MALKONTENTOM...

Czy w Polsce możliwy jest przewrót ?  Czytając wiele komentarzy spotykam się z różnego rodzaju opiniami, które poddają w wątpliwość możliwość szybkiej zmiany politycznej w naszym kraju. Opinie te opierają się jednak w znacznej mierze na ogólnikach, sceptycyzmie i braku poprawnej analizy rzeczywistości. Sceptycy piszą o tym, że nie ma przywódcy, który gotów byłby poprowadzić naród, albo o tym, że nie ma jedności w narodzie, lub, że wielu osobom po prostu nie zależy na tym, aby cokolwiek zmieniać, bowiem poziom ich życia jest na tyle dobry, że wolą siedzieć w domach i cieszyć się z tego co mają.

Są tez opinie, w których powątpiewa się w możliwość szybkiej zmiany, bo nie ma obecnie tej specyficznej atmosfery „buntu społecznego”, która „napędzała” robotników dawnej Solidarności. Rzeczywiście , dzisiejsze związki zawodowe w swojej formie są dalekie od pierwowzoru i  można mieć wiele zastrzeżeń do ich działalności.

Ale jeśli spojrzeć teraz obiektywnie na obecna sytuację Polski i porównać ją z latami 80- tymi, właśnie w aspekcie możliwości przeprowadzenia zmiany polityczno – ustrojowej, to okaże się, że obecna władza jest zwyczajną „wydmuszką”. Dlaczego ? Bo „siła” obecnej władzy nie tkwi w aparacie represji, lecz w Public Relations i marketingu politycznym.

Postaram się to uzasadnić.

W 1984 roku liczba funkcjonariuszy milicji obywatelskiej wynosiła ok. 75 tys. W tym samym czasie było ok. 24 tys. Funkcjonariuszy SB.  Struktury milicyjne były ponadto wzmocnione przez ORMO, oraz bardzo duża liczbę współpracowników SB. Ponadto w strukturach milicji istniały wyspecjalizowane jednostki przeznaczone do pacyfikacji ludności cywilnej (ZOMO). Oczywiście w mMO istniały też wydziały do walki z przestępczością kryminalną, ale generalnie MO stanowiło podporządkowane wobec jedynej partii „ramię” do walki z przeciwnikami politycznymi.

W Polsce , w latach 80- tych służba wojskowa była obowiązkowa, a stan liczebny armii był wielokrotnie większy niż obecnie. Władza skwapliwie korzystała z pomocy wojska, podczas tłumienia protestów społecznych. Stan wojenny oznaczał również dla wielu przedłużenie służby, powołanie rezerwistów. Władza dysponowała więc w pełni kontrolowana przez siebie siłą, pod dowództwem partyjnych kacyków, którzy ślepo wykonywali rozkazy swoich zwierzchników.

W odwodzie pozostawała bratnia pomoc ze strony sowieckiej armii, która stacjonowała w naszym kraju.

Potencjał aparatu represji wynosił więc wtedy zapewne ok. 1-1,5 mln funkcjonariuszy, żołnierzy, służb SB, żołnierzy -  wliczając w to również wszelkie służby pomocnicze, konfidentów, tajnych współpracowników, oraz całą infrastrukturę komunikacji i mediów, a także członków PZPR tworzących centralne i terenowe komórki w miastach i zakładach pracy.

W obliczy takiej siły społeczeństwo potrafiło się zorganizować i stworzyć masowy ruch społeczny, który zatrząsł podwalinami systemu komunistycznego i stworzył realną siłę polityczną, zdolną przeciwstawić się reżimowi.

A co mamy teraz ?

Tracąca popularność partia, która uchwala ustawy godzące bezpośrednio w służby państwowe. Policja nie jest już tym samym tworem, co kiedyś i zapewne w niej, jak i pozostałych służbach istnieje wyraźny podział między zwolennikami i przeciwnikami obecnej opcji politycznej. Należy uznać, że jest tak samo jak w całym społeczeństwie.

Armia zawodowa nie dorównuje liczebnością tej z lat 80-tych i również w niej istnieją wyraźne podziały światopoglądowe. Niechęć do obecnej władzy zapewne „rozkłada” się w takim samym stosunku procentowym jak w całym społeczeństwie.

Obecna władza nie dysponuje skutecznym i rozbudowanym aparatem represji i złożoną struktura organizacyjną opartą np. o komórki POP w zakładach pracy.

Obecna władza nie ma tak naprawdę do końca wpływu na przekaz medialny i obieg informacji. Cenzura, tak naprawdę nie istnieje, zaś manipulacja przekazem medialnym ma na celu stworzyć grę pozorów, którą bardzo łatwo jest zdemaskować.

Obecna władza robi wszystko, aby stworzyć pozorny konflikt społeczny i polityczny – nie ma wroga, to go sobie stwórzmy i bijmy w niego jak w bęben – PiS jest do tego idealnym ugrupowaniem. Rozbicie jedności narodowej to metoda na utrzymywanie swoich rządów. Rząd chce abyśmy myśleli, że nic się nie da zrobić, że Polacy to malkontenci i piwożłopy.

Kluczem do obalenia tych rządów jest odcięcie ich od przekazu medialnego. Nie zamieszki, nie wychodzenie na ulicę , nie próba siłowego rozwiązania, tylko szybkie opanowanie mediów. To jest podstawa sukcesu.

Może zamiast blokować sejm należałoby zablokować kilka stacji telewizyjnych, dotrzeć do dziennikarzy będących na usługach tej władzy, którzy prostytuują się za skandalicznie wysokie stawki. Lista tych dziennikarzy nie jest zbyt wielka. To znacznie prostsze i bardziej skuteczne rozwiązanie , niż „pałowanie się” z oddziałami prewencji, lub wynajętymi bojówkami.

Eliminacja polityczna obecnej władzy jest znacznie prostsza niż wielu się może wydawać. Ale zamiast słuchać prowokatorów i malkontentów, należy wziąć przykład ze sprawdzonych rozwiązań. Każda ostatnia wojna i każdy pucz zawsze rozpoczynały się od blokady mediów. Kto ma media ten ma władzę.