraińców tylko dla osób dorosłych i o mocnych nerwach, ale zdecydowałem się na opis tortur, żeby uświadomić czytelnikom ich okrutny i ludobójczy ogrom: ten fragmentu tekstu można - jeżeli nie chce się obcować z okrucieństwem - pominąć)

 

Wśród tych tortur były: [2], [3]

 

- Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy

- Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie)

- Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy

- Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło

- Wyrzynanie na czole "orła"

- Wbijanie bagnetu w skroń głowy

- Wyłupywanie jednego oka

- Wybieranie dwoje oczu

- Obcinanie nosa

- Obcinanie jednego ucha

- Obrzynanie obydwu uszu

- Przebijanie kołami dzieci na wylot

- Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha

- Obrzynanie warg

- Obcinanie języka

- Podrzynanie gardła

- Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz

- Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty

- Wybijanie zębów

- Łamanie szczęki

- Rozrywanie ust od ucha do ucha

- Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar

- Podcinanie szyi nożem lub sierpem

- Zadawanie ciosu siekierą w szyję

- Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy

- Skręcanie głowy do tyłu

- Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski zaciskane śrubą

- Obcinanie głowy sierpem

- Obcinanie głowy kosą

- Odrąbywanie głowy siekierą

- Zadawanie ciosu siekierą w szyję

- Zadawanie ran kłutych w głowie

- Cięcie i ściąganie wąskich pasów skóry z pleców

- Zadawanie innych ran ciętych na plecach

- Zadawanie ciosów bagnetem w plecy

- Łamanie kości żeber klatki piersiowej

- Zadawanie ciosu nożem lub bagnetem w serce lub okolice serca

- Zadawanie ran kłutych nożem lub bagnetem w pierś

- Obcinanie kobietom piersi sierpem

- Obcinanie kobietom piersi i posypywanie ran solą

- Obrzynanie sierpem genitalii ofiarom płci męskiej

- Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską

- Zadawanie ran kłutych brzucha nożem lub bagnetem

- Przebijanie brzucha ciężarnej kobiecie bagnetem

- Rozcinanie brzucha i wyciąganie jelit na zewnątrz u dorosłych

- Rozcinanie brzucha kobiecie w zaawansowanej ciąży i w miejsce wyjętego płodu, wkładanie np. żywego kota i zaszywanie brzucha

- Rozcinanie brzucha i wlewanie do wnętrza wrzątku - kipiącej wody

- Rozcinanie brzucha i wkładanie do jego wnętrza kamieni oraz wrzucanie do rzeki

- Rozcinanie kobietom ciężarnym brzucha i wrzucanie do wnętrza potłuczonego szkła

- Wyrywanie żył od pachwiny, aż do stóp

- Wkładanie do pochwy - waginy rozżarzonego żelaza

- Wkładanie do waginy szyszek sosny od strony wierzchołka

- Wkładanie do waginy zaostrzonego kołka i przepychanie aż do gardła, na wylot

- Rozcinanie kobietom przodu tułowia ogrodniczym scyzorykiem, od waginy, aż po szyję i pozostawienie wnętrzności na zewnątrz

- Wieszanie ofiar za wnętrzności

- Wkładanie do waginy szklanej butelki i jej rozbicie

- Wkładanie do otworu analnego szklanej butelki i jej stłuczenie

- Rozcinanie brzucha i wsypywanie do wnętrza karmy dla zgłodniałych świń tzw. osypki, który to pokarm wyrywały razem z jelitami i innymi wnętrznościami

- Odrąbywanie siekierą jednej ręki

- Odrąbywanie siekierą obydwóch rąk

- Przebijanie dłoni nożem

- Obcinanie palców u ręki nożem

- Obcinanie dłoni

- Przypalanie wewnętrznej strony dłoni na gorącym blacie kuchni węglowej

- Odrąbywanie pięty

- Odrąbywanie stopy powyżej kości piętowej

- Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem

- Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem

- Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami

- Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą

- Obcinanie piłą obie nogi

- Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem

- Przybijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi

- Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami

- Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio głową do podłogi

- Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu

- Rąbanie siekierą całego tułowia na części

- Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie

- Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim

- Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół

- Rozpruwanie brzuszka dzieciom

- Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu

- Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi

- Łamanie stawów nóg dziecka

- Łamanie stawów rąk dziecka

- Zaduszenie dziecka przez narzucenie na niego różnych szmat

- Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem

- Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku

- Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec

- Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele

- Wbijanie dziecka na pal

- Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią przez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybranie oczu oraz odcinanie nożami kawałków ciała

- Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi

- Wieszanie na drzewie głową do góry

- Wieszanie na drzewie nogami do góry

- Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska

- Zrzucanie w dół ze skały

- Topienie w rzece

- Topienie przez wrzucenie do głębinowej studni

- Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni

- Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku

- Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii

- Wbijanie koła do brzucha na wylot i utwierdzanie go w ziemi

- Przywiązanie do drzewa człowieka i strzelanie do niego jak do tarczy strzelniczej

