OFE - temat zapomniany

MF zapowiedziało przegląd systemu emerytalnego, ściślej II filaru kapitałowego (OFE) - oczywiście w trosce o wypłaty z tego filaru, o bezpieczeństwo zgromadzonego tam kapitału (już ponad 252 mld. zł.). Są plany podniesienia poziomu owego bezpieczeństwa poprzez pewne ograniczenia lokat i inwestycji kapitałowych do bezpiecznych papierów państwowych w ostatnich okresach składkowych (przed rozpoczęciem wypłat).Teoretycznie, to proces ciągły, więc chyba po prostu jakiś dopuszczalny wskaźnik inwestowania na giełdzie, ale do tego już UE ma pewne dyrektywy.

Z punktu widzenia przyszłego emeryta - wygląda nieźle - średnia stopa zwrotu dla OFE za ostatnie 3 lata wyniosła 19,2 %. Przyrost kapitałów zgromadzonych w OFE w tym czasie wyniósł 39,8 mld. zł. Jednocześnie PTE (Powszechne Towarzystwa Emerytalne) zarządzające OFE zarobiły tytułem prowizji od wpłacanych składek (3,5 %) - ok 2 mld. zł. oraz za bieżące zarządzanie (średnio - 0,04 % od zgromadzonych aktywów MIESIĘCZNIE) - ok 2,8 mld. zł. Zatem łącznie dochody PTE kształtowały się ostatnio - średnio na poziomie 1,6 mld. zł. rocznie. Tak wygląda obecnie stan finansów OFE po wprowadzeniu ograniczonej reformy tego filaru w 2011 r. Zgodnie z przyjętymi wówczas założeniami w 2013 r. składka do OFE ma być podniesiona z 2,3 % podstawy naliczania do 2,8 %.w latach następnych stopniowo do poziomu 3,1 %, 3,3 %, do 3,5 %.

Pojawia sie pytanie - po co było obniżać wysokość składki z poziomu 7,3 % do poziomu 2,3 % - skoro teraz znowu ją sie podnosi?. Czy kapitałowy system emerytalny jest dobry, czy zły? Oczywiście - zmniejszenie składki podyktowane było wówczas gorączkową koniecznością "domknięcia" budżetu. pieniądze (coś ok.15 mld.) trafiły na konto ZUS i o tyle mogło być mniejsze jego dofinansowanie z budżetu. Skoro tak, to dlaczego nie zlikwidowano do zera składek odprowadzanych do OFE, dlaczego będąc konsekwentnym - państwo nie przejęło wszystkich kapitałów zgromadzonych w OFE. To skokowo poprawiłoby finanse państwa, to teoretycznie licząc mogłoby zmniejszyć koszty obsługi naszego długu o ok. 12 mld. zł./r.
Nie wiem na ile powszechna jest wiedza, iż tylko co głupsze byłe Kadeludy i niektóre państwa Ameryki Południowej dały sobie wmówić OFE. Żadne państwo tzw. rozwiniętego kapitalizmu nie ma kapitałowego systemu emerytalnego; jest to państwa system zbyt kosztowny. Prof. Leokadia Oręziak z SGH od lat przedstawia w tej mierze swoje argumenty i wyliczenia.

Jeżeli jest to oczywiste, to dlaczego w Polsce uporczywie utrzymuje sie ów system. Odpowiedź tkwi w przytoczonych dochodach osiąganych przez PTE i w interesach międzynarodowego kapitału, który ma w rękach banki, w ramach których działają PTE.

Wspomniane np. ponad 1,6 mld. dochodu będzie rosnąć z każdym rokiem o 100 tys. zł. potem o 120 tys. zł., o 150 tys. zł. itd zgodnie z przytoczonymi wyżej wskaźnikami. Są to frukty nie do pogardzenia. Oczywiście PTE maja koszty - prowadzenie indywidualnych kont; gdyby porównać koszt prowadzenia konta w banku (jakie większość z nas posiada), to wychodzi, iż prowadzenie konta W OFE jest ok pięciokrotnie droższe, a ilość operacji - jedna operacja zgodnie z programem wykonywana przez system przez 40 lat (praktycznie bez udziału obsady ludzkiej). Całe te konfitury trafiają do członków rad nadzorczych PTE i zarządów OFE (znacznie poniżej 200 ludzi).

Gdyby ktoś zadał sobie trudu i zidentyfikował tych "zarządzających" - okazałoby się, iż wśród nich znajduje się większość doradców premiera i prezydenta, którzy tak pracowicie "pochylali sie" z troską nad losem przyszłych emerytów w czasie poprzedzającym częściową reformę w 2011 r.