Wycena zbyt wielka i zbyt mała.

Od 1944 roku zbrodnicze NKWD zorganizowało w Polsce sieć więzień, w których śmierć poniosło tysiące Polaków. Grupy operacyjne NKWD samodzielnie lub wraz ze zbrodniarzami z UB stosowały terror, z morderstwami i torturami. Zabójstwa przybierały czasem skalę masową.

Do dziś nie zbilansowano skali zbrodni sowieckich w latach 1944-45. Na pewno ofiar były tysiące. Polacy ginęli w ramach pacyfikacji dokonywanych przez komunistów, „przy okazji” rabunków, szczególnie, gdy odważyli się protestować, w obronie krzywdzonych mieszkańców, np. gwałconych kobiet oraz przy próbach samoobrony.

Te ofiary komuniści przez lata ukrywali, zakazując publikacji na ich temat lub nimi manipulując.

Poza represjami ze względów politycznych, Polskę poddano w 1945 r. eksploatacji ekonomicznej. Przybrała ona formę wywozu mieszkańców na roboty, a także masowego zaboru mienia.

Przemarsz wielomilionowych rzesz czerwonoarmistów miał jeszcze inne konsekwencje. Przede wszystkim niezwykle masowe kradzieże mienia prywatnego i publicznego, ale też powszechne, bezmyślne dewastacje nieruchomości i ich wyposażenia, oraz szczególnie bolesne, masowe gwałty na kobietach.

Gdy płk Władysław Liniarski powoływał w lutym 1945 r. AK Obywatelską, to szczególnie podkreślił sowieckie gwałty i rabunki, przed którymi polscy żołnierze winni bronić mieszkańców.

Całość TU

(...) Aresztowania, katorga, wywózki na wschód. Do dzisiaj nie sposób zliczyć wszystkich pomordowanych w trakcie "wyzwoleńczego" marszu Armii Czerwonej. Zwłaszcza, że wciąż odkrywane są ich kolejne groby.

Realizując wytyczne z Moskwy, sowieckie oddziały partyzanckie od wiosny 1943 roku dokonywały bezlitosnych, krwawych pacyfikacji polskich miejscowości na wschodnich Kresach. Do jednej z najgłośniejszych zbrodniczych akcji doszło 8 maja 1943 roku w Nalibokach. Bandyci spod znaku sierpa i młota z zimną krwią zamordowali wówczas 128 lub 129 Polaków. Najmłodsza ofiara miała 10 lat.

Z około 50 tysięcy Polaków przebywających w chwili zakończenia drugiej wojny światowej w więzieniach i obozach na terenie Związku Radzieckiego blisko połowa należała do polskiej konspiracji niepodległościowej. Pozostali byli członkami administracji państwowej, pracownikami poczty, kolejarzami, leśnikami, nauczycielami… Trafiał tam każdy choćby potencjalnie wrogo nastawiony do tworzonej pod auspicjami Stalina Rzeczypospolitej. Nie wiadomo, ilu z nich pozostało tam na zawsze. W skrajnie trudnych warunkach liczba zgonów dochodziła nawet do 45% początkowej liczby uwięzionych.

Sowiecki terror wobec Polaków wcale nie zelżał po przekroczeniu przez krasnoarmiejców Linii Curzona. To od niej zaczynała się zafundowana nam przez Stalina „nowa, demokratyczna Polska”.

Posiłkując się dostępnymi danymi, próbę oszacowania liczby ofiar w latach 1944-1954 podjął IPN.  Pracownicy Instytutu ocenili, że gdy instalowano i umacniano poprzez sowieckich namiestników „władzę ludową” w Polsce, mogło zginąć 50 tysięcy ludzi. Dla porównania, tyle mniej więcej żołnierzy straciła Armia Krajowa pod niemiecką okupacją do wiosny 1944 roku.

O ofiarach warto pamiętać tym bardziej, że władze rosyjskie czy apologeci poprzedniego ustroju wciąż wypominają nam straty poniesione w walce z niemieckim okupantem. Za Polskę poległo rzekomo 400 tysięcy sowieckich żołnierzy. Tymczasem my również słono zapłaciliśmy za to „wyzwolenie” i  to rzeczą dla nas najcenniejszą. Była nią każda kropla przelanej przez „oswobodzicieli” ze wschodu polskiej krwi.

Cytaty za: https://ciekawostkihistoryczne.pl/2017/12/20/polskie-ofiary-nkwd-ilu-zabitych-wyzwolenie-armia-czerwona-1944-1945/

Zaszokowała mnie ta sprawa. Rotmistrz Pilecki z całą pewnością sobie na to nie zasłużył. A ponieważ jest to sprawa w sądzie, dziejąca się teraz i na świeżo, więc obawiam się, że Rotmistrz może być jednoznacznie z tą skandaliczną sprawą kojarzony, a w drugiej kolejności ludzie wspominać będą jego bohaterstwo. 

Jest jeszcze inne zagadnienie. Otóż wypłacenie jakiejkolwiek sumy synowi Witolda Pileckiego otwiera bramę dla trudnej do określenia liczby następnych pozwów, gdyż nie wątpię, że w Polsce i poza jej granicami jest o wiele więcej podobnych do Andrzeja Pileckiego, roszczeniowych osób. 

Pozdrawiam.

Ktoś wykorzystuje starego człowieka - syna rotmistrza do tych żenujących działań. Podobnie nie podobają mi się obecne pozwy więźniów stanu wojennego. Niektórzy z nich dostali już dość symboliczne odszkodowania w latach 90 -tych. Teraz żądania są wysokie, a połowę bierze adwokat. Miałem taką propozycję, ale nie skorzystałem.
Przy okazji wspominam wątek siostry rotmistrza, która była pracownicą Biblioteki Wojewódzkiej w Koszalinie, a którą usiłowano pozbawić pracy. Odważne stanowisko ówczesnej dyrektor biblioteki pani Hudymowej (mam nadzieję, że pamiętam nazwisko) zapobiegło represji wobec siostry rotmistrza.

Czy tam Cygan zawinił...

W całej sytuacji mierzi mnie jedno.

Komuniści zamordowali Bohatera. Dlaczego mamy płacić my?

"Sędziowie" wydający"wyroki" dożyli spokojnie swych dni na resortowych emeryturach. Niektórzy do końca atakowali Polskę z bezpieczniejszej odległości jednocześnie grając antysemityzmem. Tamci zamordowani, często nigdy nie odnalezione groby.

Ci na Powązkach, w innych miejscach gdzie są kwatery zasłużonych. Wiem. U nas nie praktykuje się bezczeszczenia grobów i niszczenia.

Ale można do napisu: kochający Mąż, Ojciec, zasłużony dla PRL dodać: faktyczny kat i zbrodniarz na usługach okupanta. Przechodniu, zważ to we własnym sumieniu.