- Prowadzenie nago lub w bieliźnie na mrozie

- Duszenie przez skręcanie namydlonym sznurem zawieszonym na szyi, zwanym arkanem

- Wleczenie po ulicy tułowia przy pomocy sznura zaciśniętego na szyi

- Przywiązanie nóg kobiety do dwóch drzew oraz rąk ponad głową i rozcinanie brzucha od krocza do piersi

- Rozrywanie tułowia przy pomocy łańcuchów

- Wleczenie po ziemi przywiązanego do pojazdu konnego

- Wleczenie po ulicy matki z trojgiem dzieci, przywiązanych do wozu o zaprzęgu konnym w ten sposób, że jedną nogę matki przywiązano łańcuchem do wozu, a do drugiej nogi matki jedną nogę najstarszego dziecka, a do drugiej nogi najstarszego dziecka przywiązano nogę młodszego dziecka, a do drugiej nogi młodszego dziecka, przywiązano nogę dziecka najmłodszego

- Przebicie tułowia na wylot lufą karabin

- Ściskanie ofiary drutem kolczastym

- Ściskanie razem dwie ofiary drutem kolczastym

- Ściskanie więcej ofiar razem drutem kolczastym-

- Periodyczne zaciskanie tułowia drutem kolczastym i co kilka godzin polewanie ofiary zimną wodą w celu odzyskania przytomności i odczuwania bólu i cierpienia

- Zakopywanie ofiary do ziemi na stojąco po szyję i w takim stanie jej pozostawienie

- Zakopywanie żywcem do ziemi po szyję i ścinanie później głowy kosą

- Rozrywanie tułowia na wpół przez konie

- Rozrywanie tułowia na wpół przez przywiązanie ofiary do dwóch przygiętych drzew i następnie ich uwolnienie

- Wrzucanie dorosłych w płomienie ognia palącego się budynku

- Podpalanie ofiary oblanej uprzednio naftą

- Okładanie ofiary dookoła słomą-snopem i jej podpalenie, czyniąc w ten sposób pochodnię Nerona

- Wbijanie noża w plecy i pozostawienie go w ciele ofiary

- Wbijanie niemowlęcia na widły i wrzucanie go w płomienie ognia

- Wyrzynanie żyletkami skóry z twarzy

- Wbijanie dębowych kołków pomiędzy żebra

- Wieszanie na kolczastym drucie

- Zdzieranie z ciała skóry i zalewanie rany atramentem oraz oblewanie jej wrzącą wodą

- Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami

- Wiązanie - skuwanie rąk drutem kolczastym

- Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą

- Przybijanie rąk do progu mieszkania

- Wleczenie ciała po ziemi, za nogi związane sznurem

- Przybijanie małych dzieci dookoła grubego rosnącego drzewa przydrożnego, tworząc w ten sposób tzw. "wianuszki".

 

Owe metody tortur swoją okrutną wymyślnością przewyższały tortury stosowane przez ludobójcze hitlerowskie Niemcy czy ludobójczą sowiecką Rosję.

 

Nie można o tych faktach zapominać i je wybielać. Nie można gloryfikować historycznych, okrutnych i bestialskich ludobójców na bohaterów narodowych. W przeciwnym razie może niestety narastać wzajemna nienawiść polsko-ukraińska.  Z jednej strony może ona być podstawą odradzającego się ukraińskiego nacjonalizmu, w którym "Lachy" (czyli Polacy) uważani byli za głównego wroga Ukrainy, a - z drugiej strony - w Polakach budzić niechęć do Ukraińców i sympatię do wszystkich, którzy w jakiś sposób szkodzą Ukrainie (np. Rosji). A to dzisiaj jest bardzo nie na rękę i Ukraińcom, ale i Polakom. 

 

Zarówno Polakom, jak i Ukraińcom winno dzisiaj zależeć na jak najlepszych kontaktach i wzajemnej przyjaźni, ale powtarzam: tylko powszechnie akceptowana prawda i jednoznaczny do niej stosunek mogą być podstawą dobrych relacji między naszymi narodami. Jeżeli tak będzie, to na pewno nie będą miały miejsca niemal żadne  i nacechowane wrogością do ukraińskich nacjonalistów polskie wypowiedzi i działania... Jeżeli tak będzie, to na pewno ulice ukraińskich miast nie będą nosiły nazw UPA czy OUN i nie będzie stawiało się pomników S. Banderze...

 

 

P.S.

