O nas. O Kaczyńskim. O zdrowym rozsądku.

Na wstępie zastrzeżenie: jeśli ktoś wie lepiej jak o nas i o Kaczyńskim należy myśleć i pisać – lepiej niech nie czyta. Besserwisserskich opinii słyszałem już tyle, że dzielenie włosa na cztery przestaje mnie bawić. Wśród apologetów i zagorzałych krytyków jest wielu mądrych ludzi, którym dziękować należy za wyostrzanie spojrzenia i pogłębianie perspektywy, ale dziś wyostrzać ani pogłębiać nie zamierzam. Nie chcę się wymądrzać, bo niby dlaczego, ale wstydzić się tego, co tu piszę też nie mam zamiaru i mam mocne alibi: czuję, że myślących podobnie jest wielu.

Bezprzykładny, podły, w sumie żałosny atak na lidera opozycji jest tylko dowodem, że system się chwieje i próbuje kąsać. No właśnie, kogo kąsa? Korwina-Mikkę? Ziobrę? Przepraszam narodowców, ale tego od Was? Jak on się nazywa? Wiem, wystarczy wklepać pytanie w google i już bym wiedział, ale rzecz w tym, że mi się nie chce. Ja nie mam czasu na grzebanie w sieci, ja Was szanuję, ale pracując na chleb dla rodziny odkładam na potem zgłębianie Waszych racji. To może poczekać …

Oni atakują Kaczyńskiego. Dlaczego? To proste – bo jego się boją. Jego boją się najbardziej. I to mi wystarczy – staję za nim. W życiu nie miałem okazji ani z nim rozmawiać, ani widzieć go z bliska, nie marzę też by w bliskiej, czy odległej przyszłości ściskać mu dłoń. Mi całkiem wystarczy myśleć, że im zajadlej platformerskie pajace próbują opluwać człowieka, który pozwola mi wierzyć, że w Polsce mogę żyć godnie i godną ją zostawić dla moich dzieci - tym bardziej mi zależy by mu sprzyjać.

Mamy alternatywę? Dopraszam się uprzejmie o choćby jedno nazwisko. No, śmiało! Zanim stworzymy listę chwila refleksji nikomu nie zaszkodzi. Macie kandydata? Bez kitu? Śmiem wątpić – czas żartów się kończy. Nadchodzi czas czynów …

Chcę być do bólu szczery: mi nie potrzeba wodza. Ja chcę pójść za kimś, kogo podziwiam za to, że po poddaniu najstraszniejszej próbie nie zapomniał, że Polska naprawdę jest najważniejsza, że Polska jest nasza, a on ma Jej służyć, bo my tak chcemy. On ma być Jej napokorniejszym sługą z naszego wyboru. Wiem, że tak będzie. Wiem, że już niedługo …

Niedowiarkom polecam eksperyment: wyobraźcie sobie, że przy Waszym wigilijnym stole zasiądzie Tusk z platformerskiego spotu …

Wesołych Świąt?

Przepraszam, to był głupi żart ...