moje gratulacje

W związku z ogłoszeniem urzędowej listy senatorów i posłów Rzeczypospolitej czuję się zobowiązany pogratulować zarówno wybrańcom jak i ich wyborcom, a także wszystkim tym, którzy przyczynili się do wyłonienia i uformowania konstytucyjnego organu przedstawicielskiego w obecnym składzie gwarantującym ciągłość i stabilność.

Wyrazy uznania i wdzięczności należą się przede wszystkim
wielomilionowej większości obywateli, którzy z czynnego prawa wyborczego nie skorzystali, ułatwiając w ten sposób pracę komisji wyborczych i pozwalając im ograniczyć zużycie materiałów piśmiennych oraz paliwa dla środków transportu.

Piętnaście milionów leniwych skurwysynów stanowi zupełnie wystarczającą bazę społeczną dla obecnej nadbudowy, ale na wszelki wypadek zapewniła ona sobie dodatkowe zaplecze za pomocą skurwysynów aktywnych - w liczbie półtora miliona, co w sumie daje liczbę zbliżoną do planowanej populacji polskojęzycznych EUropejczyków, nawet gdyby Platforma odjechała na boczny tor albo do ciepłych krajów.

Dzięki temu możemy dzisiaj pogratulować panu prezydentowi Komorowskiemu trafnego wyboru osobistych przyjaciół, nie tylko ze względu na wspólnotę upodobań czy też awersji do niektórych symboli w "przestrzeni publicznej", zaś bardzo Katolickiemu Uniwersytetowi w Lublinie widomych sukcesów formacyjnych, należne wyrazy adresując również do mistrza Piotra Tymochowicza, cyzelera wizerunków wybitnych postaci historycznych naszej epoki.

Formacja uformowana na miarę owej epoki przez znakomitego wychowanka KUL, prawego syna ziemi biłgorajskiej, zgłosiła już na fotel chwilowo zwolniony przez weteranów kampanii toruńskiej, różniących się życiorysami ale połączonych wspólnotą uczuć wobec Ojca Dyrektora, godną następczynię imieniem Wanda, której również należą się gratulacje, bo
po przegranym procesie potrzebowała jakiejś pociechy.

Przyszła pani wicemarszałek udzieliła wywiadu, w którym
znaleźć można wyrazy matczynej miłości w postaci apelu o darowanie błędów młodości dziecku, co "było komunistą".

Miałem okazję stykać się z komunistami zanim pani Wanda poczęła i zdecydowała się powić swą pociechę, chcę tedy zauważyć, że jej miłość macierzyńska nie powinna być ślepa aż do tego stopnia, by uniemożliwić dostrzeżenie różnicy między komunistą a skurwysynem, przynajmniej gdy chodzi o dziecię, bo w wieku dojrzałym różnice te zwykle zanikają.

Ponieważ, zapewne pod wpływem wzruszenia, pani Wanda nieco się pomyliła się w przytoczonym cytacie, przypominam, iż brzmiał on inaczej : "Kto w młodości nie był socjalistą, ten na starość będzie świnią." i nie dotyczył ani komunistów, ani skurwysynów.

Co wyrasta z tych ostatnich, nie mam pojęcia - takich słów
jeszcze nie implementowaliśmy do polszczyzny, ale zapewne niebawem się w niej pojawią, bo nowa formacja wywołuje nie tylko mdłości, ale i swędzenie niejednego języka.

Indywidualnych gratulacji składać więc na razie nie będę nawet tym posłom, którzy postarali się oszczędzić fatygi organom ścigania oraz wymiarowi sprawiedliwości, wiedząc jak są przeciążone pracą, i zamiast na ławach oskarżonych czy pryczach więziennych zasiądą niebawem w takiej izbie, do której nie każdemu wchodzić wolno, choćby w kominiarce.

Radujcie się, przezacni obywatele demokratycznego państwa prawnego, realizującego zasady sprawiedliwości społecznej!

Europa odetchnęła z ulgą.

Polska prezydencja - trwa.

Wszystko jest pod kontrolą.

Laska marszałkowska trafia w dobre ręce - anatomopatologa, jeśli się nie mylę ?

Bravissimo !