 

Wyżej wspomniałem, że moja babcia przeżyła wszystkie trzy okupacje: sowiecką - gdzie prymitywy gwałciły "wszystko co się rusza" i trzeba było, żeby kobiety i dzieci ukrywały się po lasach a jakimś tam wyjściem było jedynie przekupienie ich samogonem, niemiecką - zabijającą z zimną i bezduszną precyzją (babcia uniknęła śmierci, bo zemdlała mając niemiecką lufę pistoletu w ustach) i ukraińską - gdzie barbarzyństwo przekraczało ludzkie wyobrażenie.  I dla niej najgorsi byli właśnie Ukraińcy, co dla mnie jako 12-latka było szokiem, bo myślałem, że najgorsi byli Niemcy. Mój dziadek i babcia z córkami uciekli przed mordem ukraińskim w nocy zostawiając niemal na kresach cały swój majątek. Ucieczka była możliwa tylko dlatego, że jeden z Ukraińców podkochiwał się w jednej z sióstr mojej mamy i on to ostrzegł, że Ukraińcy mają ich nad ranem zabić. Wzięli na wóz z końmi tylko tyle, ile zmieściło się na tym wozie i dotarli do Lublina, by pod Lublinem się osiedlić.

P.S.2 (dopisek z godziny 12.45)

 

Już pierwsze komentarze do tekstu zarzucają mi brak przedstawienia tła historycznego mordów Ukraińców na Polakach na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. 

 

Faktycznie pominąłem ten ważny aspekt tej historii, ale przesłaniem notki miało być  tylko wołanie o pamięć i przedstawienie okrutnej prawdy, o której obie strony winny wiedzieć i w imię prawdy nie bać się jej oraz budować współczesne relacje na prawdzie. 

 

Jeżeli jednak znajdują się zainteresowani szczegółami (z czego bardzo się cieszę) to polecam obejrzenie poniższych filmów. 

 

]]>https://www.youtube.com/watch?v=OInrwOTIu_s]]>

 

]]>https://www.youtube.com/watch?v=rW5yVqoRh6M&t=5s]]>

 

]]>https://www.youtube.com/watch?v=b1xPl6yJlCM]]>

 

]]>https://www.youtube.com/watch?v=07xZIZhPS78]]>

 

Sądzę, że one dużo wyjaśnią, też przedwojenne błędy i niejednoznaczność traktowania na tych terenach większości ukraińskiej przez władze II RP: od chęci ich spolonizowania aż do eksperymentów budowy wzajemnie szanującej się wspólnoty narodów (eksperyment Wojewody Henryka Józewskiego). 

 

Ależ czy nawet elementy błędnej polityki władz II RP mogą choć trochę tłumaczyć barbarzyństwo i okrucieństwo OUN-UPA i dużej części samych Ukraińców?

 

Nie wspomniałem też o współpracy Ukraińców z niemieckimi nazistami. Tak właśnie powstawały ochotnicze, ukraińskie formacje zbrojne kolaborujące w czasie II WŚ z Niemcami, np.: 14 Dywizja Waffen SS-Galizien, Ukraińska Policja Pomocnicza (działająca - sic!!! - na terenie Generalnego Gubernatorstwa od 1941 roku), Batalion „Roland” utworzony (sic!!!) w Austrii w roku 1941, Batalion „Nachtigall” - na żądanie OUN-R zgodę na utworzenie tej jednostki 25 lutego 1941 wyraził admirał Wilhelm Canaris, zaś na początku marca zgodę wydało dowództwo Wehrmachtu, i wiele, wiele innych. (Zob: ]]>https://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Ukrai%C5%84skie_formacje_kolabor...]]>)

 

Czy tedy nie mam prawa "dmuchać na zimne"?

 

 

[1] Galicja Wschodnia i Małopolska Wschodnia to nie jest do końca tożsame terytorium, ale w większości się ono terytorialnie pokrywa: stąd bardzo często używa się tych nazw zamiennie, choć tak naprawdę ludobójstwo nacjonalistów ukraińskich na Polakach dotyczy (oprócz Wołynia) Małopolski Wschodniej

[2] ]]>http://www.polskatimes.pl/artykul/942193,zbrodnia-wolynska-ludobojstwo-d...]]>

[3] ]]>http://www.fakt.pl/jak-ukraincy-mordowali-polakow-lista-tortur-na-polaka...]]>(dr. A. Korman w: Na Rubieży (Nr 35, 1999 r.)

 

Zostaw za sobą dobra, miłości i mądrości ślad... 

© Krzysztof Jaworucki (krzysztofjaw) 

]]>http://krzysztofjaw.blogspot.com/ ]]>

kjahog@gmail.com 

 

Jeżeli moje teksty nie są dla Państwa obojętne i szanują Państwo moją pracę, to mogą mnie Państwo wesprzeć drobną kwotą. Z góry wszystkim darczyńcom dziękuję! 

Nr konta - ALIOR BANK: 58 2490 0005 0000 4000 7146 814. Paypal: paypal.me/kjahog