Dziwne dzieje slotu końcówki urwanego skrzydła

Dziękuję Panu serdecznie za miłe słowa, szczególnie za zapewnienie o rycerskiej obronie mojego honoru. :)
Nie wiem, co prawda, czym sobie zasłużyłam, ale rycerzy nigdy w nadmiarze, szczególnie, że ostatnio tak bywało, że ci, którzy bronili mego, choćby tylko punktu widzenia, o honorze nie wspominając, sami byli traktowani niehonorowo i często skazywani na banicję.

Rzadko czytuję S24, ale pamiętałam Pańskie felietony z Niepoprawnych, które na ogół lubiłam, aczkolwiek nie zawsze się z nimi zgadzałam.

Jeśli chodzi o tę pancerną brzozę, to bez wdawania się we wszelkiego rodzaju szczegóły techniczne, których większości nawet nie staram się zrozumieć, myślę, że jeśli ja, osoba o raczej niewielkiej sile fizycznej, mogła kantem swojej dłoni liczącej 17 cm długości od nadgarstka do czubka środkowego palca, zamachując się z odległości nie większej niż 1m, bez absolutnie żadnego szwanku dla dłoni, rozpołowić położoną na dwóch cegłach deskę (prawdopodobnie sosnową) o grubości ok 2 cm - to skrzydło samolotu o masie znacznie większej niż moja, lecącego z dużą szybkością, mogło ściąć brzozę (i to niejedną), także bez szwanku dla skrzydła i dla samolotu.

Jeśli moje rozumowanie jest błędne, to niech mi proszę ktoś wytłumaczy, jakim sposobem, ja, która siłaczką nie jestem, nie miałam na dłoni nawet siniaka, nie mówięc o ranach szarpanych, a pozostała przepołowiona deska, którą dostałam na pamiątkę i którą przechowywałam w piwnicy, dopóki nie zapomniałam skąd pochodzi, natomiast metalowe skrzydło samolotu po zderzeniu z przeciętnej grubości drzewem zostało odszarpane, a samolot się rozbił tak tragicznie, że wszyscy zginęli śmiercią tak gwałtowną, że ich ciała były porozrywane?

  Ojczyznę wolną racz nam wrócić, Panie!