"- Kumo, chwalą nas!

- Kto!?
- Wy mnie a ja was”.
Marszałek Komorowski właśnie zaproponował, żeby z ministrem Sikorskim wzajemnie na siebie głosowali. To prawdziwy triumf polityki miłości!
Przy okazji pomysł całkiem racjonalny, bo wynik zostaje 1:1, ale za to cóż za piękno i elegancja postawy!
Obydwaj kandydaci kochają się tak bardzo, że wszelkie próby zakłócania tej sielanki są twardo tępione. Twardo, ale z miłością. Takiemu na przykład Palikotowi pogrożono palcem, ale oczywiście obyło się bez klapsa. Komorowski okazał się lojalnym przyjacielem i zagroził, że jak jego kumpla z polowań skarcą, to on nie będzie kandydował. Ależ byłaby strata. Odszedłby ktoś, kto przedkłada koleżeńskie układy nad poczucie obowiązku wobec państwa, czyli… klasyczny, wręcz wzorcowy przedstawiciel Platformy. Na co Sikorski też oczywiście wybaczył i docenił gest, co z kolei docenił Komorowski… Znów happy and. Widownia szczęśliwa. Telenowela się nie kończy, będzie jeszcze wiele, wiele odcinków.
Dopiero co odbyła siębyła publiczna debata na oczach platformerskiej młodzieżówki. Obydwaj kandydaci byli nawet „trochu” złośliwi wobec siebie. Akurat tyle, żeby wzbudzić lekkie zaniepokojenia wielbicieli nie tylko kandydatów na kandydatów, ale całej partii… Ech, wszystko znów skończyło się dobrze. Teraz znów jeden wyzywa na pojedynek drugiego, ale nie na forum publicznym, tylko na „udeptanej ziemi” wewnątrz Platformy. Oczywiście tej debaty, tak jak poprzedniej, nikt nie zabroni telewizji kręcić. Skromnie, a skutecznie. Znów będziemy mogli oglądać brylowanie na ekranie. Może wręcz „Gwiazdy tańczą na lodzie” (Oj, żeby nas nie wyślizgali!)…
Akademie ku czci, pianino, wierszyki, nawet jakiś zramolały amant niemal na klęczkach wręcza ostrogi (szable już mu wyszły)…
Ciągle zadaję sobie pytanie, czy taka ilość słodyczy, wmuszana nam codziennie, wreszcie nie znudzi (nuda i nudności)?
Sam już nie wiem. Nie mogę sądzić po sobie.
P.S.
„Czy w szczęściu nie zaszkodzi różna płeć?”. Tym razem nie. To ta sama partia, ta sama płeć i ten sam gatunek.