Bajka dla leminga, czyli okiem szefa gabinetu Wilka

Miarka się już w naszej puszczy przebrała ! Władzę Wilka, którego mieszkańcy naszej puszczy legalnie wybrali, zaczęły podważać anty-demokratyczne Lisiory i co gorsza – także niektórzy członkowie naszej Ogólno-Puszczańskiej partii Miłości. Tworząc ferment wśród mieszkańców naszej puszczy, wszystkie wrogie siły naszemu Wilkowi, zaczęły rozgłaszać nieprawdziwe wiadomości o braku zapasów na zimę, czy też tak absurdalne, jak rzekome zagryzienie owieczek przez służby Wilka, na pastwisku przy skraju puszczy.

Na nic się zdały raporty powołanych przez Wilka komisji, które jednoznacznie stwierdziły, że każda z rzekomo zagryzionych owieczek popełniła na pastwisku samobójstwo. Natomiast chwilowy brak zapasów na zimę już wkrótce zostanie uzupełniony ,dzięki korzystnym kredytom uzyskanym przez Wilka z innych puszcz. Mimo to - kłamliwe oskarżenia Wilka nadal były rozgłaszane, podważając zaufanie do Wilka, tak potrzebne w naszym marszu ku postępowi.

Bo przecież dzięki Wilkowi, znacznie poprawiło się życie mieszkańców puszczy w ostatnich sześciu latach, co zauważono nawet w odległych puszczach - dając przykład naszej puszczy mieszkańcom innych puszcz, gdzie postęp jeszcze nie zawitał. Nigdzie przecież tak nie obrodził szczaw i mirabelki, jak w naszej puszczy i z czego można korzystać za darmo ! Na nic się też zdały liczne odznaczenia Wilka, które otrzymał on od władz innych puszcz (na przykład od władz puszczy peruwiańskiej), czy też poparcie, jakie nasz Wilk uzyskał od Brunatnego Niedźwiedzia a nawet samego Niedźwiedzia Miszy. Mimo,że nasz Wilk zaczął się coraz bardziej liczyć - w naszej puszczy był notorycznie poniżany i ośmieszany, a nawet przyrównywany do Koziołka Matołka !

W tej trudnej dla naszego Wilka sytuacji - mimo licznych cudów, które Wilk uczynił – poniżaniu Wilka nie było końca. Miarka się jednak przebrała, gdy Wilk ogłosił przeprowadzenie w sezonie letnim wyborów na przewodniczącego naszej Ogólno-Puszczańskiej partii Miłości. Wilk te wybory ogłosił, choć nadal był przewodniczącym partii, co świadczyło o umiłowaniu demokracji przez Wilka. Wilk głośno przy tym namawiał Jelenia, by ten stanął w szranki wyborcze, skoro tak podważał dokonania Wilka, stając na czele tzw. Bandy Trojga. Dodajmy, że obok Jelenia, do Bandy Trojga dołączyła też czarna owca, co już było za wiele dla Wilka ! Jeleń dał się w końcu namówić, co bardzo ucieszyło Wilka, gdyż wybory z jednym tylko kandydatem mogłyby być podważone przez wrogów naszej Ogólno-Puszczańskiej partii Miłości.

Wilk nie zgodził się jednak na publiczną dyskusję z Jeleniem, na temat programu naszej partii. Było to całkiem zrozumiałe, gdyż program nasza Ogólno-Puszczańska partia Miłości już dawno posiada, a dyskusja z Jeleniem, który de facto reprezentuje poglądy Lisiorów, uwłaczała by godności Wilka. Poza tym, to Wilk uważany jest w naszej puszczy za geniusza, a nie Jeleń, który przecież gdy rządził, nie wykazał się zbytnią inteligencją….

Tak też i doszło do korespondencyjnych wyborów na szefa naszej Ogólno-Puszczańskiej partii Miłości, które zdecydowanie wygrał Wilk. Jelenia zaś Wilk po wyborach zagryzł, co spotkało się z aplauzem zdecydowanej większości członków naszej partii. Bo każdy mieszkaniec naszej puszczy wie, że podważanie przywództwa nikomu jeszcze nie wyszło na zdrowie.

I o tym powinien wiedzieć każdy mieszkaniec naszej puszczy przed następnymi wyborami. Bo już za dwa lata każdy mieszkaniec będzie mógł się swobodnie wypowiedzieć kogo popiera: czy czyniącego cudy Wilka, który prowadzi nas ku lepszej przyszłości, czy też przeciwnego dalszemu rozwojowi naszej puszczy Lisiora ? W tej sytuacji odpowiedź może być tylko jedna i dlatego Wilka powinniśmy się dzisiaj i na przyszłość trzymać.

Szef gabinetu politycznego Naszego Wilka