O Marianie Stefaniaku – czyli… co człowiek znieść może

Postaci Mariana Stefaniaka – naszego kolegi blogera z Niepoprawnych przedstawiać Wam nie trzeba. Jest On postrzegany jako… największy pechowiec w całej blogosferze.

Jego liczne wspomnienia doświadczeń, którymi dzieli się z nami – potrafią doprowadzić do łez z dwóch powodów. Jednym z nich są humorystyczne sceny z Jego bogatego w wydarzenia życia, a drugim… pech. Totalny pech, który może się przeciętnemu Kowalskiemu tylko przyśnić jako koszmar. Ale Marian przeżył te koszmary i wcale nie we śnie, a na jawie. Zapłacił za to wysoką cenę. Cenę swojego zdrowia. To, że jeszcze jest wśród nas, może zawdzięczać sobie, swojej silnej woli, optymizmowi, odporności psychicznej i życzliwości dobrych ludzi, którzy są w Jego najbliższym otoczeniu.

Zapewne pamiętacie, kiedy to dzielił się z nami na portalu Niepoprawni.pl swoją historią związaną ze sprawą alimentacyjną i ustalenia Jego ojcostwa. Wówczas sąd nie uznając badań genetycznych dał wyraz stwierdzeniu, iż kobieta może być w stanie błogosławionym nawet… 4,5 roku!!! I byłoby to śmieszne, gdyby nie to, że dzięki „genialnym” postanowieniom sędziów wymiaru (nie)sprawiedliwości… Marian stracił zdrowie. Stracił je przez takie kanalie w togach, z orłem na łańcuchu na piersiach, którym wydawało się, że są władcami i mogą robić z podsądnym to, co im się żywnie podoba i traktować go jak przedmiot, nie podmiot, a zapisy prawa interpretować według własnego „widzimisię”.

Daje to kolejny obraz, kogo trzymają na etatach sądy. A opis zdarzeń opisany przez Mariana utwierdził nas w przekonaniu, że konieczne jest intensywne „przewietrzenie” sektora wymiaru (nie)sprawiedliwości tak, aby można było śmiało mówić w najbliżej przyszłości o prawdziwym wymiarze sprawiedliwości w Rzeczpospolitej. I nie chodzi tylko o wydziały cywilne, ale przede wszystkim o wydziały karne.

Pamiętacie również Mariana notki, w których opisywał swoje przemytnicze przygody. Niejeden Czytelnik zapoznając się z opisywanymi przez Mariana przygodami – miał dreszczyk emocji, który przelatywał po plecach, a stopień adrenaliny osiągał „średnią strefę stanów wysokich”, mimo iż były opisywane z dużą dozą humoru.

Trudno także pominąć Mariana notki, w których występował jako główna postać elektryka. A wiadomo, że z prądem nie ma żartów. Ale Marian i z tego potrafił zrobić żarty, a Czytelnicy mieli „odskocznię” od tzw. bieżączki. Tym samym u niejednego siedzącego przed monitorem spowodował uśmiech, który coraz rzadziej gości na naszych obliczach.

Wiem, wiem, – w tej chwili zadajecie sobie pytanie: po co Satyr pisze o Marianie Stefaniaku? By zadośćuczynić Waszej ciekawości, odpowiadam.

Otóż napisałem dlatego, że parę dni temu stwierdziłem, że coś za długo nie widać notek Mariana. Chciałem zadzwonić do Niego, ale po wymianie komórki, spośród kilkudziesięciu numerów telefonów będących w książce telefonicznej starej komórki… nie przeniosłem Mariana numeru telefonu do nowego smatphona. Marian odpowiedział na mojego maila i podał nowy numer.

Od czasu, kiedy złamał nogę – o czym pisał w swojej notce pod koniec maja br. – Marian znajduje się w Domu Kombatanta jako pensjonariusz. Oczywiście odpłatnie i jest to spora kwota. Jeszcze miesiąc temu Jego stan zdrowia był niewesoły, – przede wszystkim pod względem koordynacji ruchowej. A więc poprzednio nabyte schorzenie neurologiczne przybrało na sile. Ma całodobową opiekę medyczną i socjalną. Ale powraca do sił i dziś czuje się znacznie lepiej.  

Zatem mój apel: każdy mail czy telefon będzie mile widziany (słyszany) przez Mariana, do czego gorąco namawiam Szanownych Blogerów z Niepoprawnych. Za zgodą Mariana podaję numer Jego telefonu komórkowego: 510 624 040, a maila można wysłać po wewnętrznej poczcie Niepoprawni.pl.

3-maj się Marian! – Nie jesteś sam.