W Polsce nie ma dziennikarzy

Ostatnie kilkadziesiąt godzin przyniosło nam kilka przykładów dowodzących, iż w tzw. „sporze blogerów z dziennikarzami” rację mają blogerzy. Dziennikarze bowiem kolejny raz wykazali swoją totalną ignorancję – lub też złą wolę.

Portal Gazeta.pl zaprezentował na stronie głównej artykuł o pedofilu wykrytym przez dziennikarza TVP. Jednakże materiał zatytułowano krótko: „Pedofil ujawniony w TVP”. Trudno uwierzyć, by redaktorzy gazety.pl zapomnieli o istnieniu słowa „przez”. „Pedofil ujawniony przez TVP” – tak by chyba brzmiało przejrzyściej? Lecz przyjmijmy, że w tym wypadku winę ponosi wyłącznie brak zdolności językowych.

„Dziennik” zaprezentował nam inne kuriozum – sondaż wyborczy, który przydzielał PSL jedno miejsce w Sejmie. Przy obecnie panującej ordynacji takie rozwiązanie jest po prostu niemożliwe. Nie wiem, czy zawiniła tu pracowania badań opinii publicznej, czy też redakcja. Nie zmienia to faktu, iż jedna z największych gazet w kraju pochwaliła się materiałem nadającym się natychmiast do wyrzucenia.

Z pewnością nie jest tylko drobnym uchybieniem to, co w poniedziałek zaprezentowali nam redaktorzy Onetu. Najczęściej odwiedzany spośród portali internetowych w naszym kraju zatytułował „FIFA ustępuje Polsce” informację o totalnej klęsce rządu w negocjacjach z piłkarskimi federacjami. Było to nie tylko nieprawdziwie, ale też całkowicie rozmijające się z emocjami odbiorców.

Powyższe przykłady bledną jednak przy znanym już chyba nam wszystkim wyczynie dziennikarzy „Wprost”. Wstawili oni do sondażu prezydenckiego Aleksandra Kwaśniewskiego. Cóż, mogli to zrobić. Nawet św. Mikołaja tam wstawić. Zapewne też osiągnąłby dobry wynik. Ale to nie wszystko. Dziennikarze „Wprost” postanowili przekonać czytelników, że zgodnie z polską konstytucją Kwaśniewski będzie uprawniony do wystartowania w kolejnych wyborach prezydenckich. Sami w tym celu dokonali interpretacji ustawy zasadniczej, nie pytając przy tym o zdanie żadnego konstytucjonalisty. Tymczasem w tym akurat aspekcie konstytucjonaliści są wyjątkowo zgodni – nie można być prezydentem RP dłużej niż dwie kadencje (wszystko jedno, czy były jedna po drugiej, czy też nie).

Mimo widocznej dla każdego absurdalności tezy zawartej w tygodniku, wypuszczone przez jego pracowników kłamstwo (bo trudno to inaczej nazwać) zaczęło żyć własnym życiem. Chociażby w moim rodzinnym mieście: we wczorajszym porannym programie Radia Wrocław rozgorzała dyskusja o szansach Kwaśniewskiego. Musiał ją zgasić mój brat, dzwoniąc i prosząc dziennikarzy, żeby jednak zapytali się o tę sprawę kogoś mądrzejszego od siebie.

Tylko właśnie – czy polscy dziennikarze dostrzegają w ogóle konieczność konsultacji z kimkolwiek? Najwyraźniej lubują się przede wszystkim w samodzielnym interpretowaniu lub wręcz tworzeniu informacji. A przecież nie wymyślanie wydarzeń jest zadaniem profesjonalnych dziennikarzy.