Wigilii nadszedł czas...

Ostatnia świeca adwentowa powoli się dopala, już jutro Wielki Dzień Wesołej Nowiny. Ale pierwsze jego znaki już są - jeszcze cicha, jeszcze nie błyska swymi światełkami ale już jest...
Choinka...
Stoi pięknie przystrojona i czeka na zgromadzonych przy wigilijnym stole, na opłatek, na pierwszą kolędę...
Tymczasem... witajcie dziecięce wspomnienia. Z domu rodzinnego. To niecierpliwe nasłuchiwanie pod drzwiami czy tata nie idzie z choinką. I wreszcie jest! Zasapany bo choinka taka słuszna, do sufitu ale zadowolony bo drzewko dopiero co ścięte i wytrzyma w donicy do Matki Boskiej Gromnicznej. Miejsce na nią już przygotowane, świecidełka na stole błyszczą przetarte szmatką, dom zaczyna napełniać się magicznym zapachem, najmilszy sercu rytuał czas zacząć...
Ot, wspomnienia.
A jutro... Jutro tak jak przed rokiem, jak przed dziesiątkami lat - gdy na niebie zabłyśnie pierwsza gwiazda i dzwony obwieszczą zwycięsko „Bóg się rodzi, moc truchleje”, światełka choinki zatańczą na świątecznym obrusie, a wśród cichego trzasku opłatka zaczną się wśród jej gałązek odprawiać prawdziwe misteria i popłyną ku nakryciu dla niespodzianego Gościa tajemnicze szepty, szelesty, westchnienia.... Bo gdy „(...) zapadnie zmrok i choinka zaczyna się mienić tysiącami blasków i cieni, przychodzą One... Lubią przycupnąć wśród igliwia i słuchać płynących od wigilijnego stołu kolęd, wspomnień - o latach dziecinnych, ludziach i zdarzeniach. Wspomnień, w których rzadko kiedy zapominamy wspomnieć tych, których już nie ma wśród nas i nigdy nie wiesz - czy wśród przeglądających się w świecidełkach tysięcy ogników ten jeden bledszy albo tamten bardziej rozświecony to nie duch któregoś z twoich Przodków....
Ciepły blask i spokój płynie od Bożonarodzeniowej choinki i płyną wspomnienia – o tych, którzy uczyli nas słów pierwszej w życiu kolędy, prowadzili na pierwszą w życiu Pasterkę, pokazywali jak ze słomy i kolorowej włóczki zrobić gwiazdki i łańcuch.
Oni uczyli nas wszystkiego, od rzeczy najprostszych do najbardziej skomplikowanych. Uczyli nie na chwilę w stylu „tu i teraz”. Uczyli przyszłości na... przyszłość ! Na więcej niż jedno życie, na wieczność zaklętą w Nich przez Tych, którzy odchodzili by wieczność ta przetrwała w tych, którzy po Nich przyjdą. (...)”...

Ciepła i wesela, zdrowia i szczęścia życzę wszystkim w nadchodzące Święta Bożego Narodzenia - niech Dobra Nowina gości we wszystkich sercach i domach o każdej porze, a Dobro i Mądrość płynące ze żłóbka Nowonarodzonej Dzieciny będą błogosławieństwem na każdy przeżywany dzień.

contessa

*****
Cytat pochodzi z: http://niepoprawni.pl/blog/1792/pozegnanie-z-choinka