Podkarpacie pokazuje Pupę Platformie…

Każdy pijarowiec wie, że dobre nazwisko to połowa sukcesu w III RP. Dlatego też tak wielu tworzących podwaliny systemu III RP to osoby, które zmieniły swoje nazwiska, aby zyskać na wiarygodności, a w efekcie – uzyskać poparcie wyborców. Stąd też zwycięstwo w wyborach uzupełniających do Senatu na Podkarpaciu kandydata PIS musi być szokiem dla pijarowców Tuska, którym się zdało, że Kawa jest lepsza od Pupy, a więc zwycięstwo kandydata PO-PSL jest pewne jak w ruskim banku.

A tu taka siurpryza ! Podkarpacie pokazało Platformie i sojuszniczemu PSL-owi przysłowiową a zarazem całkiem realną Pupę. Konkretnie zaś Zdzisława Pupę, który wygrał te wybory w sposób miażdżący. Miażdżąca porażka kandydata Kawy na Podkarpaciu to zarówno sygnał dla wszystkich, że koalicja PO-PSL przerżnie i kolejne wybory, wystawiając w nich nawet Kawę ze Śmietanką.

Dziś okazuje się, że nawet podszywający się pod oryginalnego Ziobrę Kazimierz Ziobro z Solidarnej Polski, nie zapewni tej partyjce żadnego sukcesu tym bardziej, że fałszywy Ziobro uzyskał zaledwie ca. 12 procent głosów mieszkańców Podkarpacia w zderzeniu z Pupą. Dlatego chylę czoła przed mieszkańcami Podkarpacia na których nie zrobiły żadnego wrażenia zabiegi pijarowskie Platformy, PSL-u i Solidarnej Polski i w wyborach pokazali przysłowiową tym razem pupę tandemowi Tusk-Piechociński oraz oryginalnemu Ziobrze.

Jeśli więc kiedyś będziemy dociekali, od kiedy i gdzie rozpoczął się prawdziwy zjazd wyborczy PO-PSL i SD – to właśnie stało się to na Podkarpaciu, w wyborach uzupełniających do Senatu. Już dzisiaj dostrzeżemy strach w oczach, straszącego nas PIS-em posła Niesiołowskiego (który zmienił swoje nazwisko na bardziej polskie), że nie wspomnę o tych, którzy nazwiska nie zmieniali łudząc się, że np. nazwisko Borusewicz zapewni im dożywotnią funkcję senatora.

Ale tych nazwisk do wycięcia jest znacznie więcej i ten proces już został zapoczątkowany na Podkarpaciu. Owszem, przedtem wyborcy wycięli Platformę w Elblągu, ale nie był to sukces PIS-u na skalę Podkarpacia. Dlatego dla Tuska tak ważne były wybory w tym regionie, gdzie można byłoby zatrzeć wrażenie o upadającej koalicji PO-PSL, gdyby wygrał ich wspólny kandydat. Porażka Mariusza Kawy utwierdza społeczeństwo, że obalenie tej szkodliwej dla Polski koalicji jest w zasięgu ręki, zaś samą koalicję utwierdza, że żaden jej kandydat nie gwarantuje sukcesu, gdyż sama przynależność do PO lub PSL kompromituje i dyskwalifikuje kandydata.

Nie wiem co teraz czuje Hanna Gronkiewicz-Waltz, szykowana już przez Tuska na komisarza Warszawy, aby dokończyć pożeranie warszawskich konfitur przez ludzi Platformy. Ale już dzisiaj można przewidzieć, że skończy się to dla Platformy tragicznie, gdyż już wszyscy widzą i wiedzą, że jedynym celem Tuska jest wyłącznie utrzymanie władzy i konfitur, które ta władza przynosi. HGW zostanie więc tak- czy siak od stołka odspawana, gdyż jako komisarz będzie wyłącznie zbrojnym ramieniem spanikowanego Tuska, broniącego ostatniego szańca, jakim jest kancelaria premiera.

Ale jeszcze nie raz usłyszymy jego buńczuczne zapowiedzi o nadchodzącym zwycięstwie, tak jak grzmiał do swych zwolenników osaczony fűhrer. Groteskowy Tusk wraz ze swą równie groteskową partią już nie znajdzie cudownej broni na odwrócenie biegu wydarzeń, których zapowiedzią jest miażdżący sukces Zdzisława Pupy, który teoretycznie nie miał szans na pokonanie Mariusza Kawy. Czyżby po sześciu latach stał się cud i to wbrew woli Donalda ?