Symboliczny koniec dwudziestego roku wolności

O sprawie Klaudiusza Wesołka pisałem 27 października tego roku. Jeżeli ktoś nie zna całej sytuacji, zapraszam do zapoznania się z tamtym wpisem i zalinkowanymi w nim materiałami. Niestety, w drugi dzień Świąt dotarła do mnie wiadomość, że Klaudiusz Wesołek ma stawić się w areszcie 30 grudnia.

Jeżeli tak się stanie, będzie musiał odsiedzieć karę pół roku pozbawienia wolności za obrazę prokuratora IPN. Zważywszy na to, jak kończą się sprawy, w których IPN oskarża zbrodniarzy, sprawa wygląda wyjątkowo paskudnie. Komunistycznych prześladowców do dziś karać nie można, za to komunistyczne ofiary, domagające się sprawiedliwości w coraz bardziej desperacki sposób - jak najbardziej. Rok 2009 obchodziliśmy z hukiem jako "dwudziestolecie odzyskania wolności". Zamknięcie drzwi aresztu za Klaudiuszem Wesołkiem będzie najlepszym zakończeniem tej pełnej zakłamania szopki. Sądząc po braku reakcji na całą sprawę (z wyjątkiem kilkunastu komentatorów S24 i niepoprawnych, a także Bartka Kalinowskiego) tym razem wszystko odbędzie się po cichutku, nie będziemy przecież psuć sobie nastroju, zwłaszcza tuż przed nowym rokiem. Jak pisałem wcześniej - rozumiem Klaudiusza Wesołka, choć nie popieram części jego opisanych wcześniej działań. Jednakże fakt, że został doprowadzony do takiej desperacji w domaganiu się prawdy, która mu się bezwarunkowo należy, że to on zostaje skazanym i ukaranym w całej tej sprawie jest hańbą dla tworu, nazywanego czasem III, a czasem i IV RP - w sprawie Klaudiusza politycy PiS nie zachowali się lepiej od reszty. Klaudiusz nie jest "od nich", wiec nie warto w jego przypadku pochylać się nad zagrożeniami dla wolności. Wstyd.